บททั้งหมดของ สตรีเช่นข้ารักท่านได้หรือไม่18+: บทที่ 1 - บทที่ 10

หอโคมเขียวบัวสวรรค์แหล่งบันดาลสุขให้กับบุรุษเพศ คราคร่ำไปด้วยเหล่าจอมยุทธ์และพ่อค้าทั้งขาหลักขาจร มีนางโลมสวยสะพรั่งมากหน้าหลายตาเป็นที่กล่าวขาน ด้วยบริการสุดประทับใจทำให้หอโคมเขียวของเหม่ยหลิงได้รับความนิยมมาก“อ๊ะ อิ อ๊า ทะ ท่านจอมยุทธ์ อู้ยย”เสียงนางโลมร้องครางอย่างสุขสม เมื่อถูกจอมยุทธ์รูปงามกระแทกดุ้นอย่างไม่บันยะบันยัน ร่างกำยำกระโจนใส่อย่างไม่ปราณี ใบหน้าของเขายามกำหนัดมีเสน่ห์เย้ายวน จนคนที่แอบดูอดใจไม่ไหวใช้มือบีบขยำทรวงอกตูมของตัวเองเพื่อระบายความใคร่เถ้าแก่เนี้ยไม่ได้ตั้งใจจะแอบดู หล่อนแค่บังเอิญผ่านมาเท่านั้นแต่เสียงร้องครวญครางในห้องเรียกความสนใจ และมันมีช่องเล็กๆ ระหว่างหน้าต่างอีกห้องพอเหมาะพอเจาะกับการถ้ำมอง ไม่คิดเลยว่าท่านจอมยุทธ์ผู้หล่อเหล่าจะเอาเก่งขนาดนี้ ภาพเอากันระหว่างเหลียงหวู่กับนางโลม ปลุกความกำหนัดที่ซุกซ่อนอยู่ภายในให้ลุกโชน“ซี้ดด รูแม่นางดูดข้าเหลือเกิน”เหม่ยหลิงไม่อาจทนเฉยได้ เมื่อเห็นท่านจอมยุทธ์หนุ่มผู้ดุดัน กระทุ้งลำเนื้ออัดเข้าไปในกลีบสวรรค์จนสุดลำโคน นางโลมคนนั้นนอนบิดร่างกายด้วยความเสียวซ่าน เธอเองก็ยืนเกร็งขาหนีบเข้าหากันยกมือขึ้นลูบทรวงอกอึ๋

“อะ อ๊า นายท่าน ซี้ดดด เลียแรงเกินไปแล้วเจ้าค่ะ”ในห้องพิเศษบนเตียงกว้าง หนึ่งบุรุษสามสตรีกำลังเริงรักอย่างดุเดือด เหลียงหวู่นอนเหยียดตรง มีนางโลมคนสวยวุ่นวายอยู่ตรงหว่างขา ดูดอมดุ้นยักษ์เข้าปากเหมือนมันเป็นไส้กรอกแท่งโปรด บนใบหน้าของชายหนุ่มมีสตรีร่างอ้อนแอ้นนั่งคร่อมทับอยู่ ลิ้นร้อนปัดป่ายลงบนโหนกเนื้อที่ถูไถจนหน้าของเขาแทบจมหายไป ในขณะที่นางโลมอีกครั้งใช้ลิ้นเล็กเลียวนหัวนมของเขาอยู่แม้เหลียงหวู่จะเสียวซ่านปานขาดใจแค่ไหน ก็ไม่มีโอกาสได้ร้องเพราะเนินเนื้อนุ่มจุ่มอยู่บนเครื่องหน้าที่งดงาม ลิ้นร้อนแยงละเลงลงบนติ่งแดงที่อยู่ระดับจมูกของเขาพอดี นางโลมผู้เลอโฉมครางออกมาอย่างหน้าไม่อาย“ซี้ดด ดุ้นของข้าอร่อยเพียงนั้นเชียวหรือ เจ้าถึงดูดอย่างไม่บันยะบันยัง อ๊า” เขาเสียวกระสันจนอยากระเบิด แม่นางน้อยคนนี้ดูดเก่งเสียเหลือเกิน“เจ้าค่ะ ดุ้นของนายท่านอร่อยมาก จนข้าไม่อยากหยุดอม” เป็นนางโลมเบอร์ต้นๆ ของหอโคมเขียวบัวสวรรค์ ถูกฝึกปรือมาอย่างดีพร้อมปรนนิบัติลูกค้าอย่างถึงใจ“อ๊า ปากเจ้าสุดยอดมาก แต่ข้าคงต้องให้เจ้าหยุดก่อน เพราะตอนนี้อยากเสียบเข้าไปในรูจะแย่แล้ว”เหลียงหวู่ไม่อยากระเบิดน้ำรักออกมา

เหลียงหวู่มาหอโคมเขียวบัวสวรรค์ในช่วงบ่าย รู้ว่าร้านยังไม่เปิดแต่วันนี้มีเรื่องอยากมาคุยกับเถ้าแก่เนี้ยคนสวย วันพรุ่งเขาต้องไปธุระที่เมืองอีกนานถึงเจ็ดวัน เมืองนั้นมีเหล้าบ๊วยขึ้นชื่อจึงอยากนำมาเสนอเผื่อเหม่ยหลิงสนใจ เด็กที่นี่รู้ว่าท่านจอมยุทธ์เป็นแขกประจำ และสนิทสนิมกับเถ้าแก่เนี้ยจึงเชิญขึ้นไปด้านบนและบอกตำแหน่งห้องให้ทราบ เหลียงหวู่ไปตามทางที่สาวใช้ด้านล่างบอก ห้องของนางเปิดแง้มไว้อยู่แต่จอมยุทธ์หนุ่มมีมารยาทมากพอที่เคาะประตูก่อน ทว่าไม่มีเสียงตอบรับจึงถือวิสาสะเดินเข้าไปด้านใน “ซี้ดด อ๊า” จอมยุทธ์หนุ่มเดินตามเสียงครางด้วยฝีเท้าเบาราวปุยนุ่น เขามีวิชาตัวเบาเป็นไปไม่ได้ที่คนธรรมดาจะได้ยิน เมื่อเดินมาถึงจุดหนึ่งเห็นเถ้าแก่เนี้ยกำลังนอนเปลือยอยู่บนเตียง แทบหลุดปากครางเมื่อได้เห็นร่างขาวผ่องของนาง “อูยย เหลียงหวู่ เอาข้าแรงๆ อ๊า”เจ้าของชื่อถึงกับหายใจขาดห้วงไปชั่วขณะ คิดว่า เถ้าแก่เนี้ยรู้ตัวว่าเขามายืนแอบดู ทว่าไม่ใช่เช่นนั้นเพราะนางยังคงหลับตาพริ้ม มือบีบขย้ำหน้าอกของตัวเองอย่างเมามัน พลันคิดได้ว่านางคงใช้เขาเป็นเครื่องมือในการระบายความกำหน

จอมยุทธ์หนุ่มเอาลำเนื้อหยุ่นถูไถไปบนโหนกเนื้อ เสียดสีผ่านกลีบฉ่ำหวานดันขึ้นลงจนน้ำใสชุ่มลำกายแกร่ง หัวบานหยักสีแดงสดละเลงอยู่บนตุ่มไตแข็ง“อูยย เอ็นท่านใหญ่มาก ข้ากลัวรับไม่ไหว” เหม่ยหลิงเสียวกระสันแอ่นโคกเนื้อรับกับการเสียดสี แต่อีกใจก็หวั่นเพราะเครื่องเพศของเขาใหญ่โตเหลือเกิน“เจ้ารับไหวอยู่แล้วคนสวย ซี้ดดด”เหลียงหวู่จับท่อนเนื้ออวบแทงเข้าไปในรูฉ่ำจนสุดโคน พวงไข่กระทบกับหน้าขาเกิดเสียงดังตับเตียงสั่นไหว ชายหนุ่มกดแช่หมุนควงสะโพกบดเบียดลำกายครูดอยู่ในโพรงคับ นางคงเปลี่ยวเหงามานานถ้ำสวาทถึงแน่นขนาดนี้“อ๊า ข้าอึดอัดเหลือเกิน” ดุ้นของเขาใหญ่เกินไป แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่าสร้างความเสียวมาก ตอนสามียังไม่ตายก็ไม่ค่อยมีเรื่องผัวเมียบนเตียง รูสวาทของนางจึงคับแน่นกว่าสตรีที่เคยผ่านการแต่งงานมาแล้ว“ซี้ดด รูเจ้าคับแคบนัก ดูดข้าจนขยับไม่ได้”เหลียงหวู่ซูดปากขบกรามแน่น รูรักของเหม่ยหลิงทั้งดูดทั้งตอด ให้ความรู้สึกที่ยอดเยี่ยมมาก เอ็นยักษ์ของเขาแทบแตกระเบิดจึงบดเบียดหมุนวนอยู่ในโพรงฉ่ำเพื่อให้มันปรับสภาพ จนกระทั่งรู้สึกถึงความพร้อมจึงเริ่มขยับเข้าออก ดึงลำเนื้อออกมาจนเกือบสุดปากทางรัก แล้วกดเข้าไปแรง

“นี่ๆ เขาลือกันที่ตลาด ว่าท่านจอมยุทธ์เหลียงหวู่กำลังจะเข้าพิธีวิวาห์”เหลียงหวู่หายไปหลายอาทิตย์ มีข่าวว่าเขากำลังจะเข้าพิธีวิวาห์กับคุณหนูตระกูลหนึ่ง เพราะจอมยุทธ์หนุ่มมีชื่อเสียงในยุทธจักร ฉะนั้นข่าวลือจึงแพร่สะพัดไวมาก “งั้นรึ มิน่าเล่าหายหน้าหายตา ไม่มาเยี่ยมหอโคมเขียวบัวสวรรค์เลย” จอมยุทธ์หนุ่มมักเดินทางท่องเที่ยวยุทธภพ ออกล่าข้าหัวตามเมืองต่างๆ แต่สุดท้ายก็จะกลับมาที่หอโคมเขียวแห่งนี้เป็นประจำ แต่ทว่าครั้งนี้นานกว่าเดิมจึงคิดว่าคงเป็นจริงอย่างที่เขาลือกัน อีกทั้งประวัติของชายหนุ่มนั้นลึกลับมาก ไม่รู้ว่าเป็นใครมาจากไหน มีบ้านเกิดอยู่เมืองใด รู้แค่ว่าเป็นจอมยุทธ์ที่เก่งกาจใช้พิณเป็นอาวุธสังหาร ยากที่ใครจะต่อกรด้วย“ก็เขาว่าจะมาแบบนั้น ข้าว่าน่าจะเป็นข่าวจริง”“อย่าพูดไปล่ะเดี๋ยวเถ้าแก่เนี้ยได้ยิน”“ก็ถ้าเป็นเรื่องจริง จะช้าหรือเร็วเถ้าแก่เนี้ยก็ต้องรู้อยู่ดี”พวกนางโลมจับกลุ่มคุยกัน เหลียงหวู่เป็นลูกค้าประจำของที่นี่ หากชายหนุ่มเข้าพิธีแต่งงานจริง เถ้าแก่เนี้ยก็คงเสียลูกค้าและที่มากกว่านั้น คือความสัมพันธ์ของทั้งคู่ ทุกคนรู้ว่าสนิทสนมกันแค่ไหน เหลียงหวู่มาที่นี่ทีไรแทบไม่ห่างจา