All Chapters of ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน: Chapter 71 - Chapter 80

จวนสกุลจางเรือนร้างที่จางซูฉีเคยอาศัยอยู่ภายในห้องบนเตียง มีสตรีเรือนร่างขาวผ่องกำลังนอนกางขาให้บุรุษด้านบกขยับกระแทกใส่นางอย่างรุนแรง เสียงครวญครางดังมาจากริมฝีปากบางไม่หยุด นางสุขสมครั้งแล้วครั้งเล่าไม่ได้มีแค่นางยังมีสตรีอีกหนึ่งที่ไล่ดูดดุนลูกตุ้มที่ห้อยโตงเตงยอมเขากระแทกใส่อีกคน"อร๊ายยย ท่านพ่อแรงๆข้าอยากได้แรงๆอื้อ เสียวเหลือเกิน ข้าชอบนักเวลาโดนท่านทำรักแบบนี้ อื้อ ท่านแม่ช่วยลูกด้วยเสียวเหลือเกินเจ้าค่ะ กระแทกลงมาอีกเจ้าค่ะท่านพ่อ กระแทกอย่าหยุด "เหมยเจียวเห็นว่าคุณหนูของตนกระสันนักก็เลื่อนมาดูดนมให้นางจนจางซิ่วเอ๋อร์ดิ้นพล่าน มือหนาของจางป๋อเหวินจับเอวบุตรสาวแน่น กระแทกรุนแรงจนจางซิ่วเอ๋อร์ตอดแล้วตอดอีก"ซิ่งเอ๋อร์ เจ้าร่านนักหืม ชอบมากหรือมาข้าจะกระแทกให้สะใจเชียว นี่แหนะนังลูกร่าน ข้าชอบเจ้าร่านอีก ร่านกว่านี้""อื้อ จางป๋อเหวินตาแก่ลามก กระแทกมาเลยแรงๆข้าอยากได้ท่อนของเจ้า"เรื่องมันเกิดเพราะจางป่อเหวินมักแอบมาเรือนเก่าของจางซูฉี เพราะเวลาที่เขากระแทกกระทั้นใส่คนใต้ร่าง เขาจะนึกถึงใบหน้าของจางซูฉี ตอนที่เขากำลังขย่มเหมยเจียวอยุ่ดีๆบุตรสาวก็มาเจอ ใครจะรู้ในห้องถูกคนจุดยา

บนเขาสือห่าวเก็บลูกท้อได้หลายตะกร้า เขาแบกลงมาที่เรือนหมดแล้ว พอได้รับข่าวก็รีบไปหาเสี่ยวจูที่รออยู่ทันทีเสี่ยวจูกำลังเก็บเห็ดสนอยู่ นางได้เห็ดสนกองใหญ่ พี่ใหญ่ชอบเห็ดสนย่างไฟ พี่รองชอบเห็ดสนผัดไข่ส่วนคนรักสือห่าวชอบเห็ดสนตุ๋นไข่"เสี่ยวจู พอเถอะไม่ต้องเก็บแล้วพี่มีข่าวดีจะบอก"สือห่าวนำเห็ดที่วางกองใส่ตะกร้า เสี่ยวจูลุกขึ้น แล้วเดินมาหาสือห่าวรวบเอวบางรั้งมาหาก่อนซับเหงื่อให้"ไปพักก่อน เดี๋ยวค่อยกลับนะเด็กดี ""เจ้าค่ะ เหนื่อยไหมเจ้าคะขึ้นลงหลายรอบ""ไม่เหนื่อยหรอกไปกับพี่ๆไปเจอสถานที่หนึ่งในนั้นมีบ่อน้ำร้อนด้วย ไปล้างตัวสักหน่อย"สือห่าวสะพายตะกร้าขึ้นหลัง จากนั้นก็อุ้มเสี่ยวจูพาเหินตัวดีดมายังส่วนลึกของป่า ก่อนจะลงมายังด้านล่าง"พี่สือห่าว ที่นี่มีถ้ำด้วยหรือเจ้าคะ ท่านเคยเข้าไปด้านในหรือเปล่า ไม่ใช่ที่อยู่ของสัตว์ร้ายนะ" เสี่ยวจูกอดเขาแน่นนางกลัวนะ ยิ่งป่าลึกแบบนี้ด้วย"พี่มาพักบ่อยเวลาที่พี่สาวพระชายาให้มาหาสมุนไพรที่หายากน่ะ ข้างในมีบ่อน้ำร้อนไปเถอะนอนพักสักหน่อยค่อยกลับ"สือห่าวจุงมือเสี่ยวจูเดินเข้าไปด้านใน ก่อนจะโบกมือ ตะเกียงในถ้ำก็ติดไฟ จากนั้นก็วางตระกร้าลงแล้วเดินไปจุด

"ขอนะคนดี แต่งทีหลังเถอะไหนๆก็หมั้นกันแล้ว ดูสิมันแข็งจนเป็นศิลาหยกแล้วเล่อเล่อ""อ๊าย เอานิ้วท่านออกมาก่อนข้าเสียว ท่านอ๋องตกลงกันก่อนอ๊าย หนานกงมั่วเร่งหน่อยจะถึงอีกแล้ว อร๊ายย" ร่างบางกระตุกอย่างห้ามไม่ไหว หนางกงมั่วยิ้มล้อเลียน"เมื่อกี้ใครอยากให้เอาออก ไม่ทันจิบชาก็บอกให้ข้าเร่งเมียจ๋าบอกมาอยากได้อะไรข้าตกลงหมด อยากรักเจ้าแล้ว""หนานกงมั่วท่านทำข้า อื้อ ขาดทุนสองล้านตำลึงท่านต้องคืนมาพร้อมดอกเบี้ยห้าล้านตำลึง เงินเดือนตำแหน่งพระชายาสองพันตำลึง ไม่พะ ไม่พอ อ๊าย เสียวนะ อกข้าจะแหลกเพราะท่านนี่แหละ บีบเบาๆสิอย่าดูดแรง อ๊าย เงินเดือนข้าห้าพันตำลึง นี่ไม่รวมที่ข้าทำงานแทนท่านด้วยนะ อะ อ่าห์ ท่านอ๋องหม่อมฉันเสียวนะ เบาๆสิ""ได้ ให้เจ้าหมดเลยทุกอย่าง ยกเว้นหอฟางเซียงที่เสด็จพี่มีหุ้นนอกนั้นให้เจ้าเมียจ๋า คุยจบยังจะลงแดงแล้ว"จางหย่งเล่อพยักหน้าให้เขาก่อนจะแยกเรียวขาออกเพื่อรอรับความใหญ่โตที่เขาจะมอบให้ หนานกงเยี่ยค่อยๆกดลงไปทีละน้อย จางหย่งเล่อนิ่วหน้าน้ำตาซึมหางตา หนานกงมั่วต้องดูดยอดถันเพื่อกระตุ้นความเสียวซ่านของนาง ไม่ช้าความใหญ่โตก็เข้ามาอยู่ในกายสาวจนหมด"เจ็บมากหรือ พี่ขอโทษนะคนด

จางซูฉีไปแล้ว หนานกงเช่อนั่งลงบนเตียงข้างๆหยางลี่ถิงที่กำลังให้นมบุตร เขามองนางด้วยสายตาคิดถึงรักใคร่ แต่หยางลี่ถิงไม่มองเขาสักนิด หนานกงเช่อรอจนบุตรสาวดื่มน้ำนมจากอกมารดาจนอิ่มจึงเอ่ยขึ้น"ถิงเอ๋อร์ ขอข้าอุ้มลูกหน่อยได้หรือไม่ อินเอ๋อร์กับเยี่ยเอ๋อร์เจ้ารังเกียจข้านักตั้งแต่เกิดมาข้าไม่เคยได้อุ้มทั้งสองคนสักนิด อย่ารังเกียจข้าอีกเลยนะ""ฮ่องเต้ พระองค์ทรงมีองค์ชายองค์หญิงมากนักมิใช่หรือเพคะ หม่อมฉันเพลียแล้วอยากนอนเต็มทีกลางคืนก็ต้องให้นมพวกนางอีก ทรงออกไปเถอะเพคะ"หยางลี่ถิงค่อยๆวางบุตรสาวใส่เปลเตียงที่จางซูฉีให้ช่างต่อขึ้นมาให้ อีกทั้งมีล้อเข็นไปมาได้ เวลาเด็กทั้งสองตื่นมางอแงก็เพียงแค่ไสล้อไปมาสองสามทีก็หลับต่อหนานกงเช่อรู้ดีว่านางโกรธเขาอยู่ แต่เขากับนางนั้นเคยรักกันเขาหวังว่าความรู้สึกยังคงอยู่ บุตรสาวอยู่ในเตียงเล็กแล้วเขาจึงขยับเข้ามาใกล้ๆช้อนหยางลี่ถิงนั่งตักตนเอง เอ่ยออดอ้อน"ถิงเอ๋อร์ พี่ไม่ได้มาในฐานะฮ่องเต้ พี่มาง้อเจ้าในฐานะสามีคนหนึ่ง ผู้ชายที่รักเจ้ามากนักอภัยพี่ได้หรือไม่ พี่รู้ดีว่าที่ผ่านมาทำร้ายจิตใจเจ้ายิ่งนักแต่พี่มีความจำเป็น อีกอย่างพี่ไม่เคยแตะต้องนางสักนิด ค

จินซีซวนหนวดกระตุกแล้วกระตุกอีก สวีไค่หยุนไอ้เด็กบ้านั่นแอบปีนขึ้นหาหลานสาวกี่ครั้งแล้วเนี่ย แหม่นวดกันเพลินเชียวนะเสียนอ๋องมองหน้าพระชายาของตนทันที นางเข้มงวดเรื่องนี้นัก นางชอบคุณหนูรองคนนี้และรู้มาว่าไอ้ตัวดีเคยข่มเหงว่าที่ลูกสะใภ้ไม่น้อย นางคาดโทษบุตรชาตั้งแต่รู้เรื่องแล้วแต่พอได้ยินนางพูดคำว่ามีบุตรจะคลอดบุตรสีหน้าเมียรักก็ดีขึ้นมาทันทีเพราะพวกเขาทุกคนฝึกยุทธแน่นอนย่อมหูดีกันทุกคน แม้ว่าพวกนางจะกระซิบเพียงใด ทุกคนบนโต๊ะหน้าดำคร่ำเครียด ฟางฉือเฟิงยิ้มระรื่น ท่านพ่ออยู่วังหลวงเขาติดตามฝ่าบาท บุตรสาวกับหลี่หมิงหลงหมั้นหมายกันแล้วก็จริงแต่ยังคงรักษาตัวได้ดี"ฝ่าบาท ดูเหมือนจะมีเพียงท่านมหาบัณฑิตแล้วที่ยังอยู่ดีพ่ะย่ะค่ะ"ส่วนสวีไค่หยุนหน้าหนากว่าใครลุกขึ้นเดินมาหาสาวๆก่อนจะอุ้มจินเสี่ยวหรันขึ้น แล้วพูดหน้าตาเฉย"เด็กดีพี่หิวแล้วไปกันเถอะ เสี่ยวหรันค้างที่เรือนพี่นะ""แต่อาหารเต็มโต๊ะเลยนะ ไม่กินที่นี่พี่จะกินอะไรเจ้าคะพี่ไค่หยุน"สวีไค่หยุนมองหน้าทุกคนก่อนจะกระซิบข้างหูจินเสี่ยวหรันเบา"พี่หิวอะไรที่ไม่ใช่ข้าวน่ะ เด็กดีเจ้าก็รู้ไม่ใช่หรือ อะไรก็หวานหอมรสชาติอร่อยไม่เท่าเจ้าหรอก