All Chapters of ลุ้นรักแม่ของลูก: Chapter 21 - Chapter 30

รถยนต์คันหรูขับเคลื่อนมาจอดที่ลานจอดรถของโรงพยาบาลเอกชนชื่นดัง ทันทีเมื่อรถจอดสนิทคนเป็นพ่ออย่างเจแปนช้อนอุ้มไอ้ต้าวตัวน้อยไว้ในอ้อมกอด ก่อนจะสาวเท้ายาวมาตามทางเดินเพื่อที่จะพาลูกชายสุดที่รักมาหาหมอ โดยมาอันนิกาแม่ของลูกเดินตามมาติด ๆ ด้วยเพราะเป็นโรงพยาบาลเอกชนการให้บริการจึงรวดเร็วมากกว่าโรงพยาบาลรัฐเมื่อมาถึงอันนิกาเดินเรื่องเอกสารส่วนเจแปนนั่งรอคุณหมออยู่หน้าห้องตรวจไม่ถึง 10 นาทีพยาบาลเรียกคุณพ่อให้พาไอ้ต้าวตัวน้อยเข้ามาตรวจอาการคนเป็นพ่ออุ้มไอ้ต้าวตัวน้อยที่ตอนนี้มีอาการซึมจากพิษไข้เดินเข้ามาในห้องตรวจก่อนคนเป็นแม่จะก้าวเท้าเข้ามาในห้องตรวจหลังจากเดินเรื่องเอกสารเสร็จ"คุณหมอครับลูกผมเป็นอะไร"ประโยคแรกของคนเป็นพ่อเอ่ยถามอาการของลูกชายด้วยความเป็นห่วงขณะที่คุณหมอสาวกำลังตรวจอาการของไอ้ต้าวตัวน้อยอยู่"เป็นไข้คะ เดี๋ยวหมอสั่งยาลดไข้แล้วคุณพ่อคุณแม่หมั่นเช็ดตัวน้องบ่อย ๆ ถ้าอาการยังไม่ดีขึ้นค่อยพามาหาหมออีกรอบนะคะ"คุณหมอบอกก่อนหันมาบันทึกอาการและใบสั่งยาลงคอมพิวเตอร์หลังจากตรวจเสร็จด้วยอาการที่ไม่ค่อยหนักมากคุณหมอเลยไม่ใช้แอดมิทขณะที่เจแปน อันนิกาเมื่อรับฟังอาการของไอ้ต้าวตัวน้อย

หลังจากผ่านเหตุการณ์ระทึกเมื่อครู่ผมเลือกที่จะขับรถกลับคอนโดเพื่อที่จะไปตั้งหลัก มือหนาเปิดประตูเพื่อที่จะเข้าไปในห้องก่อนจะหยิบเบียร์ในตู้เย็นมาดื่มย้อมใจ ส่วนมืออีกข้างพยายามกดไปหาเบอร์เพื่อนรักอย่างไอ้ออกัส แต่ไม่มีทีท่าว่ามันจะรับสายผมเลย"เฮ้อ!"มันคงโกรธผมมากกลับกันถ้าผมมีน้องสาวแล้วมีผู้ชายมาอยู่ในห้องผมก็คงจะโกรธเหมือนกับมันผมเข้าใจความรู้สึกมันดี"แม่งเอ๋ยทำไมไม่รับวะ "ผมที่กดโทรหามันหลายสายแต่มันยังไม่ยอมรับโทรศัพท์ผมแล้วแบบนี้ผมจะอธิบายเรื่องราวต่าง ๆ ได้อย่างไร ด้วยความหงุดหงิดบวกกับความลำคาญใจผมโยนโทรศัพท์ลงบนโซฟาข้างตัวผม ปัก! ก่อนจะหยิบกระป๋องเบียร์มาเปิดอีกกระป๋องพร้อมกับยกขึ้นดื่มอีกอึกใหญ่ในขณะที่สมองพยายามคิดหาวิธีคุยกับเพื่อนแต่เหมือนผมจะลืมอะไรไปบ้างอย่าง ใช่แล้วตอนนี้คนตัวเล็กกับลูกชายผมจะเป็นอย่างไร ยิ่งตอนนี้ลูกชายของผมกำลังป่วยอยู่ด้วย ไม่รู้ว่าอาการจะดีขึ้นบ้างหรือยังแล้วคนตัวเล็กล่ะจะโดนไอ้เพื่อนเวรหรือพี่ชายทำอะไรหรือเปล่า ยิ่งคิดก็ยิ่งหวั่นใจสงสารคนตัวเล็กขึ้นมา ผมวางกระป๋องเบียร์ลงก่อนจะหยิบ กระเป๋าเงิน โทรศัพท์และกุญแจรถสาวเท้าเดินออกจากห้องด้วยความเร็ว

ฉันเริ่มรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในเวลาตี 5 ก่อนจะลุกขึ้นออกจากอ้อมกอดคนตัวสูงที่นอนกอดฉันไว้ทั้งคืน โดยร่างกายของเราเปื้อนเปล่ามีผ้าห่มพื้นบางคุมไว้ ขณะที่ฉันชันตัวลุกขึ้นผ้าห่มพื้นบางร่วงหล่นมากองอยู่ที่เอวขณะที่คนตัวสูงกับรู้สึกตัวดึงฉันลงมานอนกอดอีกรอบ"จะไปไหนยังเช้าอยู่เลย"คนตัวสูงที่นอนอยู่เอ่ยถามฉันด้วยน้ำเสียงแหบผ่า ฉันถึงกับดันตัวเองออกจากอ้อมกอดคนตัวสูงอีกครั้ง"ตี 5 แล้วเดี๋ยวน้องซีนายตื่นมาไม่เจอแม่จะร้องไห้ "ฉันบอกตามความจริงขณะคนตัวสูงมองที่หน้าอกฉันนิ่งก่อนที่ฉันจะก้มมองตัวเอง อ่ะลืมไปเลยว่าตัวเองโป๊อยู่ มือทั้งสองยกขึ้นมาปิดหน้าอกไว้จนคนตัวสูงถึงกับส่งยิ้มเจ้าเล่ห์มาทางผมฉันดู ๆ แล้วท่าจะไม่ปลอดภัยเสียแล้ว"หิวนมอีกล่ะ"ไม่พูดเปล่าคนตัวสูงดึงฉันลงมานอนบนโซฟาก่อนจะโน้มใบหน้าคมส่งจมูกปัดป่ายหากลิ่นความหอมที่อกคู่สวยฉันก่อนจะส่งริมฝีปากมาดูดดึงที่จุกสีหวานทั้งสองข้าง ขณะที่ฉันจับใบหน้าหล่อคมเอาไว้ให้หยุดการกระทำก่อนจะไม่ปลอดภัย"ไม่เอาคะ ไม่เล่น ขออันไปดูลูกก่อนเดี๋ยวแกจะร้องไห้"ด้วยความที่เราใช้ชีวิตสองคนแม่ลูกเป็นมาเวลานานถึง 5 ปีไอ้ต้าวตัวน้อยไม่เคยห่างฉันเลย จะห่างก็แค่ช่วง

และแน่นอนท่าที่ผมชอบคือท่านี้ยามเธอนั่งอยู่บนตักผมทำให้ผมคิดถึงท่วงท่าลีลาอันเร้าร้อนในวันนั้นขณะที่คนตัวเล็กเมื่อฟังผมพูดจบกับก้มหน้างุดด้วยความเขินอายแต่ก็ไม่ได้เอ่ยอะไรกับผม ขณะที่ฝ่ามือหนาของผมถอดเสื้อของตัวเองออกก่อนหันมาถอดเสื้อยืดสีขาวและบราเชียร์คนตัวเล็กออกด้วยความไวจนตอนนี้ด้านบนของเราทั้งสองนั้นเปลือยเปล่า ก่อนผมจะก้มใบหน้าคมส่งจมูกโด่งคมเป็นสันปัดป่ายสูดดมกลิ่นไอความหอมที่เนินเนื้อก้อนกลมทั้งสองข้าง อีกทั้งยังส่งริมปากหนาดูดดึงจุกสีหวานทั้งสองข้างสลับไปมา"อืม..."ขณะที่ใบหน้าหวานของคนตัวเล็กเชิดขึ้นก่อนเสียงครางอันหวานลื่นหูขึ้นอีกทั้งที่มือเรียวทั้งสองข้างจับไหล่ผมแน่นพร้อมใช้เล็บจิกลงบ่าไหลผม ยามผมใช้ฟันคู่คมขบเม้นจุกสีหวานเบาๆ"เสียวเหรอคนดี"ผมล่ะออกจากอกก้อนกลมเสยใบหน้าคมเอ่ยถามด้วยเสียงกระเส่าก่อนจะก้มใบหน้าหล่อคมพร้อมส่งริมฝีปากหนาใช้เรียวลิ้นวนเล่นที่จุกหวานอีกครั้งทว่าคนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดไม่เอ่ยตอบ ทำเพียงส่งเสียงหวานครางเป็นระยะ เป็นระยะ พร้อมส่งสายตาหวานหยาดเยิ้มเหมือนชวนเชิญให้ผมล่วงล้ำในขั้นตอนต่อไปมือหนาที่ตอนแรกลูบไล้อยู่แผ่นหลังขาวเนียนขยับลูบเลื่อนม

เราเดินทางกลับกรุงเทพช่วงบ่าย แต่แทนที่คนเป็นพ่อของลูกจะพากลับคอนโด แต่กับเลี้ยวรถเข้ามาที่บ้านหลังหนึ่งที่มีขนาดใหญ่ กว้างขวาง พอ ๆ กับบ้านของฉันที่ประเทศไทย"บ้านใครคะ "ฉันถามด้วยความสงสัยขณะคนตัวสูงเลี้ยวรถเข้ามาจอดยังโรงจอดรถเรียบร้อยแล้ว"บ้านพี่เอง พี่โทรบอกพ่อกับแม่แล้วว่าจะพาอันกับลูกมาหา"ฉันถึงตกใจไม่น้อยแทนที่จะบอกกันก่อนจะได้เตรียมตัว ก่อนจะก้มมองดูชุดตัวเองที่ใส่แค่เสื้อยืดกางเกงยีนส์ธรรมดาดูแล้วไม่ค่อยเหมาะสมเท่าไหร่กับการมาพบผู้ใหญ่"ทำไมไม่บอกกันก่อนคะ ดูสิแต่งตัวก็ไม่เรียบร้อย และยังไม่มีของติดไม้ติดมือมาฝากท่านทั้งสองอีกด้วย""พ่อแม่พี่ใจดีไม่ต้องกังวลหรอก"คนตัวสูงพูดจบก็ลงจากรถทำให้ฉันต้องก้าวลงจากรถตามคนตัวสูง ก่อนจะเปิดประตูรถด้านหลังรถที่ตอนนี้มีไอ้ต้าวตัวน้อยนั้นนอนหลับอยู่ขณะที่ฉันกำลังโน้มตัวอุ้มไอ้ต้าวตัวน้อยออกจากรถได้ยินเสียงหวานที่ดังออกมาจากทางด้านหลัง'มากันเหรอลูก"ผู้หญิงวัยน่าจะไรเรี่ยกับแม่ของฉันเอ่ยทักทายทำให้ฉันหันไปตามทิศทางของเสียงนั้น"อันนี้แม่พี่"คนตัวสูงแนะนำ"สวัสดีค่ะ"ฉันยกมือขึ้นไหว้ท่านก่อนที่ท่านจะส่งยิ้มอย่างอบอุ่นมาให้"สวัสดีจ๊ะ หนูอันต