All Chapters of ห้ามใจไม่ให้รัก: Chapter 21 - Chapter 30

มือหนาที่บีบเคล้นหน้าอกอวบอิ่มสลับกับก้มลงไปใช้ลิ้นไล้เนินอกเบาๆ ยิ่งความวาบหวิวให้เธอเหลือเกิน นับดาวขยับตัวอย่างไม่ตั้งใจแต่กลายเป็นว่าเค้ารู้สึกดีมากที่ได้รับการเอาใจแบบนี้ "ถ้ารางวัลพิเศษแบบนี้ต่อไปพี่คงเป็นคนดีมากๆแน่" รณพีร์บอกออกมา และค่อยๆขยับมือไปปลดตะขอชั้นในออกช้าๆ แล้วดึงเสื้อในตัวเล็กออกไปจากตัวทันที สายตาคมกริบมองไปยังหน้าอกอวบอิ่มที่สวยที่สุด เท่าที่เคยเห็นมา ปลายยอดสีชมพูระเรื่อ ถูกลิ้นร้อนตวัดเบาๆ  "นับจ๋า สุดยอดเลย" เค้าเพ้อออกมา แล้วดันตัวเธอให้นอนลงไป ก่อนจะทาบตัวเองลงตามไป ปากอุ่นร้อนครอบครองสลับกับบีบเคล้น เค้าแทบคลั่งอยู่แล้ว  "นับจ๋าพี่ช่วยไหมอยากมากหรือเปล่า"  นับดาวรุ่มร้อนจนแทบจะทนไม่ไหว เค้าจะช่วยอะไรเธอได้ ถ้าไม่สอดใส่เข

"ข่าวดีอะไรคะ"นับดาวเปิดโทรศัพท์มาอ่านไลน์แล้วโทรกลับไปทันที รณพีร์ฟังเสียงของเธอไม่ค่อยดีนัก ก่อนจะถามออกมาด้วยความเป็นห่วง"อยู่ไหนเด็กดี"นับดาวน้ำตาร่วงหล่นมาทันที เค้าถามออกมาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนที่สุด มือบางป้ายน้ำตาตัวเองออกช้าๆ"หนูออกมาธุระค่ะ พี่พีร์มาหาหนูที่คอนโดได้ไหมคะ"รณพีร์ฟังเสียงเธอร้องไห้ออกมาแล้วใจคอไม่ค่อยดี"พี่จะไปเดี๋ยวนี้ แต่หนูหยุดร้องก่อนได้ไหม กลับบ้านดีๆ พี่จะรีบไปเลย"นับดาวสะอื้นออกมาแล้วกดตัดสายไป เธอหยิบผ้าเช็ดหน้าผืนบางออกมาจากกระเป๋าแล้วซับน้ำตาของตัวเอง คนขับรถแท้กซี่มองอย่างอยากรู้ที่เห็นเธอร้องไห้แบบนี้ แต่เธอไม่สนใจอะไรทั้งนั้นรณพีร์เดินเร็วๆมาที่รถของตัวเองแล้วโยนกระเป๋าเอกสารส่งๆไปด้านหลังก่อนจะขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว ถ้ารถไม่ติดมาก ก็ครึ่งชั่วโมงเท่านั้น เค้าร้อนใจมากเหลือเกินนับดาวนั่งรอชายหนุ่มตรงหน้าล้อบบี้ เพราะเธอทำสติ้กเกอร์จอดรถเอาไว้ให้เค้าแล้ว สติ้กเกอร์เข้าออกและมีที่จอดประจำเอาไว้ให้เลย สำหรับห้องราคาสูงที่ซื้อขายขาดเป็นที่เรียบร้อยแล้ว นิติบุคคลยิ้มๆแกมอยากรู้ว่าสติ้กเกอร์นี้จะติดรถใคร แต่เธอไม่ได้ตอบอะไรรณพีร์มองเห็นเธอยืนรอเค้า

รถเก๋งคันเล็กขับเข้ามาจอดที่ตึกหรูก่อนหกโมงเย็นเล็กน้อย แม้ว่าวันนี้อยากจะกลับเร็วเท่าไร แต่ความรับผิดชอบที่มีก็ยังต้องทำต่อ เค้ามีประชุมย่อยหลังเลิกงานอีกชั่วโมงหนึ่งทำให้คนรีบๆหงุดหงิดไม่น้อย แต่เมื่อมาถึงหน้าตึกแล้ว ความหงุดหงิดก็หายไปทันที เค้าอยากกอดเธอจะแย่แล้ว"พี่ถึงแล้ว กำลังจะขึ้นไป " รณพีร์รับสายเธอ ก่อนจะรีบตอบกลับไปอย่างรวดเร็ว พร้อมกับขนของบางส่วนขึ้นห้องไปประตูเปิดออกทันทีที่เค้าเคาะ เธอสวมเสื้อยืดตัวยาว กับกางเกงขาสั้นกุด อวดขาขาวให้เค้ามอง มือบางรับเสื้อผ้ามาไว้แล้วเดินนำเค้าเข้าไปในห้องแต่งตัว"หนูจัดของเอาไว้ให้แล้ว ย้ายมาแล้ว ห้ามย้ายไปนะคะ ต้องอยู่กับหนูตลอดไป "เธอบอกเสียงหวานแล้วแขวนเสื้อผ้าใส่ตู้ไปด้วย รณพีร์มองห้องแต่งตัวที่เธอแบ่งเอาไว้ให้แล้วก็ยิ้มออกมา"อย่าไล่พี่แล้วกัน พี่ขนมาหมดบ้านเลยนะเนี่ย " เค้าบอกกระซิบที่ข้างหุแล้วดึงเธอมากอด"อยู่กับพี่ตลอดไปนะนับดาว ถ้าพี่เกเรหรือทำให้หนูลำบากใจ ก็คุยกันดีๆ แต่อย่าไล่พี่กลับนะ " นับดาวหันมาสบตากับเค้า แล้วพยักหน้า"ถ้าหนูดื้อ ดุหนูได้ แต่อย่าทำให้หนูเสียใจ แล้วที่สำคัญ ห้ามนอกใจนอกกายหนูเด็ดขาด " เค้าพยักหน้า แล

"ถุงยางอนามัย 4 กล่อง ไม่ๆ เอามา โหลนึงเลยครับ กับยาคุมอย่างดี 3 แผง แล้วก็ยาคุมฉุกเฉิน 2 กล่อง " รณพีร์แวะร้านขายยาก่อนจะไปทำงาน เค้าสั่งของที่จำเป็นต้องใช้มาก มาไว้แล้ว เภสัชกรสาวอมยิ้มน้อยๆก่อนจะจัดของที่สั่งมาให้อย่างเรียบร้อย เค้าทั้งอายทั้งเขิน แต่จำเป็นมากที่ต้องซื้อ วันนี้ต้องกินยาคุมฉุกเฉินก่อน แล้วจะให้ยังไง กลับมากินที่ห้องจะช้าไปไหม หรือให้มาหาที่ห้องทำงาน มันจะยังไง เค้ากังวลไปหมด อย่าเพิ่งรีบมานะลูก พ่อเพิ่งได้แม่เอง แม่ก็ยังเรียนไม่จบเลย เค้าภาวนาในใจ ก่อนจะขับรถไปทำงาน  **มาหาที่ห้องหน่อยสิ** เค้าส่งไลน์ไปหาเธอทันทีที่มาถึงที่ทำงาน เธอน่าจะมาถึงก่อนเค้าเพราะขึ้นรถไฟฟ้ามา แถมยังออกจากห้องก่อนเป็นครึ่งชั่วโมง นับดาวอ่านแล้วแต่ไม่ตอบ เค้าถอนหายใจออกมา แล้วเก็บยาคุมฉุกเฉินใส่กระเป๋ากางเกงเอาไว้ เผื่อจะเดินไปหาเธอที่ห้องเรียนเอง

​" เอาอะไร สั่งมาเลย " รณพีร์หากระดาษโน้ตมาจดเมนูเย็นนี้ "ยำวุ้นเส้น เอาเผ็ดไหมละ โอเค ยำวุ้นเส้นรสจัด ปลาหมึกย่าง แยกน้ำจิ้ม ทับทิมกรอบ แค่นี้นะ ผลไม้เอาไหม สัปปะรดนะ โอเค รอแปปเดียว พี่ซื้อไปให้ " รณพีร์วางโทรศัพท์ลง พร้อมกับรอยยิ้มของเพื่อนๆในห้องที่แอบมอง  "ซื้อกับข้าวไปฝากแฟนหรอคะ " อาจารย์ท่านหนึ่งถามขึ้นมา รณพีร์พยักหน้า "ครับ แฟนสั่ง " เค้าบอกเสียงเรียบแล้วรีบเก็บของลงกระเป๋า " อย่างนี้ออกภาคสนามฝึกงาน แฟนไม่เหงาแย่หรอคะ "เค้ายิ้มๆ "ผมว่าจะกลับทุกวันศุกร์นะครับ อยากมีเวลาส่วนตัวบ้าง "  อาจารย์ในห้องยิ้มกันอย่างเขินๆ ชายหนุ่มรีบขอตัวกลับบ้านทันที เค้าต้องรีบซื้อกับข้าวไปให้มนุย์เมนส์ก่อน เด