All Chapters of A Love Reclaimed: Fated To Love You: Chapter 401 - Chapter 410

Kahit papaano, nakabalik sa kanyang diwa si Rhian at narinig ang malalim na tinig ni Zack sa kanyang tainga, "Huwag kang matakot, convection lang ito, mawawala din ito, maghintay ka lang." Ang boses ng lalaki ay tila may kapangyarihan. Nang marinig niya ang mga salitang iyon, unti-unting huminahon ang kanyang paghinga, ngunit ang katawan pa rin niya ay nanginginig. Tinitigan ni Zack ang takot sa mukha ni Rhian, nawala ang kanyang galit, napalitan ito ng pagmamalasakit. "Nandito ako, magiging maayos din ang lahat kaya huwag kang matakot," ang malalim niyang sabi na nagpakalma kay Rhian. Sumagot si Rhian nang nanginginig bago bumaling tumingin nang may takot sa direksyon ng labas ng bintana "Rio... Zian..." Hindi naman nakaligtas sa pandinig ni Zack ang salitang ito, nakita niya ang pag-aalala sa mukha ng babae para sa mga anak. Lalo siyang nagalit, at habang lumalala ang galit niya sa tunay na ama ng mga bata, mas lalo niyang naisip na hindi karapat-dapat ang lalaking para kay Rh

"Mas gumaan ang pakiramdam mo kumpara kanina, di’ba?” sabi ni Zack ng malalim na boses. Nabigla si Rhian, tumingin siya kay Zack. Tumingin si Zack sa mga mata niya parang nagsasabing. Kung patuloy siyang mag-iwas ay siya din ang mahihirapan Nagtagal ang kanilang pagtitinginan sa ilang segundo. Si Rhian ay yumuko at kinagat ang labi niya, saka siya huminga ng malalim at hindi na nagpumilit na bumitaw kay Zack. Tama si Zack, siya din ang mahihirapan sa kanyang pagpapanggap na ayos lang siya. Unti-unti niyang hinayaan ang katawan na umasa sa braso ni Zack. Si Zack naman ay maingat na sinuportahan siya at dahan-dahan nilang nilakad ang direksyon patungo sa labasan ng airport. Paglabas nila sa airport, naglakad si Rhian at nagpasalamat, "Salamat, Mr. Saavedra, okay na ako ngayon. Maaari mo na akong pakawalan." Ngunit hindi siya pinakawalan ni Zack. "Isasakay kita." Tumanggi si Rhian, "Hindi na kailangan, magta-taxi nalang ako pauwi.” Maliwanag na nakita na ng mga bata na hindi si

Magana na kumain ang mga bata. Masaya sila dahil bukas ay si mommy ang maghahatid sa kanila. Mayamaya, bumalik si Jenny. Nagtaka si Rhian na tumingin dito. “Gusto ko lang sabihin sayo na kapag hindi parin maganda ang pakiramdam mo bukas ako nalang ang maghahatid sa kanila.” Nakangiti siyang sumagot. “Salamat na lang. saka pasensya ka na nga pala sa abala nitong mga nakaraang araw.” Winasiwas nito ang kamay. “Ninang ako ng mga bata, tungkulin ko silang alagaan kapag wala ka at abala. Para saan pa’t magkaibigan tayong dalawa. Magpagaling ka na para hindi na sila mag-alala sayo. Bumalik lang ako para tiyakin kung kaya mo na ba talaga na maghatid sa kanila.” Matapos ang pagkain, nagtagal pa si Jenny ng kaunti, inantay na magpahinga ang mga bata bago nagpaalam at umuwi. Sa kabilang banda, nang bumalik si Zack sa mansion, nakita niyang nakahiga si Rain sa coffee table, abala sa paglalaro ng Lego. Matapos maglaro kasama sina Rio at Zian, nilaro din ng anak ang hilig nila at pina

Masaya sila na nakita nilang dumaan si Rain, ngunit hindi nila gusto na naroroon din si Daddy. Nang magtagpo ang kanilang mga mata, hindi nila alam kung anong ekspresyon ang dapat nilang gamitin. "Mommy." Matapos mag-atubili, lumapit pa rin ang dalawang bata kay Rhian. Tumingin si Rhian sa mga anak at nagtanong, "Tapos na ba kayong kumain?" Nakangiting tumango ang mga bata, at ngumiti kay Rain, sabay tanong kay Zack, "May kailangan po ba kayo kay Mommy?" Tumingin si Zack sa anak at sumagot nang malalim, "Wala, pero si Rain ay may kailangan." Tumango si Rain, na tinitigan ang kambal nang may kalungkutan. Ramdam niya na ayaw ng mga ito niya kay Daddy, at hindi niya ito nagustuhan. Gusto niyang sana'y maging magkasundo silang lahat, tulad ng Mommy at Daddy. Nang makita ang malungkot na mata ng batang babae, hindi nakapagsalita ang dalawang bata at tumahimik. Si Rhian ay yumuko at muling tumingin kay Rain, "Rain, kumain ka na ba? Gusto mo bang pumasok at kumain kasama kami?" Nang

Ang ibig niyang iparating ay siya ang may kredito, ngunit nang marinig ito, hindi napigilan ni Zack na maisip ang sinabi ni Rhian kanina, dahan-dahan niyang hinaplos ang kanyang mukha gamit ang palad, puno ng frustration ang kanyang ekspresyon.Nakatingin si Gino kay Zack at nakapansin siya na ang mukha nito ay kabaligtaran ng inaasahan niya. Nag-aalala siyang nagtanong, "Bakit parang hindi ka masaya pag nabanggit ko kay Doktor Rhian? May nangyari ba sa inyo na hindi ko alam?" Tsismoso niyang tanong.Bago pa makasagot si Zack, nagsalita ulit si Gino, "Narinig ko ang tungkol sa ugali mo kay Doktor Rhian noon. Kung gusto mong manatili siya sa tabi mo, kailangan mong magtiis. Bukod pa riyan, si Doktor . Rhian ay isang babae, at siya ang tunay na ina ni Rain. Dapat magbigay ka ng konting pag-unawa."Nagmadali si Zack na magsalita at tipid na sumagot, "Alam ko."Napailing si Gino. Palagi siyang mahaba kung magsalita. Ngunit sa huli, isang sagot lang ang nakuha niya. Tipid talaga ito magsal