All Chapters of A Love Reclaimed: Fated To Love You: Chapter 381 - Chapter 390

Sa loob ng private room, si Zack ay nakaupo lang sa kanyang upuan na walang ekspresyon, ang kanyang mga mata ay matiim na nakatingin kay Rhian, tulad ng isang hayop na nakatingin sa kanyang biktima, puno ng panganib. Sandali, ang atmospera sa kwarto ay naging sobrang mabigat.Napansin ni Gino na tila may kakaibang pakiramdam si Zack, kaya't hinaplos niya ang braso nito ng kalmado, at pagkatapos ay nagpatuloy na magpaliwanag kay Rhian na parang wala nang nangyari, "Nung dumating ako dito, nadaanan ko si Zack na mag-isa, naisip ko na magkakakilala naman tayo, kaya't iniimbitahan ko siyang umupo kasama natin. Hindi ba't okay lang naman, Doktor Rhian?"Hindi magawang sumagot ni Rhian sa tanong ni Gino. Kung sasabihin niyang hindi para sa kanya, nakakahiya ito, lalo na’t magkaibigan ang dalawa. Hindi niya gusto mag-iwan ng masamang impresyon sa tanong tumulong sa kanya.Hindi lamang iyon, hindi alam ni Gino ang tungkol sa relasyon nila. Kung magpakita siya ng pagtutol kay Zack, baka magmuk

Tumango si Gino, si Zack naman ay nakakunot ang noo at tinitingnan ang manipis na likod ni Rhian sa dilim ng gabi, ang mga mata niya ay malalim at puno ng pag-iisip. "Rush hour ngayon. Hindi ko alam kung gaano katagal ka makakakuha ng taxi. Ihahatid na lang kita. Ang mahalaga lang naman ay makasakay ka, hindi ka naglalakad." Agad na tinawag ni Gino si Rhian. Tumigil sandali si Rhian. Dahil kay Gino na siyang tumulong sa kanya kanina, hindi naman maganda kung tatanggihan pa niya ang maliit na bagay na iyon. Nakita ni Gino ang kanyang pag-aatubili at may ngiti niyang idinagdag, "Huwag mong bigyan ng ibig sabihin ito, nagbilin pa nga ang lolo ko na ingatan ka at alagaan kita. Baka kapag nalaman niya na mag-isa kang umuwi o iniwan kita nang mag-isa ay magalit siya.” Hindi na kayang tumanggi ni Rhian. Bumaling siya at lumapit kay Gino, sabay ngiti ng magalang, "Pasensya na at salamat sa abala." Inilingan siya ni Gino, "Walang problema. Kung hindi mo ko pinayagan, doon pa lang ako mag

Nagitla si Rhian sa narinig at hindi agad nakabawi. Nang makabawi ay sumagot siya ng matigas, "Gusto ko lang sabihin na hindi tayo masyadong close para sabihin mo sa akin iyan, Mr. Saavedra.” Tiningnan siya ni Zack at ngumiti ng may pagka-sarkasmo, "Ano sa tingin mo ang gagawin ko?" Napalunok lang si Rhian at naisip ang halik nila noong unang beses silang nagkita sa hotel pagkatapos niyang magbalik mula sa ibang bansa. Iyon ang unang pagkakataon na si Zack ay gumawa ng mapangahas na hakbang sa kanya. Ang sitwasyong ito ngayon ay hindi maiiwasang magkapareho sa araw na iyon. Napalunok na naman siya ng laway sa naisip. Tiningnan niya si Zack nang may matalim na tingin. Subukan lang talaga ng lalaking ito na gawin ulit iyon! Tumikhim si Zack, inalis ang tila nakabara sa kanyang lalamunan. Simula nang maghiwalay sila sa coffee shop noong huling beses, iniiwasan siya ng babaeng ito na parang may nakakahawang sakit. Kung hindi nakahanap ng dahilan si Gino ay hindi niya masosolo at ma

Exhausted si Rhian at hindi naman napansin ang kakaibang reaksyon ni Zian. Nag-sorry na lang siya, "Pasensya na mga anak, late na si mommy nakabalik. Matulog na tayo.” “Hmm… hindi kaya nakipagkita si mommy kay daddy?” Isip-isip ni Zian. Tiningnan niya ang kanyang mommy. Base sa itsura ng kanyang mommy, kung nakipagkita man ito kay daddy, mukhang hindi maganda ang kanilang naging usapan. Mukha kasing pagod at malungkot si mommy, Hindi nagtanong pa si Zian, tahimik na sumunod siya sa kanilang mommy paakyat. Alas-diyes na ng gabi nang makabalik si Zack sa mansion. Pagdating niya ay natutulog na si Rain. Habang naiisip si Rhian na hindi binanggit si Rain, hindi naiwasan ni Zack na makaramdam ng awa para sa kanyang anak. Mahimbing ang tulog ni Rain, nakayuko ang ulo at kalahating mukha ay nakabaon sa unan. Tila kalmado ito at mahimbing ang tulog. Nang makita ni Zack ang maliit na anak, lumamlam ang kanyang mga mata. Inabot niya ang kamay nito at hinaplos ang ulo, inayos ang kumo

Tumango si Rhian, "Pupunta ako sa sentro sa loob ng dalawang araw. Kung maayos ang lahat, baka matapos na nang tuluyan ang problema ng institute.” Sa madaling salita, malapit na silang magpunta sa ibang bansa. Nagtinginan ang dalawang bata at nagbaba ng kanilang mga mukha. "Kailangan ba nating pumunta sa ibang bansa?" Hindi sumagot si Rhian, alam niya na hindi sang-ayon ang dalawang anak. Alam niyang hindi kayang iwan ng kambal si Rain, katulad niya na hindi rin ito kayang iwan. Ngunit naiisip din ni Rhian ang pressure na nararamdaman niya mula kay Zack kagabi. Kung patuloy siyang manatili, hindi niya alam kung ano ang maari na mangyari sa susunod... Dalawang araw ang lumipas, maaga na sumakay si Rhian ng eroplano papuntang sentro ayon sa napagkasunduang oras. Tulad ng sinabi ni Gino, pagkarating na pagkarating niya, nakita niya agad ang isang tao na may hawak na karatula upang salubungin siya. Naglakad si Rhian patungo sa kanya at ipinakilala ang sarili bago sumama sa lalaki p