All Chapters of My heart คุณหมอที่รัก: Chapter 41 - Chapter 50

ทางเดินระหว่างหอพักกับโรงพยาบาล ขณะที่ 2 สาว ลูกพีชกับปลาดาวกำลังเดินมาด้วยกันเพื่อจะไปทานข้าวที่ร้านอาหารในโรงพยาบาลก่อนขึ้นเวรติ๊ง! Vivain - พ่อแม่เฮียเทนมาอยู่ร้านกาแฟเสียงแจ้งเตือนมือถือของลูกพีชดังขึ้นทำให้หญิงสาวต้องหยุดแล้วเปิดกระเป๋าล้วงออกมาดูก่อนจะขมวดคิ้ว"มีอะไรหรือเปล่าแก" ปลาดาวหยุดเดินหันมาถามเพื่อน"เวียนไลน์มาบอกว่าพ่อแม่เฮียเทนมาตอนนี้อยู่ร้านกาแฟว่ะ เฮ้อ...พีชกลับไปนอนต่อได้มั้ย" หญิงสาวว่าพลางถอนหายใจ"บ้าไปแล้ว อะไรมากมายหรือจะมาบอกให้แกเลิกยุ่งกับเฮียเทนเหรอ" ปลาดาวว่าพลางถอนหายใจ"เรื่องยุ่งไม่ต้องมาบอกพีชหรอก ปลาก็รู้ว่าพีชชอบยุ่งกับใครที่ไหน" ลูกพีชตอบพร้อมกับก้มเก็บมือถือเข้ากระเป๋า ไม่ได้มองร่างสูงที่จอดมอเตอร์ไซค์อยู่ใต้ต้นไม้และตั้งขารถทันทีที่เห็นเธอเดินมาก่อนจะรีบเดินเข้ามาสวมกอดเธอเอาไว้แน่นจนเธอตกใจ "หนู...""เฮีย ทำไมมาสภาพนี้ล่ะคะ นี่มันชุดแต่เมื่อวานแล้วนะยังไม่กลับห้องอีกหรือคะ" หญิงสาวเรียกชื่ออย่างตกใจพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมองหน้าสามีหนุ่ม มือบางลูบหน้าหล่อคมที่ขอบตาคล้ำลงเบา ๆ อย่างคิดถึง"เมื่อคืนเฮียนอนกับไอ้โรม เฮียจะไม่กลับถ้าหนูไม่ไปด้วย" เส

"เฮ้อ...ไอ้เราหรือก็เป็นห่วง นึกว่าไปฉะกับคุณไดน่ามาซะอีก" ปลาดาวว่าพลางถอนหายใจอย่างโล่งอก"ฉะอะไรล่ะ เรื่องนั้นมันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับพีชเลย ปล่อยให้ผู้เกี่ยวข้องจัดการกันเองเถอะ" หญิงสาวว่าพรางลุกขึ้นเดินมานั่งที่เก้าอี้ข้างอาจารย์ก่อนจะรับยาจากท่านมาใส่ปาก "ขอบคุณค่ะ""แล้วไหวมั้ยเนี่ย พักก่อนมั้ยพีรดา" อาจารย์หมอสิริถามลูกศิษย์คนเก่งอย่างเป็นห่วง เพราะข่าวเมื่อเช้าค่อนข้างจะดังทั่วโรงพยาบาลเรื่องที่มี 2 สาวมาแย่งแฟนของเธอต่อหน้า ท่านเลยอยากให้เธอพักผ่อนปรับสภาพจิตใจก่อนออกไปด้านนอก ซึ่งถ้าคาดไม่ผิดแน่นอนว่าเธออาจได้ตอบคำถามที่ไม่น่าตอบทั้งวันเป็นแน่"ไหวสิคะอาจารย์ เรื่องแค่นี้ไม่ทำให้อาชีพที่พีชรักต้องพังหรอกค่ะ พีชขอพักซัก 10 นาทีนนะคะ เดี๋ยวพีชตามออกไปก็ได้ค่ะ" หญิงสาวตอบพร้อมกับยิ้มแห้ง ๆ ส่งให้อาจารย์หมอ"เออ...แล้วเฮียเทนกลับไปหรือยัง หรือกลับไปพร้อมพ่อกับแม่เขาน่ะ ยายเวียนบอกว่าอยู่ร้านกาแฟเหมือนกันนี่" ปลาดาวถามเมื่อนึกขึ้นได้"มารถคนละคัน เฮียบอกว่าจะกลับไปหาพี่โรมที่ร้าน แล้วมารับพีชตอนเย็นไปคุยกับพ่อแม่ให้รู้เรื่องน่ะ พีชบอกทางให้ไปด้านหลังจะได้ไม่วุ่นวาย" ลูกพีชตอบเพื่

"เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงหรอกป๊าจะเงียบให้ถึงที่สุดเลย" เจ้าสัววินัยว่าแล้วเปลี่ยนเรื่องคุยเพราะเกรงว่าลูกชายจะกลับมาแล้วได้ยินและคืนนี้โรมก็ชวนสุบันคนขับรถไปนอนที่ร้านเพราะมีห้องพักพนักงานว่างอยู่ ไม่นาน 2 หนุ่มสาวก็กลับเข้ามาพร้อมกับข้าวของมากมายทั้งผักทั้งผลไม้เหมือนว่ากินกันนับสิบคน ลูกพีชยกมือไหว้ทุกคนในห้องรวมถึงสุบันที่เธอรู้จักดีมาตั้งแต่เด็ก ก่อนจะเดินเอาของเข้าไปเก็บในครัวแล้วสวมผ้ากันเปื้อนเตรียมทำกับข้าวเย็นสำหรับทุกคน"หนูลูก แม่ทำแล้ว ไปอาบน้ำอาบท่าแล้วมากินข้าวกันลูก" แม่เลี้ยงรีบเบรกหญิงสาวเมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะเข้าครัวทั้งที่อยู่ในชุดกลับจากโรงพยาบาล"อ้าว? แล้วทำไมเฮียเทนบอกว่ายังไม่ได้ทำล่ะคะ แล้วนี่คุณชิงชิงกับคุณป้ายังไม่กลับมาอีกหรือคะจะได้ทานข้าวพร้อมกัน" หญิงสาวถามหาคนที่หายไปเพราะไม่ได้ติดตามข่าวสารอะไรในช่วงบ่าย"แล้วจะถามหาพวกนั้นทำไม?" เสียงห้วนเอ่ยถามแบบไม่พอใจนัก สิ้นคำชายหนุ่มตาคมเฉี่ยวของภรรยาก็ตวัดกลับมามองหน้าพร้อมกับน้ำตาเอ่อคลอขึ้นมาทันทีจนชายหนุ่มตกใจ"ก็แค่ถาม พีชจะถามหาญาติเฮียไม่ได้เลยหรือไง แค่ถามดี ๆ พีชได้ไปด่าว่าเขาแบบที่เขาตามไปว่าพีชมั้ย" หญิ

รุ่งเช้าเทนขับรถไปส่งลูกพีชที่โรงพยาบาลตามปกติ ชายหนุ่มเดินถือกระเป๋าไปส่งเธอถึงห้องพร้อมกับขนมหลายถุงในมือโดยบอกว่าแม่ฝากมาให้วิเวียนซึ่งถือว่าเป็นหลานสาวคนหนึ่งของบ้าน และกล่าวทักทายอาจารย์หมอเหมือนทุกครั้งที่เจอหน้า ก่อนกลับชายหนุ่มไม่ลืมที่จะเน้นย้ำให้หญิงสาวกินยาหลังอาหาร ซึ่งเป็นยาที่เธอต้องกินทุกครั้งที่มีประจำเดือนตามที่หมอสั่ง และ 3 วันต่อจากนี้ลูกพีชได้ขอนอนที่หอพัก เพราะลงเวรดึกตามที่เธอขออาจารย์หมอและขอเปลี่ยนกับเพื่อน เพราะต้องการหลีกหนีปัญหาที่บ้านของชายหนุ่ม ซึ่งทั้งเพื่อนและอาจารย์ต่างก็เข้าใจและเห็นใจ เทนให้คำสัญญากับภรรยาว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของ 2 ป้าหลานเด็ดขาดไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น และจะไปนอนกับโรมจนกว่าป้าหลานและอากงอาม่าจะกลับบ้านเกิดไป..."อารมณ์ดีหรือยังจ๊ะ พีรดา วันนี้เห็นนะ สปอร์ตคันใหม่หรือจ๊ะ" อันดาถามพร้อมกับกระแซะเพื่อนยิ้ม ๆ "อารมณ์ดีขึ้น แต่ขอมานอนที่หอยาว ๆ ไม่อยากวุ่นวาย ขอเปลี่ยนเวรกับใบข้าว อาจารย์หมออนุญาตแล้วด้วย แต่รถน่ะของพี่โรม รถเฮียเอาเข้าโรงซ่อมอีกนานกว่าจะเสร็จ" หญิงสาวตอบเพื่อนพร้อมกับยื่นถุงขนมให้ "แม่เฮียให้เอามาแบ่งเพื่อน ของคุณหลา

ไร่อุ่นรัก เชียงใหม่หนุ่มหล่อ ร่างสูงโปร่ง สวมกางเกงยีนส์เสื้อยืดสีดำพอดีตัว เดินเข้ามานั่งในห้องทำงานพร้อมกับพยักหน้าให้ผู้ติดตามคนสนิทรายงานสิ่งที่เกิดขึ้นกับสิ่งที่เขาให้จัดการไปก่อนหน้า"เอ่อ...เอาเรื่องไหนก่อนครับ" องอาจยืนกุมเป้าถามผู้เป็นนายพร้อมกับเม้มปากมองหน้ากระพริบตาปริบ ๆ"มึงหางานใหม่ได้หรือยัง" เทนถามพลางถอนหายใจกับความกวนประสาทไม่ดูสถานการณ์ของลูกน้อง"เรื่องนั้นไม่ต้องกังวลเลยครับนาย ผมประวัติดีที่ไหนก็รับครับ ขอแค่นายไล่ออกเท่านั้น""ไอ้อาจ ไอ้ห่า กูให้มึงไปจัดการเรื่องนางสิตาเมียอาพันมันไปถึงไหนแล้ว กวนตีนไม่ดูเวลาเลยนะมึงเนี่ย" ชายหนุ่มว่าขึ้นเสียงดังพรางตบโต๊ะมองหน้าลูกน้อง องอาจจะมีนิสัยกวนประสาทแบบนี้เสมอแต่เขาก็ทำงานได้ดี และทุกงานที่สั่งเขาจะไม่เคยพลาดและเรื่องแม่เลี้ยงของลูกพีชก็เป็นเขาที่เข้าไปดำเนินการแทนเทนเพราะเทนไม่อยากออกหน้า และมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้ว่าองอาจคือลูกน้องคนสนิทของเทน เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาองอาจเป็นแค่นักเลงหัวไม้ ไม่เป็นโล้เป็นพายรับจ้างรายวันอยู่ไร่อุ่นรักกับรีสอร์ตไปวัน ๆ เท่านั้นตามความคิดคนภายนอก ยิ่งช่วงนี้เขาก็ชอบเข้าบ่อนและจ