All Chapters of คาวแค้นแสนเสน่หา: Chapter 11 - Chapter 20

ตอนที่11.พิมพ์ภัสสรมองเสี้ยวหน้าของหญิงสาวที่มีใบหน้าเหมือนเธอมากในคราแรกสาวแต่บัดนี้มันกลับซูบซีดไร้ความสดใสดวงตากลมโตไม่ต่างจากเธอนั้นฉายแววแห้งแล้งจนน่าใจหาย เรือนผมที่เคยดกดำร่วงหล่นเหลือเพียงไม่กี่เส้นมีให้เห็นอยู่บนศีรษะทุยสวย ร่างกายซูบผอมจนเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกดูน่าเวทนายิ่งนัก...“แพง เพื่อนเอาของโปรดมาให้แพงด้วย ทานหน่อยนะน้องพี่...” หญิงสาวลูบมือที่มีแต่หนังหุ้มกระดูกจนเห็นเส้นเลือดปูดโปนของน้องสาวเบาๆ แต่คำตอบคือเงียบ เธอหมั่นมาเยี่ยมพิมพ์บงกชบ่อยๆ และคุยสารทุกข์สุกดิบให้น้องสาวฟังเสมอ แต่ดูเหมือนน้องแพงของเธอจะไม่รับรู้เรื่องราวใดๆ จากปากเธอ ทุกครั้งมีเพียงนิ่งเงียบมันเป็นอย่างนี้มาเกือบปีแล้วตั้งแต่ที่ร่างกายเล็กๆ แบบบางนี้ถูกโรคร้ายรุมเร้าร้ายแรงขึ้นทุกวันๆพิมพ์บงกชเป็นมะเร็งปากมดลูกระยะสุดท้าย ที่ร้ายไปกว่านั้นเธอติดเชื้อเอซไอวีจากไอ้สัตว์นรกที่ข่มเหงเธอเมื่อห้าปีก่อนในขณะที่ไม่มีใครอยู่บ้านและคนคนนั้นก็คือนายสมศักดิ์เพื่อนของลุงพัฒน์ที่เธอกับน้องสาวพยายามหนีมาได้หลายปี ไม่น่าเชื่อเลยว่าโลกมันจะกลมขนาดนี้ กลมจนพิมพ์บงกชต้องมาสูญสิ้นความสดใสของวัยสาวเพราะผู้เป็นลุง

ตอนที่13.“เหรอคะ” นางเอกสาวหลุบตาลงเพื่อนซ่อนความริษยา“สวัสดีค่ะเจ๊เขียว แหม... เพื่อนดีใจจังที่ได้เจอเจ๊เขียวตัวจริงเสียงจริงก็วันนี้”“สวัสดีค่ะน้องเพื่อน เจ๊ก็เพิ่งได้เจอตัวเป็นๆ เจ้าแม่อีเวนต์อย่างน้องเพื่อนเหมือนกันล่ะค่ะ หน้าใสวิ้งๆ สวยน่ารักกว่าในรูปอีกนะคะเนี่ย”“ขอบคุณค่ะ เจ๊เขียวก็ชมเพื่อนเกินไป” สองสาวทักทายกันด้วยรอยยิ้มจริงใจ แล้วเจ๊เขียวก็หันไปยกมือไหว้เจ๊หวานผู้ซึ่งอาวุโสกว่าด้วยความเคารพเพราะเจ๊หวานก็เป็นเสมือนหนึ่งคนเก่าคนแก่เป็นเจ้าแม่ในวงการเช่นกัน...“ยังไงฝากดูแลลูกสาวด้วยนะคะน้องเขียว”“จ้า รับรองได้ว่าน้องเพื่อนจะต้องสวยเจิดจรัสไม่แพ้ใครแน่นอนค่า” เจ๊เขียวรับคำสาวรุ่นพี่เป็นมั่นเหมาะ ในขณะเดียวกันจินนี่เริ่มร้อนรนมองหาแม่ของตนจนเจ๊เขียวสงสัย“น้องจินนี่ขามองหาอะไรคะ”“เอ่อ จินนี่มองหาคุณแม่ค่ะ คุณแม่ไปไหนนะ คือจินนี่ติดคุณแม่มากน่ะค่ะอยู่คนเดียวแล้วไม่ค่อยมั่นใจเลย” กล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานนุ่มนวลราวคุณหนูที่ยังไม่หย่านม หากเป็นคนอื่นฟังคงรู้สึกเอ็นดูแต่สำหรับคนที่รู้กำพืดกันมาก่อนนั้นรู้สึกสะอิดสะเอียนเต็มที“ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวเจ๊ให้คนไปตามให้นะคะ”“ค่ะ ขอบค

ตอนที่15.“ก็ตามใจ เมื่อไหร่ที่ลูกยอมรับความจริงลูกก็จะหลุดพ้นมันเอง และพ่อหวังว่ามันคงไม่สายเกินไป ทั้งลูกทั้งราฟนั่นล่ะ” พูดจบบิดาก็เดินออกไปจากห้องพักผ่อนของบุตรชาย ปล่อยให้ธามเดินไปเดินมาอย่างหงุดหงิดอยู่คนเดียว“โธ่เว้ยยยย...” ชายหนุ่มตะโกนก้องอยู่คนเดียวอย่างไม่รู้จะทำอย่างไรดีเมื่อครั้งนี้เขาทำอะไรได้ไม่ถนัดเพราะบิดาอยู่ข้างราฟาเอลและสนับสนุนให้แทนฤทัยดินเนอร์กับราฟาเอลอย่างออกหน้าออกตาและดูเหมือนมารดาก็เห็นดีเห็นงามไปด้วย“อุ๊ย ขอโทษค่ะ...” เสียงหวานดังขึ้นพร้อมกับประตูที่เปิดออกโดยไร้เสียงเคาะทำให้ชายหนุ่มหันไปมองอย่างไม่สบอารมณ์แต่เมื่อเห็นใบหน้าใสสะอ้านไร้เครื่องสำอางของเจ้าหล่อนเข้าเขาก็ชะงักเล็กน้อยแล้วเรียกเธอไว้ก่อนที่เธอจะงับประตูปิด“เดี๋ยวก่อน...”“คือเพื่อนไม่ได้ตั้งใจจะมารบกวนนะคะ เพียงแต่คุณแทมมี่บอกว่าให้เพื่อนมาพักที่ห้องรับรองก่อนเพราะเห็นว่าดึกแล้ว กลัวว่าหากเพื่อนกลับไปตอนนี้จะอันตราย แต่ไม่คิดว่า เอ่อ คุณ จะอยู่ที่นี่ หรือบางทีเพื่อนอาจจะเข้าห้องผิด แต่เพื่อนไม่ได้ตั้งใจจะมารบกวนคุณจริงๆ นะคะ..” หญิงสาวรีบบอกเขารัวๆ หน้าตาตื่นๆ ของเธอทำให้เขานึกเอ็นดูอยู่ไม่

ตอนที่17.ทรวงสาวอวบสล้างเกินมือนั้นไหวระริกอยู่ในชั้นในลายลูกไม้สีดำแสนเซ็กซี่ช่างท้าทายสายตานักและไม่รอช้าให้เธอทันตั้งตัวมือหนาร้อนผ่าวกับลิ้นร้อนก็เข้าไปคลอเคลียกับสิ่งล่อตาล่อใจตรงหน้าทันที จมูกคมดอมดมกลิ่นกายสาวเข้าปอดจนเต็มอิ่มในขณะที่ลิ้นร้อนๆ ค่อยๆ เลาะเล็มผิวเนื้อละมุนไปตามขอบบราตัวสวยสร้างความปั่นป่วนให้เธออีกขั้นด้วยการบีบเฟ้นเบาๆ แล้วมือซุกซนของเขาปลดตะขอและรั้งบราตัวสวยออกให้พ้นจากการปกปิดความงามอวบอิ่มของเธอไว้ก่อนจะ แตะแต้มเรียวลิ้นลงไปบนยอดอกสีหวานของเธอช้าๆ แต่ทำให้เธอสะดุ้งสุดตัวด้วยความซ่านกระสันรัญจวน“พะ พี่ธาม... อยะ อย่า... อื้ม...” ไม่รู้ว่าเธอจะห้ามหรือยินยอมให้เขากันแน่เมื่อใจหนึ่งเธอก็อยากจะต่อต้านแต่อีกใจหนึ่งก็อยากจะแอ่นกายเข้าหาปากและมือของเขา พิมพ์ภัสสรรู้สึกสับสนและปวดร้าวซ่านเสียวไปหมดเธอกำลังจะต้านเขาไม่ไหว นั่นคือความจริงที่เธอกำลังเผชิญแต่ความอ่อนโยนเร่าร้อนจากปากร้ายก็ทำให้หญิงสาวยากที่จะต้อต้านเขา ที่ทำได้ตอนนี้คือเธอกำลังแอ่นกายเสนทรวงสาวอวบอิ่มให้เขาดื่มกินอย่างเอร็ดอร่อย ความร้อนระอุรุ่มเร้าอยู่ที่ซอกขางามจนเธอรู้สึกว่ามันเปียกชื้น“อืม หวานเห

ตอนที่19.“อุ้ย คุณธามขา พอดีว่าจินนี่อยากจะขอบคุณคุณธาม ด้วยอาหารสักมื้อน่ะค่ะ” แต่แล้วเสียงจินนี่ขัดขึ้นพร้อมด้วยร่างระหงปราดเข้ามาขวางเขากับเธออย่างว่องไวราวปรอท“พอดีว่าผมกำลังจะไปกินข้าวกับน้องสาวแล้วก็น้องเพื่อนพอดีครับ คงไม่สะดวก...”“อุ้ย ไม่เป็นไรค่ะพี่ธาม เราก็ให้คุณจินนี่ไปกับเราด้วยสิคะ ไปกันหลายๆ คนสนุกดีออกค่ะ” พิมพ์ภัสสรตั้งใจเรียกเขาอย่างสนิทสนมด้วยน้ำเสียงน่ารักสดใสซึ่งสรรพนามที่เธอใช้กับธามนั้นทำให้จินนี่ตาลุกด้วยความริษยาแต่ก็เก็บอาการด้วยการยิ้มหวานให้ชายหนุ่ม“เอ่อ คือ...” ธามลังเลและรู้สึกถึงความยุ่งยากอย่างไม่มีเหตุผลกับการควงหญิงสาวสองคนไปรับประทานอาหารกลางวันด้วยกัน แล้วยิ่งนึกถึงฤทธิ์ร้ายของน้องสาวแล้วก็รู้สึกปวดหัวขึ้นมาทันที...แทนฤทัยนั่งหน้างออย่างไม่สบอารมณ์เมื่อมื้อกลางวันนี้เธอต้องมีผู้ชายที่เธอไม่อยากเห็นหน้ามานั่งร่วมโต๊ะด้วย พร้อมทั้งหญิงสาวที่เธอไม่คิดอยากจะได้มาเป็นพี่สะใภ้ทั้งสองคน แม้ว่าอีกคนหนึ่งจะเป็นหุ้นส่วนของเธอก็ตามแทนฤทัยคิดอย่างเคืองขัดในใจ และที่เธอไม่ชอบหน้าราฟาเอลเพราะเขาชอบทำตัวเป็นคู่แข่งกับพี่ชายเธอนั่นเองหรืออาจจะมีอะไรลึกๆ ซ่อนไว