Muling pumikit ng ilang segundo si Lucio. Buo na ang desisyon ni Avi na iwan ang kaniyang apo. Wala na siyang magagawa. Marahan na tumango si Lucio, pinisil niya ang kamay ng babae. “Papayag na ako, Avi. But my 80th birthday is fast approaching, ilang araw na lang ay kaarawan ko na. Maari mo bang hintayin ang araw na iyon bago mo tuluyang iwan ang pamilya namin? Ilang araw na lang, Avi.” May pagsusumamo sa kaniyang boses. Hindi niya kayang mawala si Avi, sana ay makapaghintay pa ito sa kaniyang kaarawan. “Abuelo, hindi naman na kailangan.” Si Silver sa mababa at nakakatiyak na tinig. Bumaling ang matanda sa kaniyang apo na may galit sa mga mata. “Anong hindi na kailangan?” Galit niyang tanong. Halos mapuno ang silid ng galit nitong tinig. “Anong alam mo, Silver? Gusto kong naroon si Avi sa araw na iyon! Bakit? Anong gusto mo? Sa araw na iyon, si Arsen ang nasa tabi ko habang binabati ko ang mga bisita? Gusto mong ang magaling mong kabit ang nasa aking tabi habang pinagdiriwang
Read more