บททั้งหมดของ เด็กดีของพี่หมอ: บทที่ 31 - บทที่ 40

อคิราห์ลงจากเครื่องเวลา 9 นาฬิกา เขาเรียกแท็กซี่ให้ไปส่งที่บ้าน จากนั้นก็เอาของฝากให้กับมารดาและเด็กรับใช้ คุยกับท่านไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็ขอตัวกลับเขาขับรถมาที่บ้านของไทธัชเพื่อเอาของฝากมาให้และถือโอกาสบอกกับทั้งสองท่านว่าเขากำลังเริ่มคบหากับไทธัชอยู่ แม้ไทธัชจะบอกว่าเรื่องนี้ทางบ้านของตนเองไม่มีปัญหาแต่อคิราห์ก็อยากมาบอกด้วยตนเองอีกครั้งชายหนุ่มยืนยันอย่างหนักแน่นอีกครั้งว่าตนเองจริงใจกับไทธัชมาแค่ไหน แต่ที่ก่อนหน้านั้นไม่ได้พูดเรื่องนี้เพราะตอนนั้นไทธัชยังเรียนอยู่“แล้วหมอซันไม่คิดเหรอว่าสิ่งที่ทำลงไปจะสูญเปล่าถ้าเกิดว่าไทไม่ได้ชอบผู้ชายอย่างตอนนี้” มัทนาถามหลังจากที่เขาสารภาพทุกอย่างออกมา“ไม่หรอกครับ ตอนแรกที่ผมช่วยเพราะรู้สึกถูกชะตาและเห็นว่าเขาวัยเดียวกับน้องชาย แต่พอสนิทด้วยก็เริ่มรู้ว่าตัวเองคิดกับไทมากกว่านั้น”“ยายล่ะ ไม่เข้าใจจริง ๆ หมอซันเก็บความรู้สึกมาได้ยังไงตั้งครึ่งปี”“ก็ตอนนั้นคิดอย่างเดียวว่าไทยังเด็ก ผมอยากให้เขาได้เจอโลกมากกว่านี้”“แม่ถามตามตรง ๆ นะ หมอซันดูออกเหรอว่าลูกชายของแม่เขาเป็นเกย์” เธอถามอย่างตรงไปตรงมา“ก็ไม่เชิงนะครับ ไทเหมือนวัยรุ่นทั่วไป ไม่มีอะไ

“ไท คริสต์มาสอีฟ ไม่เตรียมถุงเท้ารอของขวัญจากซานต้าเหรอครับ”“พี่ซันครับ ผมจะ 20 แล้วนะครับ นั้นเขาเอาไว้หลอกเด็ก”“ก็ไทเป็นเด็กของพี่ไงครับ”“แล้วพี่จะหลอกเด็กอย่างผมได้ลงคอเหรอครับ”“แล้วถ้าพี่หลอก เด็กอย่างไทจะยอมไหม”“พี่ไม่ต้องหลอก ผมก็ยอมอยู่แล้ว”ตอนนี้คนพูดกำลังนั่งหน้าดำคร่ำเครียดเพราะอคิราห์อยากได้ของขวัญปีใหม่เป็นรูปที่ไทธัชวาดให้ ซึ่งไม่ใช่รูปของตนเอง หากแต่เขาอยากได้รูปของไทธัช ซึ่งเจ้าตัวก็วาดไปบ่นไปเพราะเกิดมาก็ไม่เคยวาดรูปของตัวเองสักครั้ง“หิวหรือยัง”“ยังครับ พี่ซันหิวไหม สั่งอะไรมากินหรือกลับไปกินที่บ้านครับ” เขาหมายถึงบ้านของตนเองซึ่งตอนนี้มนัสสรกลับมาขออยู่ด้วยสักพัก เพราะเธอกำลังจะเปลี่ยนงานใหม่เลยต้องหาที่พักใหม่ใกล้ที่ทำงาน“ไม่ล่ะ พี่รู้ไทก็ไม่อยากกลับใช่ไหม”“อือ ผมไม่ชอบเวลาเขามองพี่”“หึงเหรอ”“อือ ก็แฟนผมหล่อ”ตั้งแต่ตกลงคบกันทั้งสองก็ไม่ปิดบังความรู้สึก มีอะไรก็พูดกันตรง ๆ อคิราห์ชอบความสัมพันธ์แบบนี้ ไม่ต้องปรุงแต่งไม่ต้องฝืนตัวเอง เป็นตัวของตัวเอง เมื่อก่อนเป็นแบบไหนตอนนี้ไม่ค่อยต่างกัน เพียงแต่อาจจะมีความหวานใส่กันบ้าง แต่ทุกอย่างก็ออกมาจากความรู้สึก ไ

อคิราห์คิดไม่ตก เขาไม่รู้จะจัดการเรื่องที่เกิดขึ้นยังไง ใจหนึ่งอยากให้พ่อเลี้ยงของเขาได้รับโทษ แต่ก็ต้องแลกกับความลับของน้องชายที่เจ้าตัวก็ไม่อยากให้ใครรู้ อีกทั้งเขาก็ห่วงความรู้สึกของมารดา“พี่ซันครับ ผมว่าพี่กินข้าวก่อนดีไหม” ไทธัชเรียกคนที่เอาแต่นั่งเหม่อมาเกือบครึ่งชั่วโมงให้ทานอาหารตรงหน้า“พี่ไม่หิว ไทกินก่อนเลย”“กินหน่อยนะครับพี่ซัน พี่ไม่ได้กินอะไรตั้งแต่กลางวันแล้วนะครับ เดี๋ยวจะปวดท้องนะครับ”“ก็บอกว่าไม่หิว” เขาทำเสียงแข็ง“ถ้าพี่ไม่กินผมก็ไม่กิน” ไทธัชขู่เพราะคิดว่าเขาจะยอมทานอะไรบ้างสักนิดก็ยังดี“ไท อย่าดื้อพี่เครียดอยู่”“ก็เพราะเห็นว่าพี่เครียดไงครับ กินก่อน ถ้าไม่กินจะเอาพลังงานที่ไหนมาคิด นะครับผมป้อนนะเอาไหม” เขาพยายามเอาคนตัวโตที่เอาแต่ทำหน้าเครียด“ไทไม่เข้าใจหรอกว่าพี่รู้สึกยังไง” อคิราห์พูดจบก็ลุกขึ้นแล้วเดินเข้าห้องนอนโดยไม่สนใจว่าอีกคนจะรู้สึกยังไงแต่ไทธัชไม่โกรธเพราะรู้ว่าอคิราห์กำลังเครียด เขาเองก็ไม่รู้จะช่วยชายหนุ่มยังไงเวลาผ่านไปเกือบจะเที่ยงคืนแล้วแค่อคิราห์ก็ยังไม่เปิดประตูห้องออกมา ไทธัชอยากเปิดประตูเข้าไปหาเขา แต่ก็กลัวว่าอีกคนจะโกรธ ทั้งเป็นห่วงแ

ขณะกำลังเลือกซื้อเบียร์อยู่ก็ได้รับสายจากชลกร อคิราห์เลยใช้เวลานานกว่าปกติพอกลับมาก็คนที่อยากฉลองด้วยหลับปุ๋ยอยู่บนเตียงเสียแล้ว เขาไม่อยากกวนคนที่กำลังฝันดี จึงเข้ามาอย่างเงียบ ๆ แต่พออาบน้ำออกมาก็เห็นไทธัชนั่งส่งข้อความหาเพื่อนอยู่บนเตียง“นึกว่าจะหลับยาวถึงเช้า”“มาถึงทำไมไม่ปลุกล่ะครับ”“ไม่อยากฏวนคนตอน คุยกับเพื่อนเสร็จแล้วเหรอ” อคิราห์ดึงไทธัชเข้ามานั่งบนตัก เกยคางลงบนไหล่ของอีกคน ในขณะที่เขากำลังดูข้อความ แม้ไทธัชไม่ใช่คนตัวเล็ก แต่อคิราห์ก็ชอบในชายหนุ่มคนน้องนั่งอยู่บนตักตัวเอง“พี่ซัน มืออยู่นิ่ง ๆ ได้ไหม ผมจะส่งไลน์หาเพื่อน”“ก็ส่งไปสิพี่ไม่ได้ห้ามสักหน่อย”“แต่มือพี่ไม่นิ่งเลย แล้วจะล้วงไปตรงนั้นทำไม เดี๋ยวมันก็ตื่น”“ก็อยากให้ตื่น” เขาพูดหน้าตาเฉย“แล้วเมื่อกี้ทำเป็นบอกว่าไม่อยากปลุก”“ก็มันปลุกคนละแบบกัน”“เอาจริงใช่ไหม”“อือ ขอนะ สดด้วย”“มันดีกว่าใช่ไหม พี่มีความสุขมากกว่าใช่ไหม”“ครับ” เขาตอบไปตามความจริง“ไท ดูหน้าตัวเองตอนนี้ในกระจกสิ โคตรเอ็กซ์เลย” กระจกที่ติดไว้ด้านหนึ่งของห้องซึ่งอคิราห์เพิ่งจะซื้อมาเมื่อวันก่อน“อื้ม พี่ก็หน้าหื่น”“แล้วชอบให้คนหน้าหื่นเอาไหม”“

แม้ว่าอยากจะใช้เวลาอยู่ด้วยกันมากแค่ไหนแต่ไทธัชก็มาหน้าที่ของตัวเองที่ต้องรับผิดชอบเพราะเขาวางแผนเอาไว้แล้วว่าจะตั้งใจเรียนและเอาเกียรตินิยมมาให้ได้วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรกหลังจากหยุดยาวมาหลายวัน อคิราห์ขับรถมาส่งเขาที่หอพักจากนั้นก็รอรับไปส่งที่ตึกเรียน ชายหนุ่มเหลือเวลาอีกสองวันก่อนที่จะเดินทางกลับอเมริกา“พี่ซันจอดตรงนี้ครับ”“ทำไมมันยังไม่ถึงหน้าตึกเลย”“ก็ตรงหน้าตึกคนมันเยอะ”“กลัวคนอื่นเห็นเหรอครับ อายเหรอที่เราคบกัน” จู่ ๆ คนตัวโต กว่าก็ดึงดราม่าจนไทธัชตามอารมณ์ไม่ทัน“เปล่า แค่ไม่อยากให้พี่เสียเวลาอ้อม”“อย่ามาอ้างเลย พี่รู้ว่าไทไม่อยากให้คนอื่นรู้ว่าเราคบกัน มันน่าอายมากเหรอครับที่เป็นแฟนพี่”“ไปกันใหญ่แล้วนะครับ ผมไม่ได้คิดอย่างนั้น”อคิราห์เงียบ เขาไม่ได้คิดตามที่พูดแต่ก็แค่อยากจะแหย่ไทธัชเล่นก็เท่านั้น เพราะสำหรับเขาแล้วไม่เคยสนใจความคิดของคนอื่น ขอแค่ไทธัชยอมรับในตัวเขาก็เพียงพอแล้ว“รีบลงไปเถอะเดียวคนอื่นมาเห็น”“จะให้ผมลงไปได้ยังไงก็พี่ซันยังงอนอยู่แบบนี้”“ไม่ได้งอนครับ”“แต่ไม่ยิ้มเลย ยิ้มหน่อยนะครับพี่หมอคนดีของไท นะ นะ” ไทธัชพยายามง้อย่างเต็มที่เขายื่นหน้าเข้าม