All Chapters of พิศวาสร้ายเมียในนาม: Chapter 31 - Chapter 40

 ตอนที่33.   “เงียบๆ สิจ๊ะ เดี๋ยวลูกก็ตื่นมาเจอเรากำลัง...” อัคนีเว้นวรรคอย่างมีความหมายยิ่งทำให้เธอหน้าแดงจัดขึ้นไปอีก “คนบ้ากาม ปล่อยบีนะคะ เราตกลงกันแล้วนะคะว่าแค่ทำหน้าที่พ่อแม่ที่สมบูรณ์ให้น้องบูม ห้ามยุ่งเกี่ยวกับบีอีก” บารนีเอ่ยถึงเรื่องที่เธอกับเขาคุยตกลงกันก่อนจะมาเที่ยวทะเล เธอกับอัคนีตกลงกันว่าจะพาน้องบูมมาเที่ยวทะเลและระหว่างที่เขาอยู่เมืองไทย และระหว่างนี้เธอกับเขาจะต้องทำหน้าที่คุณพ่อคุณแม่ที่แสนดีให้กับน้องบูม อัคนีตกลงตามที่เธอต้องการทำให้เธอยอมมาทะเลกับเขาและจะขอคุยเรื่องการหย่ากับเขาอย่างจริงจังหลังงานวันเกิดครบสามขวบของน้องบูม แต่พอพูดเรื่องหย่าอัคนีก็ทำเฉยๆ เธอจึงไม่อยากเซ้าซี้เมื่อมาเที่ยวก็อยากจะเที่ยวให้สนุก แต่ดูตอนนี้เขาจะมายุ่งวุ่นวายกับเธอได้อย่างไรกัน “อืม ข้อนี้บีไม่ได้บอกชัดเจนนี่นา การยุ่งเกี่ยวกับบีมันก็ไม่ได้อยู่ในข้อตกลง” “ทำไมจะไม่อยู่บีพูดชัดเจนให้พี่โดมมาเป็นพยานก็ได้” “ฝันไปเถอะที่

ตอน34. “โอ... บีจ๋า สวยเหลือเกิน... ที่รัก...” อัคนีครางละเมอเมื่อความอวบใหญ่ของทรวงสาวเปลือยเปล่าอยู่ตรงหน้า ยอดอกสีหวานไหวระริกด้วยความหวามรัญจวนเสมือนเชื้อเชิญให้ดูดกลืน และเขาก็ทำมันตามที่ใจปรารถนา...ปากหยักสวยครอบครองยอดอกสีหวานอย่างหิวกระหายดูดกลืนมันเหมือนกับว่าเป็นอาหารชั้นเลิศที่ไม่มีวันที่มนุษย์จะได้พบเจอหรือดื่มกิน ลิ้นร้อนระอุตวัดไล้เลียยอดทรวงทั้งสองข้างอย่างเท่าเทียมกัน มือหนาที่ร้อนไม่ต่างกันโลมลูบฟอนเฟ้นอกอวบใหญ่อย่างเมามันและหวงแหน ร่างงดงามนี้เป็นของเขากายอรชรอ่อนหวานนี้ก็เป็นของเขา เธอเป็นของเขา บารนีเป็นเมียของเขา... อัคนียอมรับกับตัวเองอย่างยอมจำนนต่อความจริงที่ไม่อาจจะปฏิเสธได้ แล้วค่อยๆ ปลดเปลื้องเสื้อผ้าที่ขัดหูขัดตาออกจากร่างงามและจากร่างแกร่งของตนโดยเร็วท้องฟ้าที่พร่างพรายด้วยดวงดาวนับล้านๆ ดวงยังคงส่องประกายระยิบระยับ ตอนนี้ดวงตาของอัคนีก็พราวพรายไม่ต่างกันกับแสงดาวเมื่อร่างงามเปลือยเปล่าขาวลอออยู่ตรงหน้านั้นเด่นกระจ่างอยู่ท่ามกลางความมืดมิด เสียงคลื่นทะเลยังคงสาดซัดเข้าหาฝั่งดังพลิ้วอยู่ใน

ตอนที่36. เด็กชายคิดอย่างแก่นแก้วและไร้เดียงสา พลางทำหน้าแหยๆ เหมือนจะร้องไห้เมื่อหญิงสาวผู้มาทักบิดานั้นหยิกแก้มเขาแรงๆ เหมือนหยอกเย้าเอ็นดูแต่มันเจ็บเหลือเกิน...“แง๊ คุณพ่อค้าบน้องบูมเจ็บ โดนนางย้ากจายร้ายหยิก ฮือออ...” เด็กชายร้องออกมาในที่สุด คำพูดไร้เดียงสาเปรียบเทเรซ่าเป็นนางยักษ์เหมือนที่เขาเห็นก่อนหน้านี้ นางผีเสื้อสมุทรนั่นอย่างไรล่ะ...เทเรซ่า หน้าเสียแม้จะนึกเจ็บใจไอ้เด็กอ้วนนั่นว่าเธอเป็นนางยักษ์ หึ เธอไม่ได้โง่จนไม่รู้ว่าคำพูดที่แม้จะพูดไม่ชัดนั้นมันหมายถึงอะไรไอ้เด็กอ้วนปากเสีย...“โอ๋ๆ ไม่ร้องนะครับคนเก่งของคุณพ่อ น้าเขาไม่ได้ตั้งใจนะลูก”อัคนีปลอบลูกชายส่วนเทเรซ่าแอบเบะปากด้วยความหมั่นไส้อยากจะหยิกแก้มแดงๆ ของเด็กชายให้หายเจ็บใจนักเชียว...“ใครทำอะไรลูกฉัน...” เสียงใสของผู้เป็นแม่ดังขึ้นหากแต่น้ำเสียงนั้นเย็นเฉียบและจริงจังทำให้คนที่หันไปมองเจ้าของเสียงหน้าเสียอย่างช่วยไม่ได้เมื่อสบดวงตากลมโตวาววับเอาเรื่องของบารนี..“เอ่อ บีจ๋า นี่คือ..

 ตอนที่38.     ก๊อกๆๆ “พี่เดียวคะ บีเอาอาหารเย็นมาให้ค่ะ...” หญิงสาวเรียกคนที่เก็บตัวอยู่ในห้องมาตลอดบ่ายจนเย็นอย่างเป็นห่วง จึงอาสามาดูแลเขาตามมารยาทที่ควรจะเป็น ถึงจะยังรู้สึกโกรธเขาแต่เธอก็ไม่อาจละเลยหน้าที่ภรรยาได้ แต่คนในห้องก็เงียบจนน่าหวั่นใจหญิงสาวแนบหูกับประตูเพื่อฟังว่าคนข้างในหลับหรือตื่น หรือทำอะไรอยู่แต่ก็เงียบจึงตัดสินใจบิดลูกบิดประตูเบาๆ ก็พบว่ามันไม่ได้ล็อก บารนีเปิดประตูเข้ามาแล้วถือถาดข้าวต้มปลากะพงของโปรดของเขาไปวางไว้ที่โต๊ะนั่งเล่นมุมห้องก่อนจะเดินตามเสียงโอ้กอ้ากที่ดังออกมาจากห้องน้ำทันทีด้วยความเป็นห่วง อาการนี้เธอเพิ่งเป็นเมื่อเช้านี้เองและรู้สึกทรมานมากจึงเข้าใจว่าเขาก็คงทรมานไม่ต่างกัน... “พี่เดียวคะ เป็นอย่างไรบ้างคะ” หญิงสาวถามพลางลูบหลังลูบไหล่ให้สามี อัคนีเงยหน้าจากโถชักโครกหรูหลังจากกดน้ำแล้ว ร่างสูงล้มตัวลงนอนบนพื้นกระเบื้องลายสวยอย่างหมดเรี่ยวแรง ใบหน้าหล่อเหลาซีดขาวราวกระดาษ “โอย.

 ตอนที่40.  ร่างสูงใหญ่ของอัคนีเดินไปเดินมาแล้วหยุดมองรถที่แล่นมาจอดด้วยใบหน้าขึงขังดวงตาขุ่นมัว ใกล้ๆ กันก็มีหญิงสาวสวยจัดผมสีทองอร่ามแต่งตัวเปรี้ยวทันสมัยทันที่ที่รถจอดสนิทอัคนีก็เดินลิ่วมายังรถคันงามของอธิชาติแล้วก็เปิดประตูให้บารนีซึ่งอุ้มร่างที่หลับสนิทของน้องบูมลงมาแต่ทันทีที่หญิงสาวขยับตัวเด็กชายก็ปรือตาขึ้นมามองหน้ามารดาทีบิดาทีก่อนจะอ้าแขนออกแล้วโผเข้าหาอ้อมอกของคุณพ่อที่พร้อมรอรับร่างอ้วนกลมของตน“เที่ยวสนุกมั้ยครับน้องบูม”อัคนีถามบุตรชายอย่างอ่อนโยน อารมณ์ขุ่นมัวเมื่อครู่นี้หายไปจนสิ้นเพียงแค่ได้เห็นหน้าลูกเมีย ไอ้คำที่เขาอยากจะต่อว่าใครต่อใครก็พลอยเลือนๆ ไป“เหนื่อยคับ แต่หนุกมากค้าบ”“เข้าบ้านไปอาบน้ำกันก่อนดีกว่านะครับ แล้วค่อยลงมาทานข้าวกับคุณปู่คุณย่า”“เราพาลูกไปอาบน้ำกันเถอะบี” แล้วอัคนีก็จูงมือภรรยาเข้าบ้านไปโดยไม่สนใจแขกที่แทบจะไม่มีตัวตนในสายตาของเขาเลยในตอนนี้ แต่บารนีก็หันมาโบกมือให้อธิชาติแล้วกล่าวขอบคุณเขาที่พาเธอกับลูกไปเที่ยวสวนสนุก...เทเรซ่ามองสามคนพ่อแม่ล