All Chapters of การเกิดใหม่ของนางร้ายหลงยุค (ยุค80): Chapter 41 - Chapter 50

บทที่ 42 แต่งงานหลิวชิงเย่วรู้สึกตื่นเต้นเมื่อวันแต่งงานใกล้เข้ามาทุกที งานแต่งครั้งนี้เธอจัดที่โรงน้ำชา โดยมีป้าสะใภ้เว่ยเข้ามาช่วยเป็นแม่งานให้พร้อมกับพนักงานคนอื่นที่ช่วยกันอย่างขยันขันแข็งเพื่อให้งานแต่งครั้งนี้สมบูรณ์ที่สุด “พี่สะใภ้ตื่นเต้นไหม” มู่ฟ่านปิงเอ่ยถาม วันนี้เป็นวันหยุดจึงเข้ามาช่วยพี่สะใภ้เรื่องชุดแต่งงานพร้อมกับซือโถ “ตื่นเต้นสิ แม้ว่าจะเคยแต่งงานมาแล้ว แต่ครั้งนั้นเพราะคำสั่งเสียไม่ใช่เพราะความรัก ครั้งนี้พี่ได้แต่งงานกับชายอันเป็นที่รักหากบอกว่าไม่ดีใจหรือว่าตื่นเต้นพี่คงโกหก และงานในครั้งนี้ยังมีคนที่พี่รักและรักพี่ต่างก็มาร่วมงาน รวมทั้งเจ้าก้อนแป้งในท้องด้วยที่อยู่ในวันสำคัญของพ่อแม่” หลิวชิงเย่วลูบท้องด้วยความรัก เธอรู้แล้วว่าความรักของแม่นั้นยิ่งใหญ่แค่ แม้ว่ายังไม่เห็นหน้า แต่เธอกลับมอบความรักให้หมดใจอย่างไม่มีเงื่อนไข “น่าอิจฉาจังเลยนะคะพี่สะใภ้ กว่าหนูจะถึงวันนั้นไม่รู้ว่าคู่ชีวิตจะเป็นอย่างไร แต่ตอนนี้คงทำหน้าที่ของลูกที่ดีก่อน ตั้งใจเรียนและทำงานเพื่อเลี้ยงดูพ่อแม่” ซือโถเป้าหมายของเธอมีเพียงเรียนให้จบและทำงานเพื่อ

บทที่ 44 พบหน้าลูกน้อย“ไม่จำเป็นหรอกครับ แม้ว่าภรรยาผมจะท้องแต่เธอก็ปรนนิบัติผมอย่างดีไม่ขาดตกบกพร่อง ที่สำคัญผมไม่ได้ชั่วขนาดที่ไปนอนกกกับผู้หญิงอื่นทั้งๆ ที่ภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากกำลังอุ้มท้องลูกน้อยด้วยความลำบากต้องขอบคุณคุณนายมากนะครับ ที่เสนอหลานสาวให้มาอุ่นเตียงให้ผม แต่ไม่จำเป็นครับนอกจากชิงชิงชิงแล้ว ผมไม่ต้องการเอาส่วนนั้นไปสัมผัสกับใคร อ้อ…เพราะผมไม่ใช่ของสาธารณะ”มู่ยวี่เฉินโอบเอวภรรยารัก ตอนนี้เธอท้องแปดเดือนแล้ว แม้ว่าจะไม่มีความสัมพันธ์ในการสอดใส่ แต่ภรรยาตัวน้อยไม่เคยทำหน้าที่ตัวเองบกพร่อง เขาเองที่บอกเธอว่าแค่นอนกอดก็พอแล้วสำหรับเขาหากต้องการเพียงก็แค่ช่วยตัวเอง สุดท้ายภรรยาเป็นคนเข้ามาช่วยให้เขาเสร็จสมทุกครั้งไป กับปากและมือน้อยๆ ของเธอ ชิงชิงของเขาช่างออดออ้อนและเอาใจใส่เขาขนาดนี้ จะไม่ให้รักให้หลงยังไงไหวอินเย่วเจียวยิ่งกว่าโดนตบหน้า นี่เธอแพ้คนท้องอย่างนั้นเหรอ เธอทั้งสาวและสวย ทำไมนายท่านมู่จึงไม่มองและสนใจเธอ ตำแหน่งทางการทหารของเขานั้นเธอไม่สนใจหรอก เธอสนใจตำแหน่งนายหญิงรองของโรงน้ำชามากกว่า หากวันใดเธอกุมหัวใจของเขาได้เธอก็จะมาเป็นนายหญิงตัวจริงและกำจัดหลิวชิง

บทส่งท้าย ไม่มีอะไรมาพรากจากกันสามปีผ่านไป หลิวชิงเย่วไม่คิดเลยว่าธุรกิจของเธอจะก้าวกระโดดได้ขนาดนี้ บริษัทเหมยกุ้ยขยายตัวจนติดอันดับหนึ่งของสายธุรกิจ ลูกชายที่น่ารักตอนนี้ก็อายุห้าปีแล้ว ความแสบความซนยังคงมีอยู่ ส่วนน้องทั้งสองเรียบจบเรียบร้อยแล้ว เธอจึงให้บริหารงานที่ปักกิ่งแทนเธอ พร้อมกับมอบกิจการให้ทั้งสองคนดูแลเพื่อเป็นทรัพย์สินของตัวเองอีกด้วยไม่เพียงแค่ธุรกิจของเธอเท่านั้นที่ก้าวกระโดด ตำแหน่งสามีของเธอเช่นกัน ตอนนี้ได้ติดยศเป็นผู้พันด้วยแรงสนับสนุนของพ่อบุญธรรม ท่านเกษียณตัวเองเพื่อออกมาดูแลและเลี้ยงหลานๆ รวมถึงเจ้าหน้าที่ระดับสูงท่านอื่น ไม่ใช่เพราะฐานะของนายท่านมู่ แต่เพราะความสามารถของตัวมู่ยวี่เฉินเองด้วยหากจะไม่พูดถึงหลี่เหว่ยเฉียงอดีตสามีของเธอคงไม่ได้ หลังจากที่สอบสวนและโดนโทษของการคบชู้แล้ว เขายังติดคุกเพิ่มอีกสามปีข้อหาพยายามทำร้ายเพื่อทหารด้วยกัน ในช่วงที่ติดคุกนางจ่างซื่อหรือแม่เฒ่าหลี่ตรอมใจที่ลูกชายโดนจับ และหญิงสาวที่หมายมั่นว่าจะเป็นลูกสะใภ้เธอกลับไม่สนใจ หลังจากรับโทษเสร็จหญิงสาวรายนั้นก็มีคนรักใหม่แม้อยากจะสืบหาสวี่เซิ่งเสว่แค่ไหนก็ไม่ได้ข่าวคราวเลย ทำให้นา

ตอนพิเศษ 2 มู่ฟ่านปิง-มู่หยางอย่าคิดว่าเหวินตงจะปล่อยร่างบางไป ในเมื่อเธอคือดวงใจของเขา เขาแอบรักมาตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นรอยยิ้มของเธอตอนเรียนมัธยมปลายแล้ว คิดว่าเขาจะปล่อยไปง่ายๆ เหรอ ไม่มีทางหรอก “ไม่ครับ พี่ไม่ปล่อย เสี่ยวปิงเต็มใจเป็นของพี่ พี่ก็ดีใจมากแล้วไม่จำเป็นต้องวางยาตัวเองหรอกนะ เพราะไม่เช่นนั้นเราจะไม่ได้นอนทั้งคืนแน่คืนนี้” เหวินตงพูดอย่างเจ้าเล่ห์ เนื้อกวางมาถึงปากแล้วคิดว่าเขาจะยอมปล่อยไปเหรอ หากเธอกล้าเดินออกไปจากห้องด้วยสภาพนี้ ใครเห็นเขาจะควักลูกตาออกมาจริงๆ มู่ฟ่านปิงตาโตมองอย่างตกใจ คนบ้านี่พูดไม่อายจริงๆ แต่ก่อนที่จะทันได้คิดอะไร เธอกลับโดนคนที่กำลังจะเป็นสามีอุ้มไปที่เตียงและปลดเปลื้องปราการสองชิ้นสุดท้าย ก่อนจะทำหน้าที่สามีให้เธอด้วยความรักและเป็นสามีภรรยากันอย่างสมบูรณ์ ห้องของซือโถก็ไม่ต่างจากห้องของมู่ฟ่านปิงเท่าไหร่ เพราะมีเจ้านายหนุ่มที่ควบตำแหน่งเพื่อนสนิทมานั่งมึนอยู่ในห้อง “นายไม่ไปนอนเหรอ งานพรุ่งนี้ฉันเตรียมให้หมดแล้ว” ซือโถเอ่ยถาม แม้จะชอบชายหนุ่มตรงหน้ามากกว่าคำว่าเพื่อน แต่เธอยังไม่กล้าอาจเอื้อมถึง

ตอนพิเศษ 4 ซวี่เซิ่งเสว่ - เกาฮ่าวซวนหลังจากที่ตัดสินใจก้าวเดินออกมาจากหลี่เหว่ยเฉียงพร้อมกับลูกน้อย ซวี่เซิ่งเสว่ไม่ได้รับความลำบากเท่าไหร่ เมื่ออยู่ภายใต้การดูแลของนายหญิงโรงน้ำชาในเวลาสามสี่ปีที่ผ่านมา มีเกาฮ่าวซวนที่คอยดูแลเธอและลูกมาตั้งแต่ก้าวเท้าเหยียบปักกิ่ง ตอนนี้เธอจึงมีตำแหน่งหัวหน้างานด้านห้องอาหารและดูแลในส่วนของการแสดงของโรงน้ำชาเหมยกุ้ยเสี่ยวเหยาอายุสี่ขวบ ใครเห็นก็หลงรักแม่หนูน้อยคนนี้ คำแรกที่เรียกได้คือคำว่าพ่อ ซึ่งนั้นก็คือเกาฮ่าวซวน เธอเองก็เกรงใจเพราะพี่ฮ่าวซวนยังไม่แต่งงาน และไม่ใช่มองไม่ออกว่าเขาคิดยังไงกับเธอ แต่บาดแผลที่เธอเจอมามันสาหัสนัก อีกทั้งหลี่เหว่ยเฉียงคือรักแรก มันยากที่จะลืมจริงๆ แต่คงมีสักวันที่เธอลืมได้และขจัดภาพของหลี่เหว่ยเฉียงออกจากหัวใจ เพราะถ้าหากเธอรับรักพี่ฮ่าวซวนตอนนั้นเท่ากับเธอทำร้ายทั้งตัวเธอเองและพี่ฮ่าวซวน จนมาถึงวันนี้เธอคิดว่าตัวเองพร้อมแล้วที่จะเปิดรับเขาเข้ามาในชีวิต เป็นพ่อจริงๆ ของเสี่ยวเหยาตัวน้อยเสียทีเย็นนี้ซวี่เซิ่งเสว่จึงกลับมาทำอาหารด้วยรอยยิ้มและเต็มเปี่ยมด้วยความสุข เพราะเธอนัดให้พี่ฮ่าวซวนมากินอาหารด้วยกัน ระหว่างที่ทำ