Hindi niya maiwasang lumingon at nakita ang guwapong mukha ni Cormac. Natigilan siya saglit. Mula sa anggulong ito, ang mga pilikmata ni Cormac ay napakahaba at makapal, at ang kanyang mga mata ay parang obsidian. Bilang isang babae, si Amelia ay nakaramdam ng kababaan nang makita siya. Nang makita ang konsentrasyon sa itim na mga mata ni Cormac, hindi niya napigilang bumulong: "Cormac, maaari ba akong magtanong sa iyo?" Nag-concentrate si Cormac sa paglalagay ng gamot sa kanya. Hindi siya nag-angat ng tingin, pero "hmm" lang. "Yung may-ari ng necklace... ex-girlfriend mo ba?" Naglakas loob si Amelia at nagtanong. Bahagyang nag-alinlangan ang kamay ni Cormac na may hawak ng cotton swab, ngunit hindi nagtagal, nagpatuloy siya sa pagpunas at muling nagsabi ng "hmm". Hindi inaasahan ni Amelia na magiging bawal si Cormac sa tanong na ito. Habang nakahinga siya ng maluwag, hindi niya maiwasang magtanong muli: "Dapat magustuhan mo siya, di ba?" Sa pag
Hindi niya masabi sa lahat na nakatira siya sa pinakamahal na villa area sa lungsod, tama ba? Kaya lang nakagat niya ang bala at napangiti, papunta na raw ang kanyang asawa para sunduin siya, at pinauna sila. Napaungol ang lahat ng "I'm so envious" at sunod-sunod na sumakay sa kotse. Sa huli, si Amelia lang ang naiwan na naghihintay sa pintuan ng magazine. Naghintay at naghintay si Amelia, ngunit pagkatapos ng dalawampung minutong paghihintay, walang dumating na sasakyan. Hindi gumana ang taxi-hailing app, at wala si Cormac sa San Rafael, kaya wala siyang mahihingan ng tulong. Kaya lang nakagat niya ang bala at patuloy na maghintay. Ngunit hindi na siya naghintay ng taxi, ngunit isang pulang Ferrari sports car ang huminto sa kanyang harapan. Nang makita ang taong nakaupo sa sports car, nanlamig ang mukha nito at agad na tumalikod at gustong umalis. Sa hindi inaasahang pagkakataon, mabilis na bumukas ang pinto ng sasakyan, at naabutan ng nasa driver
Sa sandaling ito, malabo lamang na makilala ni Jerome ang maningning ngunit mainit na batang lalaki. Hindi sinasadyang lumabo ang kanyang mga mata at iniwas niya ang paningin ni Jerome, "Nakaraan na ang lahat, wala nang babanggitin." Sa katunayan, ang pinsalang nagawa ay hindi maaaring mabawi sa pamamagitan ng paghingi ng tawad. Pero at the same time, walang kwenta magtago ng sama ng loob. Mahirap para sa kanya na magpanggap na bukas-palad at sabihin kay Jerome na hindi niya ito pinapahalagahan o pinatawad, ngunit hindi siya gaganti sa kanya. Kung tutuusin, siya ang taong minahal niya noon, at sa unang pagkakataon na minahal niya ito. Sinasagisag niya ang kanyang pinakadalisay at pinakamagandang taon. Ayaw niyang sirain siya, ni ayaw niyang sirain ang kanilang nakaraan. "Amelia, ako..." Nakaramdam lang si Jerome ng matinding kirot sa kanyang puso at may gustong sabihin, ngunit mabilis na itinaas ni Amelia ang kanyang mga mata. "Salamat sa pagpapaba
Ang puting ambon mula sa fire extinguisher ay bahagyang nagpagaan ng apoy sa hagdan. Agad na nakita ni Amelia si Jerome na tumatakbo patungo sa kanya, ngunit sa sandaling ito, ang rehas ng koridor sa tabi nila ay biglang nabasag ng apoy, at bigla silang nahiwalay sa isa't isa, at muling sumiklab ang apoy. "Damn it!" Narinig ni Amelia na tinakpan ni Jerome ang kanyang bibig at nagmumura, at umungal, "Amelia, manatili ka diyan, pupuntahan kita kaagad!" Gustong tumango ni Amelia, ngunit bigla siyang may naisip. Sandali, nasa kwarto pa ba ang kwintas ni Cormac? Ito ay dapat. Pinahahalagahan ni Cormac ang kuwintas na iyon at kadalasan ay hindi ito inaalis sa bahay. Karaniwang inilalagay niya ito sa isang drawer kapag papasok siya sa trabaho o sa isang business trip. Napakalaki ng apoy, at pagkatapos masunog ang mesa, tiyak na nasira ang kristal na kuwintas. Tapos si Cormac.... masasaktan ba ito kapag nasira ang kwintas? Hindi niya maiwasang isipi
Habang siya ay umiiyak at nag-iisip ng mga random na bagay, bigla siyang nakarinig ng isang malakas na dagundong - "Amelia!" Si Amelia ay ganap na natigilan. Nang tumingala siya, nakita niya ang isang pigura na tumatakbo sa labas ng apoy. "Jerome!" Nagmamadali siyang tumawag, ngunit matagal nang namamaos ang kanyang lalamunan dahil sa usok. "Nandito ako!" nauubo niyang sigaw. Narinig pa rin ni Jerome ang boses ni Amelia, at kaagad siyang sumugod. Ngunit ang apoy sa pinto ay masyadong malaki, at hindi siya makapasok. Gusto niyang gamitin ang kanyang flamethrower, ngunit ang flamethrower ay wala na sa oras na ito. Desperado si Amelia. Parang gusto talaga siyang mawala ng Diyos? Sa hindi inaasahang pagkakataon, sa sandaling ito, bigla niyang nakita si Jerome sa labas ng apoy, direktang inihagis sa kanyang kamay ang fire extinguisher, at ang buong tao ay direktang sumugod sa apoy! May putok sa ulo ni Su Kexin, at sumigaw siya nang may basag
Kinaladkad lang niya si Jerome palabas ng villa, at wala siyang lakas para tingnan ang kalagayan nito. Napagtanto ng bumbero na nagtatanong siya tungkol kay Jerome, kaya mabilis niyang tiningnan at sinabing, "Ayos lang siya, nahimatay lang siya, huwag kang mag-alala!" Nakahinga ng maluwag si Amelia, nanginginig ang kanyang mga talukap, at sa wakas ay nahimatay siya. ... Nang magising si Amelia, nakahiga na siya sa hospital ward. Si Pablo ay nakaupo sa tabi ng kama. "Madam, gising na po kayo!" Tumayo agad si Pablo nang makita siyang nagising, "Ano ang pakiramdam mo? Nakikita mo ba nang malinaw?" Napagtanto ni Amelia na talagang malabo ang kanyang mga mata at hindi siya makakita ng malinaw. Ngunit wala siyang pakialam, hinawakan lang niya si Pablo at tuyong lalamunan na sinabi, "Nasaan si Jerome?" Pagbuka pa lang niya, napagtanto niyang parang sirang gong ang boses niya. Saglit na napahiya ang mukha ni Pablo, ngunit sinabi pa rin niya,
Sa katunayan, nang iligtas niya si Amelia, malinaw niyang nakita na ang bagay na itinaya ni nito sa kanyang buhay para makabalik ay isang kristal na kuwintas? Bahagyang hinawakan ng mga kamay ni Amelia ang kanyang hospital gown, at bumulong: "Sa totoo lang, hindi mo kailangang gawin ito." "Hindi kailangan?" Biglang nagtaas ng kilay si Jerome, "Amelia, kailangan ba ang tanong na ito? Sa tingin mo ba ay talagang panoorin kitang mamatay?" Biglang hindi alam ni Anelia kung paano haharapin ang tingin ni Jerome, kaya kinailangan niyang italikod, "Sa totoo lang, kailangan mo lang alagaan ang iyong sarili. Hindi ako karapat-dapat sa iyong buhay upang iligtas." Naririnig ang mga salita ni Su Kexin tulad ng "hindi kailangan" at "hindi katumbas ng halaga" sa lahat ng oras, bagama't patuloy na pinapaalalahanan ni Jerome ang kanyang sarili na huwag magalit kay Amelia, hindi niya maiwasang magalit. Tumayo siya, at gamit ang kanyang kamay sa gauze, hinawakan niya ang baba n
Masyadong tamad si Amelia para bigyang pansin ang mga sinabi ni Aurora sa kanya, ngunit nang marinig niya ito ng nga sinabi nito, nanlamig ang kanyang mga mata, "Aurora, maging tapat ka naman sa iyong sarili, mula pagkabata hanggang sa pagtanda, sino ang mahilig mang-agaw ng pag-manay-ari ng iba?" Si Amelia ay pumasok sa mga pribadong paaralan para sa elementarya at junior high school, at nag-aral kasama ni Aurora. Sa oras na iyon, hindi niya alam kung gaano karaming hinaing ang dinanas niya dahil kay Aurora. Nagkaroon siya ng crush sa isang senior, at si Aurora ay inakit ang lalaki, kaya ipinagpalit siya ng lalaki pagkatapos ng tatlong araw na pakikipag-date rito; gusto nitong makuha ang tatlong magagaling na estudyante, hiniling ni Aurora si James na magbigay ng mga regalo, at siya ang naging tatlong mabubuting estudyante; sumali siya sa isang club, at direktang hiniling ni Aurira sa guro na buwagin ang club. Hindi niya naiintindihan mula noong bata pa sila, si
"Oo naman," mahinang sagot ni Amelia nang hindi alam ang totoo. "Paano ba 'to?" Humakbang palapit sa kanya si Cormac at hinawakan siya nito sa kanyang mga balikat. Paulit-ulit na tumango si Amelia. "wala naman magiging problema sa'kin," aniya Biglang naging malungkot ang mukha ni Cormac na halos hindi talaga makapaniwala sa gustong mangyari ni Amelia. Ayos lang ba talaga? Inisip man lang ba nito kung ano ang pwedeng maging kahinatnan ng gusto nitong mangyari? "Ganito ba ang gusto mong mangyari, Amelia?" Isang bakas ng lamig ang biglang lumitaw sa mga mata ni Cormac at napagtanto ni Amelia na tila may mali. Gayunpaman, huli na ang lahat nang mabilis siyang inihiga ni Cormac sa malaki at malambot na sofa na nasa loob ng kwarto nila. Hindi alam ni Amelia ang gagawin niya. Pinamulahan siya ng mukha at sinubukang magpumiglas pero walang saysay iyon."Cormac, bitawan mo ako! Kung maglakas-loob kang gawin ito kay Francesca, hinding-hindi kita mapa
Nagkatinginan ang dalawa, at agad na ibinuka ni Amelia ang kanyang mga labi sa direksyon ni Francesca, na nagpapahiwatig na may dapat gawin si Cormac. Nangunot ang noo ni Cormac. Pinilit ba siya ni Amelia na makipaglapit sa ibang babae? Hindi namalayan ni Amelia ang binigay na ekspresyon ni Cormac, ngunit itinuro niya si Francesca gamit ang kanyang hintuturo at ang kahulugan ay napakalinaw na. Ngunit hindi pa rin nakipagtulungan si Cormac sa gusto niyang mangyari. Nagkaproblema rin sina Matet at Jorge. "Amelia, kinunan lang namin ng litrato si Francesca na kinunan ang advertisement at mga larawan ni Mr. Fortalejo sa eksena. Ano ang dapat naming gawin kung wala man lang contact ang dalawa?" Nag-isip sandali si Amelia. "Maghintay pa tayo ng kaunti pa, hanggang sa matapos si Frnaces sa photoshoot ads niya." Matapos i-shoot ang ad sa loob ng dalawang oras ay napagod din si Francesca at nagpasyang maupo sa sarili niyang tent. Mabilis na iniabot ng assista
Sa isiping iyon ay bigla siyang nakaisip ng kapilyuhan. [Maaari kitang tulungan na makakuha ng balita. Pero sa isang kondisyon...let me love you tonight.] Pinamulahan ng mukha si Amelia pagkabasa ng message ni Cormac sa kanya. Let me love you tonight... Talaga namang nagagawa pa nitong makipag-deal sa kanya sa mga oras na iyon. Kagat ang ibabang labi na nireplyan niya ito. [Tumigil ka nga sa mga kalokohan mo. Siguro meron kang tinatago ano? kaya ayaw mo akong bigyan ng inpormasyon.] Sa mga oras na iyon ay may lakas ng loob siyang hamunin si Cormac. Nakakalungkot lang dahil mukhang hindi gumana ang ginawa niyang taktoka kay Cormac. Gayunpaman, si Cormac ay talagang curious sa nararamdaman ni Anelua tungkol sa bagay na ito, kaya tiningnan niya ang kanyang iskedyul at nang masiguro na maluwang ang schedule niya ay agad siyang pumayag na pagbigyan si Amelia tungkol sa interview. Si Amelia naman ay tuwang-tuwa nang makita niya ang message sa
Napaawang ang bibing ni Amelia dahil sa gulat. Nakakagulat na balita! Asawa ang mag-iinterview sa asawa na nali-link sa isang celebrity na babae pagkatapos ay ilalabas iyon sa publiko na magdudulot ng malaking pasabog sa buong bansa at sa iba't-ibang bahagi ng mundo. Napakaganda nito! [Ano ang pakiramdam mo kung may babaeng humahabol sa iyo? Ilang beses na kayong nag-date? Paano kayo nagkakilala? Sa tingin mo ba mas maganda siya o mas maganda ang asawa mo...] Ilang interview questions ang pumasok sa isip ni Amelia. at ang interview na ito ay ideya na naman ni Jerome. Naisip ba nito na maari iyon maging dahilan ng pagkasira ng relasyon nila ni Cormac? Ngayon pa lang parang nakikita na niya kung ano ang gustong mangyari ni Jerome. Nang marinig ng lahat ang sinabi sa kanya ay tila nakaramdam ng simpatya ang mga ito at napailing at nagbuntong-hininga. Ito ay hindi napakadaling gawin, lalo pat hindi madaling kumbinsihin o mapapayag si Cormac na ma
"Salamat para saan?" naguguluhang tanong ni Amelia. Itinaas ni Cormac ang gilid ng kanyang bibig, "Salamat sa pagsasabi sa iyong ina na gusto mo ako." Natigilan si Amelia, at biglang nakaramdam ng init sa kanyang pisngi, at hindi niya mapigilang hawakan si Cormac. Sa katunayan ako ang dapat na magpasalamat sa iyo, Cormac. Salamat dahil dumating ka sa buhay ko. Sabi niya sa kanyang isipan. Saglit na nagyakapan ang dalawa, at naramdaman ni Amelia na male-late na siya sa trabaho, kaya siya na ang unang humiwalay. "Cormac, kailangan ko nang pumasok sa trabaho," aniya. Talagang nag-aatubili pa si Cormac na pakawalan sa pagkakayakap si Amelia, ngunit ayaw naman niya itong ma-late sa pagpasok kaya pinakawalan na rin niya ito. Inabot niya ang noo nito at bahagya itong hinalikan sa noo, "Sige na, pumasok ka na," naka ngisi niyang sabi. Agad na siyang pumasok sa building pagkatapos magpaalam kay Cormac. Kakapasok pa lang ni Amelia sa opisina at hindi pa halos nakakapagpahinga at naka
Nang makita ni Alena na ang babaeng anak ay tila tunay na umiibig, ang mga mata niya ay kumikislap. Alam niyang dumaan sa hirap si Amelia, kaya marahil nang mahanap nito ang isang katulad ni Cormac na mabait at mapagkakatiwalaang lalaki at makakaintindi rito at magmamahal rito ng walang kapalit ay handa ulit ang anak na pumasok muli sa panibagong relasyon. Ngunit, si Cormac na ba ang tunay na magdadala kay Amelia sa kanya ng tunay na kaligayahan? Ang mundo ng mga mayayaman ay hindi isang bagay na maaaring pagsamahin ng mga taong tulad nila sa pamamagitan lamang ng pag-ibig. Maaaring maging hadlang iyon para kay Cormac. Makakaya nga ba nitong harapin ang lahat ng pagsubok alang-ala kay Amelia? Alam ni Amelia ang mga alalahanin ng kanyang ina para sa kanya kaya naiintindihan din niya ito. "Okay, mahal kong ina. Paulit-ulit ho akong pinrotektahan ni Cormac sa anumang panganib. Gusto ko ho siya at naniniwala ho ako sa kanya. Tsaka mabuting tao ho si Cormac kaya wag ho kayong mag-aa
"Okay," sangayon ni Amelia. May naisip si Cormac, at ngayon ay tila masasabi na niya iyon. "Sa katunayan, nagsimula akong mag-imbestiga ng ilang bagay tungkol dun," Nakikita niya na merong pakialam si Cormac sa nangyari noon, kung wala, bakit pa ito mag-iimbestiga sa nangyari dalawang taon na ang nakakaraan? Nagdilim ang mga mata ni Amelia. "Ano ang nalaman mo?" tanong niya. Sinabi ni Cormac kay Amelia na hindi ang pinaghihinalaan nilang matandang lalaki ang lumapastangan sa kanya noon, kundi ibang tao. Tungkol naman sa tunay na pagkakakilanlan ng taong iyon, nananatili pa itong iniimbestigahan. Hindi ang matanda, kundi ibang tao. Sino naman kaya iyon? Walang pakialam si Amelia nang marinig niya ang balita. Hindi magbabago ang mantsa sa kanyang katawan dahil matanda man ito o gwapo. Ang lahat ay isang bangungot na hindi na mawawala pa. Napabuntong-hininga si Amelia, "Cormac, hindi na ganoon kahalaga ang taong iyon sa akin ngayon. Gusto ko
Namutla ang mukha ni Amelia. Pakiramdam talaga niya ay nadroga siya kagabi, at hanggang ngayon ay iniisip pa rin niya kung sino ang may kagagawan niyon sa kanya, ngunit sa pinapakita ni Aurora ngayon sa kanya, parang gusto niyang isipin na ito ang may gawa ng lahat. Galit na galit siya sa mga oras na iyon, pero iniisip na lang niya na magkapatid sila nito kahit pa alam niyang wala itong pagmamahal sa kanya ay hindi na lang niya ito papatulan. "Aurora, sabihin mo nga sa akin ang totoo, may alam ka ba sa nangyari?" Tumingin si Aurora kay Amelia, na may pang-iinsulto sa mga mata niya. Gusto niya sa paningin ni Amelia dapat siya ang palaging mataas at makapangyarihan at hinding-hindi matatalo kailan man. "Anong pinagsasabi mo? Bakit ako ang tintanong mo? Dapat ikaw ang nakakaalam ng mga ginawa mo kagabi. Pumunta ka sa hotel na ito kahit may asawa ka at nakipagsiping sa ibang lalaki tapos may gana ka pa rin na tanungin ako kung may alam ba ako sa nangyari?"Masaya s
Bago pa tuluyang makalimot si Jerome ay mabilis niyang tinulak palayo si Aurora at agad na umalis sa ibabaw ng kama. Dinampot niya ang mga damit na nagkalat sa sahig tsaka pumasok sa loob ng banyo.Dahil sa ginawang pagtanggi ni Jerome kay Aurora ay nakaramdam siya ng hinanakit sa kanyang puso. Ilang beses na niyang ibinigay ang sarili kay Jerome, at sa bawat minuto na inaangkin siya nito ay hindi nagpapakita ng pagpapahalaga si Jerome sa kanya sa bawat pagkakataong iyon. Naisip tuloy niya, kung si Amelia kaya ang umakit dito, magagawa kaya nitong tanggihan? Kagabi, kung hindi pa siya naglagay ng droga sa baso ng alak ni Jerome ay tiyak na hindi niya ito magagawang akitin. Naalala pa ni Aurora ang mainit na eksena nilang dalawa ni Jerome kagabi. Ngunit ang malinaw niyang naalala kapag sila ay nasa init ng sensasyon ni Jerome ay patuloy nitong inuungol ang pangalan ni Amelia. Nakuyom ni Aurora ang kanyang mga kamay nang maalala ang tagpong iyon. Dahil doon ay lalong nad