All Chapters of พิศวาสร้ายเมียในนาม: Chapter 11 - Chapter 20

ตอนที่12. ในขณะเดียวกันเทเรซ่าก็กระทืบเท้าอยู่หน้าลอบบี้ด้วยความไม่พอใจเมื่อพนักงานสาวไม่อนุญาตให้เธอขึ้นไปยังชั้นผู้บริหารทั้งที่เธอเป็นแขกที่ใครๆ รู้ว่าพิเศษแค่ไหน แต่สิ่งที่ทุกคนในโรงแรมแห่งนี้รู้อีกอย่างก็คือ เทเรซ่านิสัยแตกต่างจากหน้าตางดงามของเธอโดยสิ้นเชิงและหากไม่จำเป็นพนักงานทุกคนจะไม่อยากพบเจอหรือบริการเธอ ต่างจะแยกย้ายกันไปทำงานเหมือนว่างานยุ่งเสียนักหนา เหมือนตอนนี้ที่พนักงานต้อนรับทั้งสองทำทีเหมือนติดสายคุยอยู่กับลูกค้าที่จะจองห้องพักโดยไม่สนใจท่าทางฉุนเฉียวของเทเรซ่า“นังพวกขี้ข้า แกกล้าดียังไงถึงไม่สนใจฉัน...” เทเรซ่าหงุดหงิดที่ไม่มีใครสนใจจะให้ความสำคัญตน แต่หญิงสาวก็ตาโตอย่างนึกขึ้นได้เมื่อมองไปยังลิฟต์ส่วนตัวของอัคนี ที่เธอยังไม่มีโอกาสได้เข้าไปสัมผัสหรือใช้ร่วมกับเขา หญิงสาวปรายตามองพนักงานสาวทั้งสองที่กำลังคุยโทรศัพท์อยู่แล้วค่อยๆ เดินย่องไปยังลิฟต์ผู้บริหารจนเกือบจะถึงแล้วเธอก็เกือบจะผวาล้มเมื่อจู่ๆ ก็มีบอดีการ์ดหน้าเข้มผิวดำของอัคนีเดินมาขวางไว้ ซ้ำหน้าตาท่าทางขึงขังจนเธอต้องกลืนน้ำลายลงคืออย่างหวั่นๆ

 ตอนที่14. “อย่า...”เสียงหวานครางประท้วงแผ่วหวิว ความหวาดกลัววิ่งเข้าสิงสู่หัวใจสาวเมื่อได้ยินเสียงเนื้อผ้าที่ถูกกระชากจนขาววิ่นติดมือ ผิวเนื้อบางขาวสะอาดก็แดงเป็นปื้นเมื่อถูกคมผ้าบาดผิว แต่คนตัวโตก็ไม่สนใจฉีกทึ้งเสื้อผ้าของเธอออกด้วยโทสะในขณะที่บารนีพยายามบิดกายหนีดวงตาคมที่เริ่มร้อนระอุด้วยอารมณ์บางอย่างที่ทำเธอหวั่นใจ ว่ามันจะซ้ำรอยเดิม...“เธอจะต้องทำหน้าที่เมียให้สมบูรณ์ก่อนที่จะหย่าจากฉันบารนี” คำพูดร้ายกาจของเขายังดังก้องอยู่ในหู บารนีพยายามที่จะพลิกกายหนีเขาอย่างไม่ยอมแพ้ อัคนีมองเรือนกายขาวกระจ่างท้าแสดงสว่างยามสายของวัน อากาศเย็นสบายไม่ได้ทำให้ความร้อนระอุของอารมณ์หนุ่มดับลง แต่มันกลับเพิ่มอุณหภูมิมากขึ้น แต่ไม่ใช่อารมณ์กราดเกรี้ยวเหมือนในคราแรกอีกต่อไป ชายหนุ่มกระชากเสื้อผ้าของตนออกอย่างรวดเร็วความกระสันอยากแนบกายแกร่งกับเรือนร่างอรชรนั้นมีมากเกินกว่าจะทนมองเธออย่างนี้...“ไม่นะ ได้โปรดอย่าทำร้ายน้องบีเลยนะคะ” หญิงสาวพยายามวอนขอทั้งน้ำตาเมื่อร่างสูงที่แนบลงมาทาบทับกายบางนั้นเปลือ

 ตอนที่16.  “เมื่อคืนมันก็ยังชดเชยเวลาที่เสียไปสี่ปีไม่ได้เลยนะคนสวย จริงๆ แล้วการที่ผัวเมียจะนอนด้วยกันร่วมรักกันปีหนึ่งๆ มันไม่ได้ทำกันแค่คืนเดียวหรือวันเดียวนะครับ มันต้องทำกันทุกวัน” อัคนีมองใบหน้าแดงๆ ของคนตรงหน้าอย่างพอใจ การที่บารนีตอบโต้เขาบ้างมันก็ดีกว่านิ่งเงียบเป็นไหนๆ และมันทำให้ความกรุ่นโกรธของเขาเมื่อครู่สลายไปทันทีอย่างไม่น่าเชื่อ...“คุณ...” ดวงตากลมโตฉายแววโกรธจัดมองเขาอย่างเจ็บใจ แล้วร่างบางก็เดินกระแทกร่างสูงแรงๆ จนเขาเซเล็กน้อยเพราะไม่ทันตั้งตัวก่อนที่บารนีจะเดินหนีเข้าห้องน้ำไปพร้อมกับเสียงปิดประตูดังปัง ทำให้คนตัวโตที่มองตามร่างอรชรถึงกับกลั้นหัวเราะไว้ไม่ได้กับท่าทางเธอ“หึหึ ฉันไม่นึกเลยว่าเธอจะทำให้ฉันรู้สึกดีขนาดนี้ บารนี...” และเขาก็ไม่ได้ฝันร้ายเช่นทุกคืนเช่นกัน... เธอทำให้เขาเลิกฝันร้ายใช่ไหม... อัคนีนิ่งคิดอย่างรู้สึกปลอดโปร่ง...  โรเบิร์ตมองร่างสูงของเจ้านายหนุ่มที่จูงมือภรรยาสาว

 ตอนที่18. บารนีเดินกลับเข้าบ้านด้วยความรู้สึกที่สดชื่นขึ้นพร้อมกับข้าวของพะรุงพะรังที่อัคนีคะยั้นคะยอให้เธอซื้อระหว่างไปเดินชมห้างสรรพสินค้าของ ดีแลนด์แกรนด์พลาซ่า ตอนแรกเธอไม่คิดอยากจะได้อะไรแต่เห็นท่าทางของเขาอวดร่ำอวดรวยเธอจึงสนองความต้องการเขาด้วยการชอปปิงเสียคุ้มค่า อย่างที่เธอไม่เคยคิดจะใช้เงินตัวเองซื้อเลยทีเดียวแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าระหว่างเธอกับเขามันจะมีความรู้สึกที่ดีขึ้นหรอกนะ บารนียังคงวางท่ามึนตึงใส่คนเผด็จการและเจ้าบุญทุ่มที่เดินหน้าตูมตามหลังมายิ่งรู้ว่าเขาเป็นคนเก็บของสำคัญของตนไว้ บารนีก็ไม่อยากจะมองหน้าเขาสักเท่าไหร่นักเธอจะต้องขอหนังสือเดินทางและโทรศัพท์มือถือคืนจากอัคนีเพื่อจะได้ติดต่อคนทางเมืองไทยบ้าง“ฉันขอของฉันคืนได้มั้ยคะ”เธอหันมามองเขาก่อนจะเข้าห้อง แต่อัคนีกลับทำท่าเฉยเหมือนไม่ได้ยินในสิ่งที่เธอขอ บารนีพยายามข่มใจไม่ให้ฉุนเฉียวเพราะอย่างน้อยๆ วันนี้เขาก็พาเธอไปเที่ยว...“คุณอัคนีคะ”“ฉันอยากจะคืนตอนไหนฉันก็จะคืนตอนนั้นล่ะ เธอจะรีบไปไหนในเมื่อเธอยังไม่ได้ใบหย่าเ

 ตอนที่20.  “อ๊า... อะ คุณเดียว อื้อออ...”“โอ้ว สุดๆ แน่นเหลือเกินบีจ๋า ซู้ดดด...อา เธอรัดฉันแน่นมากคนสวย”อัคนีเองก็ครางกระเส่าไม่แพ้กัน ดวงตาคมมืดมัวด้วยเพลิงเสน่หาที่มีเพียงบารนีเท่านั้นที่ก่อให้เขาเกิดความรู้สึกลึกล้ำรัญจวนได้ บารนีเท่านั้นที่ปลุกความดิบเถื่อนเร่าร้อนของเขาขึ้นมาได้ เธอเท่านั้นที่เขาต้องการปลดปล่อยความเสียวซ่านอันทรมานจากความคับแน่นที่บีบรัดเขาอยู่ตอนนี้สู่กายเธอให้หมดสิ้นอย่างที่ไม่เคยรู้สึกอยากทำกับผู้หญิงคนไหน แม้แต่ภัทราอดีตคนรักของเขา...“อ๊ะ อ๊ะ... อู๊ยยย...” หญิงสาวครางลั่นเมือเขากระแทกกายใหญ่โตเข้าโรมรันเธออย่างเร่าร้อนรัวเร็วจนรู้สึกเจ็บแผ่นหลังไปหมดกับแรงกระแทกของเขา ใบหน้าสวยบิดเบ้จนเขาสงสารจึงรั้งให้เรียวขาโอบเอวสอบของเขาทั้งสองข้างแล้วออกเดินช้าๆ ทำให้บารนีจำต้องโอบแขนเรียวรอบลำคอหนา ในขณะเดียวกันอัคนีก็ช้อนสะโพกมนให้ขยับเข้าหากายแกร่งของเขาด้วย ชายหนุ่มเดินไปรอบๆ ห้องโดยที่มีร่างน้อยขยับโยกอยู่กับกายแกร่งท่วงท่ายามที่เขาเดินนั้นสร้างคว