All Chapters of Sandoval Series #3 : Beneath the Moonlight Caleb Lexus Sando: Chapter 31 - Chapter 40

"Please marry me, Moon. I know it is too much to ask but I've been waiting for years for this day to come. I've been praying that you'll come back and now that you're here I can't let you go away again. Please I'm begging you, marry me, Selene."Hindi ako nagsalita, nakatingin lang ako sa kanya habang ang mga mata ay nangungusap sa akin. Bumaba ang is tingin ko sa kamay nyang may hawak ng singsing at nakita kong nanginginig ito. Isa-isa na ringn nag-uunahan ang mga luha sa kanyang pisngi."I know I wronged you. I uttered words that hurt you." He murmured. "But I swear Baby, I regret all that. I was just so stressed during those times because of our company but I know it's not enough reason for me to hurt you. I'm so sorry about it. Sorry Moon, sorry..."Hindi ko na rin mapigilan ang pag -uunahan ng mga luha ko. Alam ko naman kasi na hindi ko dapat sa kanya sinisisi ang lahat. He may had uttered words that hurt me pero hindi naman sya yung dahilan kung bakit nangyari lahat ng kamalasa

Warning: R-18. Read responsibly. _____________________________"Oh my gosh! Bat ang laki?" Nanlalaki ang mga mata at hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya. Parang nawindang ang virgin eyes ko sa aking nakita. I can't believe that he is this huge and long. Singlaki ata ng braso ko yung alaga nya. Nang-aakit at nagyayabang itong humakbang sa akin himas ang pagkalalaki niya at habang ginagawa niya yun lalo lang domoble ang laki at haba nito at parang sobrang tigas. "Scared Baby?" One corner of his lips rose for a smirk. "Sino ang hindi Lexus? Iyo ba lahat yan? Bakit sobrang laki naman ata?" Aliw ang mga mata nitong ngumiti sa akin at tumango. Dala na kuryusidad parang may sariling buhay ang kamay ko na humawak sa pagkalalaki niya. Pinadaanan ng palad ko mula puno hanggang dulo. Hindi ko mahawakan ng maayos dahil hindi kasya sa isang kamay ko lang. Mainit ito, maugat at matigas. Bahagya pang kumislot na tila ba nagalit sa paraan ng pagsakal ko kanya. Natutok ang mga mata ko sa ba

Sabay kaming naligo dalawa pagkatapos naming magbakbakan. Binihisan niya ako at inayos niya din ang sarili. Pagkatapos lumabas na din ito para initin ang pagkain dahil nagugutom na ako. "Anong sabi ni Dad?" Tanong ko agad pagkabalik niya. Pinasadahan ko ang kabuuan niya at baka nabugbog siya sa labas pero wala naman akong nakitang palatandaan."About what, Baby?""Hindi ba sya nagtanong kung bakit basa ang buhok mo? Syempre magtataka yun bakit basa buhok mo dahil tuyo naman kanina yan nung dumating ka."Saglit siyang natigilan at nag-isip pero agad din namang nakabawi. Nakita ko pa ang maliit na ngiti na gumuhit sa labi niya bago sya naglakad palapit sa akin."Binatukan lang po ako ni Pops pero ayos lang. Di naman masakit.""Ano?!" Umayos ako ng upo at nag-aalalang tumingin sa kanya. "Joke lang, Moon. Pops is busy. He didn't notice." May dala syang food tray at puno ng pagkain."Tiningnan niya lang ako tapos deadma na. Hindi niya na napansing basa ang buhok ko." Paanong di mapansin

Why life is always unfair to me?Wala naman akong hiniling na sobra para sa sarili ko pero bakit kailangan kong maranasan lahat ng 'to? Bakit kailangan akong parusahan ng ganito? Ano ba ang naging kasalanan ko?Ginawa ko naman ang lahat para maging mabuting tao. Naging mabuti akong anak. Naging mabuti akong kaibigan. Wala akong inapi pero bakit palagi nalang akong nasasaktan?Ngayon nga lang ako naging masaya pero bakit binabawi agad?"Tahan na, Moon. Makakasama sa 'yo at kay Champ." Caleb said comforting me but even him is crying. His beautiful pair of blue eyes is filled with tears. I looked at him and the baby he is holding. My little Wyatt. He is such an adorable baby. He is peacefully sleeping in his father's arms. No idea of what's happening around him. I just gave birth to healthy baby boy by normal delivery. Wyatt Aegaeon Monferrer Campbell Sandoval. "Stop crying Baby, please? Kanina ka pa umiiyak baka mabinat ka."My tears are continuously falling down my cheek. My hea

"If you're not comfortable then you sleep in the couch."Ilang minuto na ang lumipas pero nakatingin pa rin ako sa pintuan ng bathroom na pinasukan ni Caleb. I can't believe that he said those words to me. Wala na talaga ang dating Lexus na nakilala ko. Yung Lexus na mabait. Ang Lexus na nakita ko kanina lang sa harapan ko ay ibang Lexus na. Para akong sinampal ng katotohanan. I've prepared myself for this pero iba pala kapag nangyari na. Kahit sabihin kong ayos lang masakit pa rin pala. Pero ayos lang naiintindihan ko naman. Naiintindihan ko ang galit niya sa akin. Maraming taon akong nawala sa kanila ng anak ko. Sa loob ng maraming taon na yun siguro madami na rin ang nagbago kabilang na doon kung ano ang nararamadaman niya para sa akin. Malakas akong nagpakawala ng buntong hininga. Nasasaktan man sa inasal niya pilit kong kinalma ang aking sarili. Hindi ako pwedeng magalit. Hindi ako pwedeng magmatigas sa kanya. Kailangan mag-usap kami ng maayos para maayos ang pakikipagkita ko s