All Chapters of ฝากรักสุดปรารถนา: Chapter 11 - Chapter 20

ตอนที่8หึงที่ไม่ได้อยู่ในสัญญาขนมผิงเดินผ่านร้านขายยาระหว่างที่ออกมาซื้อข้าวของเครื่องใช้ที่จำเป็นสำหรับบิดาอยู่ดี ๆ เธอก็คิดถึงเรื่องที่ตัวเธอเองสงสัยจึงตัดสินใจเข้าไปซื้อที่ตรวจการตั้งครรภ์เพราะประจำเดือนของเธอเกินระยะเวลาที่ควรจะมาได้เกือบ 2 อาทิตย์แล้วแต่ความเป็นจริงมันก็เคยมาผิดเวลาแบบนี้อยู่บ่อย ๆ แต่จากอาการที่เธอเป็นลมและยังจะอารมณ์ที่แปรปรวนในช่วงนี้ทำให้หญิงสาวไม่อยากรู้สึกกังวลและคิดไปเองถ้าเธอท้องเธอจะได้วางแผนชีวิตถูกว่าเธอจะตัดสินใจทำอย่างไรต่อไป หญิงสาวกลับมาถึงที่บ้านเธอตัดสินใจยังไม่กล้าพอที่จะตรวจจึงหันเหความสนใจไปดูแลการซ่อมแซมบ้านที่ตอนนี้ช่างเริ่มลงมือทำให้แล้ว“ห้องนี้ตั้งใจจะให้เป็นห้องของพ่อตอนที่กลับมาพักฟื้นที่บ้าน คุณลุงช่วยออกแบบให้มันดูโล่งอากาศถ่ายเทหน่อยนะคะ”นอกจากซ่อมแซมตัวบ้านหลังเดิมให้แข็งแรงขึ้นหญิงสาวยังทำห้องต่อเติมด้านข้างออกมาเพื่อใช้เป็นห้องสำหรับพักฟื้นและต้องการให้มองเห็นวิวทิวทัศน์ที่เป็นภูเขาด้านล่างเพราะอยากให้ คนป่วยรู้สึกสดชื่นเวลาที่ตื่นนอนคืนวันสุดท้ายก่อนที่หญิงสาวจะต้องเดินทางกลับไปเชียงใหม่ตามที่ได้ให้สัญญาไว้กับภาคินโดยที่ตัวช

ตอนที่ 10รักแท้ที่มีอยู่จริง“เป็นอะไรไปอีกหรือเปล่าแอบร้องไห้มาใช่ไหม”ภาคินเดินมาสวมกอดหญิงสาวจากทางด้านหลัง ชายหนุ่มแนบแก้มของตัวเองลงไปบนแก้มนุ่มเนียนใสเหมือนต้องการเอาใจอีกฝ่ายให้รู้สึกสดชื่นขึ้น“ผิงแค่คิดถึงบ้านค่ะ”หญิงสาวตอบความจริงแค่เพียงครึ่งเดียวส่วนสาเหตุหลักคือเธอกำลังรู้สึกน้อยใจเมื่อเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับแก้วกนกทั้งที่ตัวภาคินเองก็ไม่ได้แสดงท่าทีอะไรให้กับหญิงสาวคนนั้นเป็นพิเศษแต่เธอคิดว่าบางทีสาเหตุที่ภาคินไม่อยากเปิดเผยเรื่องราวของเธอให้ใครรู้อาจเป็นเพราะเธอเป็นเพียงผู้หญิงที่มาจากครอบครัวยากจนไม่ได้ร่ำรวยเหมือนอย่างผู้หญิงคนนั้น“คิดถึงก็กลับบ้านได้คราวนี้ผมจะไม่บังคับแล้วอยากกลับมาที่นี่เมื่อไหร่ก็กลับแต่มีข้อแม้คุณบอกได้ไหมว่าบ้านของคุณอยู่ที่ไหนถ้าผมทนไม่ไหวคิดถึงก็จะไปหาเอง”หัวใจที่เคยเศร้าหมองมันพองโตขึ้นทันทีเมื่อได้ยินคำว่าคิดถึงถึงแม้ว่าสำหรับบางคนคำนี้มันจะมีความหมายแค่ทั่วไปเพราะใครก็คิดถึงกันได้ทั้งนั้นแต่สำหรับขนมผิงมันคือยาชั้นดีที่ทำให้เธอรู้สึกมองเห็นคุณค่าในตัวเองขึ้นมาบ้าง“คุณแก้วกนกเธอดูเป็นผู้หญิงน่ารักนะคะ”คนพูดเอ่ยออกมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ

ตอนที่ 2รสสวาทที่ไม่ใช่แค่บนเตียง คุณนายศิริพานิดาเดินทางมาที่บ้านของเธอทันที เพราะต้องการจะพูดคุยเรื่องต่าง ๆ ให้เรียบร้อยก่อน หญิงสาวส่งสายตามองไปรอบ ๆ ตัวบ้าน เหมือนต้องการกำลังมองหาใครสักคน “ไม่ต้องมองหา ไอ้ลูกชายตัวดีมันไม่อยู่บ้าน ตอนนี้คงอยู่ที่ไร่ เสร็จจากงานแล้วก็คงไปดื่มเหล้ากับเพื่อนคนงานต่อ กว่าจะกลับอย่างเร็วก็สองทุ่มนั่นและ” ศิริสั่งให้วนิดาเอาของใช้ของเธอเข้าไปเก็บในห้องของลูกชาย ให้เรียบร้อย แล้วค่อยออกมาคุยกับเธอที่นั่งรออยู่ที่ระเบียงบ้าน สมาชิกใหม่ของบ้านเก็บข้าวของเครื่องใช้ที่เอาติดตัวมาเสร็จเรียบร้อย ก็เดินออกมานั่งคุยกับเจ้าของบ้านที่เระเบียง“วนิดาเธอรู้ไหมทำไมฉันถึงอยากได้เธอมาเป็นลูกสะใภ้ ทั้งที่ฐานะของเธอกับครอบครัวฉันแตกต่างกันมาก”ศิริมองใบหน้าได้รูปของนิดา เธอถูกชะตากับเด็กสาวคนนี้ ตั้งแต่สมัยที่นิดายังเป็นเด็กตามพ่อของเธอมาเป็นคนงานที่ไร่“นิดาไม่ทราบค่ะ”อนาคตแม่สามีตีฝ่ามือลงไปที่เก้าอี้ไม้ข้าง ๆ เธอ เพื่อให้อีกฝ่ายรู้ว่า เธอต้องการให้ขึ้นมานั่งบนเก้าอี้ข้าง ๆ เพราะวนิดาไม่ได้มาอยู่ที่

ตอนที่ 4อสูรหัวใจพระเอก วนิดาตื่นเช้ามาด้วยรอยยิ้ม เธอมองที่นิ้วที่มีผ้าพันแผลพันไว้ เธอรู้สึกดีใจที่อย่างน้อยเขาก็ยังห่วงเธอ ครอบครัวของคุณนายมีกิจวัตรประจำวันที่เหมือนเดิมทุกวัน เช้ามากินข้าวพร้อมหน้า ช่วงกลางวันอิทธิฤทธิ์ออกไปทำไร่ ตกเย็นแม่ผัวลูกสะใภ้นั่งกินข้าวกันสองคน พอเริ่มมืดก็พากันลุ้นว่าคืนนี้คนเมาจะกลับมาดึกไหมแล้วจะกลับมาในสภาพแบบใด ชายหนุ่มเมามายไม่เว้นแม่แต่วันเดียว ตลอดสามเดือนที่วนิดาเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ แต่ถึงอิทธิฤทธิ์จะเมาแค่ไหน ก็สามารถทำหน้าที่ผลิตทายาทได้ทุกคืน จนวนิดารู้สึกเหมือนมันเป็นส่วนหนึ่งของงานที่อิทธิฤทธิ์ต้องรับผิดชอบ “พรุ่งนี้ไปช่วยงานที่ไร่ด้วย คนงานผู้หญิงขอลาหลายคน พากันจะไปดูลิเกดังในตัวจังหวัด ไม่รู้จะไปหลงอะไรกันนักหนา” ชายหนุ่มบอกภรรยาหลังจากที่เขาเสร็จจากหน้าที่ปั๊มทายาทให้กับผู้เป็นมารดา วนิดาไม่ตอบอะไร เธอลุกไปใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย ก่อนที่จะลงไปนอนที่ ที่นอนที่อยู่ด้านล่างของเตียงเหมือนเดิม การไปไร่เป็นสิ่งที่วนิดาอยากไปมาก เพราะเธอเบื่อกับการอยู่กับบ้านจะแย่อยู่แล้ว แต่ก็ไ

ตอนที่ 6ความโดดเดี่ยวที่ไม่เคยรู้สึก เช้านี้อิทธิฤทธิ์บอกตัวเองว่าเขาจะต้องถามมารดาให้รู้เรื่องให้ได้ ว่าคืนนั้นที่เขาเจอโสรยากับสามีและเขาดื่มจนเมามาก เขากลับมา ทำร้ายอะไรวนิดาจนถึงขั้นเลือดออกแบบนั้น “แม่ครับบอกผมเถอะว่ามันเกิดอะไรขึ้น” ชายหนุ่มก้มกราบลงไปที่เท้าของมารดา ศิริเองชักเท้าหนีด้วยความตกใจ “ลุกขึ้น ลุก ๆ นี่แกจำไม่ได้จริง ๆ ใช่ไหม ถ้าอย่างนั้นแม่จะเล่าให้แกฟัง” ชายหนุ่มรีบนั่งลงข้างมารดา ด้วยความดีใจที่ในที่สุดเขาจะได้เข้าใจเรื่องราวสักที “ไหน ๆ แกจะให้แม่เล่า แม่ขอพูดทุกเรื่องเลยได้ไหม” ศิริตั้งใจจะคุยเปิดอกกับลูกชายในเกือบทุกเรื่องในวันนี้ เพราะเธอต้องการให้อิทธิฤทธิ์ทำให้เธอมั่นใจ ว่าเขาเหมาะและพร้อมที่จะเป็นพ่อคน “ได้ครับ แม่พูดมาเลย เมื่อคืนผมไม่ได้ดื่มสักหยด เช้านี้ผมมีสติพร้อมคุยและรับฟังทุกอย่าง ” คนเป็นแม่ได้ยินแบบนี้ก็ดีใจ จึงตัดสินใจเปิดอกที่จะคุยกับอิทธิฤทธิ์ทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องที่นิดาท้อง “แม่ไปต่อรองขอวนิดามาให้เป็นเมียของลูก เพราะมองเห็นในความเป็นเด็กด