Lahat ng Kabanata ng Marriage of Convenience with the Billionaire.: Kabanata 81 - Kabanata 90

Naramdaman ni Amelia na may isang bagay sa kanyang puso ang ganap na lumambot, na para bang ito ay matutunaw na. Hindi niya napigilang ipikit ang mga mata para itago ang emosyon sa mga ito. Cormac... pwede bang itigil mo na ang pagiging mabait sa akin? Natatakot talaga ako... tuluyan na akong makulong... Pagkatapos maligo, bumalik sina Amelia at Cormacsa sala. Basang-basa si Cormac. Medyo nakonsensya si Amelia at naglabas ng ilang maluwag na damit na isinuot niya para sa sports mula sa kwarto. Ngunit bago ibigay ang mga ito kay Cormac, nagtanong pa rin siya, "Talaga bang mananatili ka sa aking lugar ngayon?" "Oo naman." Kaswal na sabi ni Cormac, kinuha ang mga damit sa kamay ni Amelia, "Diba sabi mo aalagaan mo ang nanay mo? Pero nasugatan din ang kamay mo, paano mo siya aalagaan? Kaya mananatili ako at aalagaan ko kayong dalawa." "Actually, wala naman talagang dapat istorbohin." Ayaw pa rin ni Su Kexin na manatili si Cormac, "Kaya ko itong mag-

Pwede bang... Si Jerome ay nag-isip ng isang posibilidad, at ang kanyang puso ay sumikip, ngunit bago niya ito maisip, bigla niyang narinig ang isang malambot na boses sa kanyang likuran—— "Jerome?" Si Jerome ay bumalik sa kanyang katinuan, lumingon at nakita si Aurora na basa ang buhok, nakatingin sa kanya ng maingat. Sa hindi malamang dahilan, tinitigan ang magandang mukha na ito sa kanyang harapan na medyo kamukha ni Amelia, ngunit mas kaakit-akit, bigla siyang nakaramdam ng pagkabalisa nang walang dahilan. "Yung... Aurora." Tumalikod siya at ng ilang beses na hakbang, "Kakatawag lang ng magazine, at merong problema ngayon sa sample. Kailangan kong bumalik at harapin ito nang mabilis. Bumalik ka muna at magpahinga." Habang sinasabi niya iyon, hindi na niya hinintay na sumagot si Aurora, at mabilis na naglakad papunta sa entrance. "Jerome..." Natigilan si Aurora at nagmamadaling habulin siya, ngunit nakaalis na si Jerome. Tulala si Aurora.

Hindi inaasahan ni Jerome na si Amelia, na kadalasang may pagkapurol na personalidad, ay magsasabi ng mga mabangis na salita. Natigilan siya noong una, ngunit maya-maya, tumingin siya kay Amelia sa kanyang harapan na may galit na mukha, at ang kanyang mukha ay naging maputla at maputla. Galit na galit ba si Amelia dahil kay Cormac? Dahil lang insulto niya si Cormac? Kaya... si Cormac ay hindi lamang isang nominal na asawa sa kanya? Ang ideyang ito ay halos ma-suffocate si Jerome. Sa sumunod na segundo, muli niyang hinawakan ng mahigpit si Amelia, mas mahirap pa kaysa sa huling pagkakataon, at umungal sa mahinang boses: "Amelia! Hindi ka talaga naaakit kay Cormac, no? Tanga ka ba! Hindi mo talaga maintindihan ang lalaking iyon!" Nabaluktot sa sakit ang mukha ni Amelia, at hindi siya makapagsalita. Hindi napansin ni Jerome ang pagbabago ng kanyang ekspresyon, at patuloy na umungol: "Alam mo ba na si Uncle Cormac, isang walang awa na lalaki, ay ini

"Magsisimula pa lang sana noon si Comrac sa kolehiyo noong mga panahong iyon. Noong una, gusto siyang ipadala ng mga magulang niya sa ibang bansa, ngunit tila nagpasya siyang manatili para sa isang babae. Ang babaeng iyon ay kanyang kasintahan noong panahong iyon. Kung tama ang pagkakaalala ko, parang si Sirena ang pangalan niya..." "Silena Fajardo ." Putol ni Amelia. Ngayon ay si Dona naman ang natigilan, "Alam mo? Oo, siya si Sirena Fajardo. Maganda ang relasyon nila noong panahong iyon. Malamang, iyon ang unang pag-ibig nila. Anyway, nag-college si Cormac sa America para sa kanya." Naisip ni Amelia ang mga larawang nakita niya sa drawer noon. sila ay bata pa talaga sa edad na iyon. Napangiti silang dalawa ng sobrang saya. Dapat mahal talaga nila ang isa't isa. Siguro katulad niya at ni Jerome noon. "Noong freshmen pa lang sila, sinadya ni Cormac at Sirena na umiwas sa mga security guard ng pamilya Fortalejo at pumunta sa kalapit na bayan para mamasyal.

"Yun... Nung mahanap ko na yung panyo, sinubukan ko nang kontakin si Landrex, pero nag-aattend siya ngayon ng design meeting abroad at naka-off ang phone niya, kaya hindi ko muna siya macontact." "Kung gayon, humanap ka ng paraan para makontak siya!" galit na sabi ni Cormac, "Pagkatapos mong makipag-ugnayan sa kanya, hilingin sa kanya na pumunta kaagad para makita ako!" Natakot si Pablo kaya namutla ang kanyang mukha, "Oho, Sir Cormac." Wala sa mood si Cormac na tingnan ang modelo sa computer sa oras na ito, at mabilis na pinalabas ang kanyang wheelchair palabas ng pinto. Si Pablo ay nagmamadaling humabol, at narinig siyang malamig na nagtanong: "Nakauwi na ba si Amelia?" "Tumawag lang si Nanay Maris at sinabing nakauwi na ang dalaga." Bahagyang nabawasan ang malamig na ekspresyon ni Cormac, ngunit bigla niyang napagtanto na hawak pa rin niya ang panyo sa kanyang kamay, at agad itong inihagis kay Pablo sa pagkasuklam, "Itapon mo ito, at bilhin mo rin ang