บททั้งหมดของ รักต้องลุ้น คุณเจ้านายสุดหล่อ: บทที่ 51 - บทที่ 60

69

คนจายร้าย..

จอมขวัญจึงกระเถิบหนีโดยอัตโนมัติ เมื่อเห็นว่าเขาขยับเข้ามาใกล้เกินไป ยังไม่วายคนที่ก่อกวนความสงบสุขหล่อน ก็ขยับตามมาอย่างย่ามใจ หญิงสาวจึงตัดสินใจลุกขึ้น แต่ก็ต้องซวนเซ เกือบหัวคะมำตกลงไปในสระน้ำแล้ว ถ้าไม่ได้ลำแขนแข็งแรงของเขาช่วยจับไว้ พร้อมกับรวบร่างบอบบางเข้าหาอกกว้างของเขาแนบแน่น“เอ๊ะ! ปล่อยฉานน้า..คนบ้า”“นี่คุณดื่มเหล้าด้วยหรือเนี่ย?” มัฆวัฒน์ ได้กลิ่นแอลกอฮอล์จากตัวหล่อน อือ..อย่างกับตกถังเหล้ามายังไงยังงั้นเลย..ชายหนุ่มสูดลมหายใจเพื่อทดสอบว่าหล่อนเมาขนาดไหน เขาคงไม่รู้หรอกว่า หล่อนกินเหล้าเข้าไปหลายขนานเลย ทั้งเบียร์ ทั้งบรั่นดียี่ห้อแพง ๆ ทั้งแชมเปญ หล่อนชิมจนหมด โดยไม่รู้ว่ามันจะมีผลอย่างไรบ้างหลังจากที่ดื่มเข้าไปแล้ว ปรากฏว่า หล่อนเมาแอ๋ เลยต้องมานั่งสงบสติอารมณ์อยู่ตรงนี้ ทั้ง ๆ ที่ตอนแรกกะว่าจะเข้าไปนอนให้มันหายเวียนหัว แถมยังรู้สึกพะอืดพะอมอย่างไรพิกล“เมามากขนาดนี้แล้วจะมานั่ง ทำไมใกล้ ๆ กับสระน้ำ เดี๋ยวก็หัวคะมำ ตกน้ำตกท่า ลงไปหรอก ไป..เข้าบ้านดีกว่า”“ม่าย..อาว..จา..กินต่อ..อาวหล้าวมา..อาหร่อยจา
Read More

รวบหัวรวบหางซะเลยดีไหม

หัวใจที่เต้นสม่ำเสมอ เป็นจังหวะคล้ายได้ผ่อนคลาย มัฆวัฒน์ เพียงแค่ทอดสายตามองอย่างเดียวเท่านั้น ก็ให้ความพอใจได้ในระดับหนึ่ง“ อือ..” เสียงละเมอที่ฟังไม่ค่อยได้ใจความนัก และ..อย่างอดใจไม่ไหวอีกต่อไป   ชายหนุ่มจึงหยุดเสียงเหล่านั้นด้วยริมฝีปากร้อนผ่าวของเขา จนริมฝีปากบางเย็นเฉียบ ค่อยอุ่นขึ้นเพียงแค่จูบ ชายหนุ่มเอนหลังลงนอนพร้อมกับกระชับอ้อมแขน โอบร่างแน่งน้อยเข้ามาซบกับอกกว้าง เขาสูดลมหายใจดอมดมเส้นผมที่หอมกลิ่นแชมพู ถึงแม้จะปะปนไปด้วยกลิ่นแอลกอฮอล์บ้างก็ตาม มันกลับทำให้กลิ่นนั้น น่าหลงใหลเป็นทวีคูณ และกลิ่นนั้นเองที่กล่อมให้เขาหลับไปพร้อม ๆ กับหล่อน..เช้าของวันใหม่ ร่างบอบบางควานหาผ้าห่มนวมผืนหนาเข้ากับตัวเมื่อรู้สึกถึงความเย็น และก็ได้กลิ่นอายของใครก็ไม่รู้บนเตียง กลิ่นของใครอย่างนั้นหรือ คล้ายโคโลญจ์ผู้ชาย  แล้วจู่ ๆ เรื่องเมื่อคืนก็ผุดขึ้นมาในสมอง จำได้ว่าหล่อนดื่มเข้าไปแบบไม่น้อยเลย ดื่มเข้าไปทั้ง ๆ ที่มันขมแสนขม ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยดื่มมาก่อน จนไม่รู้ว่าตัวเองไปฟุบอยู่ตรงไหน จอมขวัญพยายามหลับตาเพื่อนึกให้ออกว่าหล่อนเข้ามานอนได้อย่างไร ดวงตากลมโต
Read More

จะรับผิดชอบเขาไหวหรือ

จอมขวัญแอบอมยิ้มออกมาคนเดียวไม่ได้ พลางหันไปมองเสี้ยวหน้าชายหนุ่ม ที่บัดนี้ หลับไม่รู้เรื่องไปเสียแล้ว นี่ถ้าหากว่าเขาตื่นขึ้นมาแล้วโวยวาย ว่าหล่อนลักหลับเขาละก็แย่แน่ ๆ หล่อนจะเอาเงินที่ไหนไปสู่ขอเขาล่ะ คงแพงน่าดูเลย กับค่าตัวที่เขาเสียให้หล่อนโอ๊ย! เรานี่ท่าทางจะบ้าไปกันใหญ่แล้ว มีที่ไหนผู้หญิงไปสู่ขอผู้ชายคิดว่าให้ทานไปก็แล้วกันนะคะ เจ้านาย.. จอมขวัญ พยายามลุกจากเตียงอย่างเบาที่สุด เพื่อจะหนีความผิดที่ก่อไว้กับเขา ก็ไม่อยากรับผิดชอบนี่นา..“ฮื่อ..จะไปไหน?” น้ำเสียงที่อู้อี้คล้ายคนเป็นหวัดพูดออกมา ทั้ง ๆ ที่ยังหลับตา กลับกอดกระชับวงแขนรัดร่างหล่อนเข้าหาอย่างรวดเร็วและแนบแน่น“โอ๊ย..ปล่อยนะคะหายใจไม่ออกแล้ว”“เมื่อคืน คุณทำให้ผมใจแทบขาด ไม่ต้องมาบ่นเลย” ได้ผล ร่างนุ่มนิ่มหยุดนิ่งไม่ไหวติง ปล่อยให้เขาลูบไล้เนื้อตัวไปมาอย่างสบายใจ“ทำอะไรลงไป คุณต้องรับผิดชอบนะ ไม่งั้นผมไม่ยอมจริง ๆ ด้วย”“หมะ..หมายความว่าไง..คะ..ฉะ..ฉันทำอะไรคุณงั้นหรือคะ” เป็นความจริงหรือนี่ ที่หล่อนเป็นฝ่ายหักหาญ
Read More

เช็ดตัวลดไข้

“ไม่เอาหรอก ขืนปล่อย คุณก็จะหนีไป ไม่กลับมาอีกน่ะสิ”“อื้อ..ไม่หนีหรอกค่ะสัญญา” หญิงสาวชูนิ้วก้อยขึ้นมาเพื่อเป็นสัญญาณว่าไม่ผิดคำพูดแน่นอน จะให้หนีไปได้อย่างไรล่ะ ก็เขาน่ารักซะขนาดนี้    จะไม่ให้รับผิดชอบยังไงไหว เฮ้อ.. มัฆวัฒน์ยิ้มในหน้าอย่างมีความสุข นึกเอ็นดูในความไร้เดียงสาของหล่อน จนเกือบเสียศูนย์อดใจไม่ไหว จึงโน้มร่างน้อยเข้ามาหอมที่แก้มใสหนึ่งที พอได้ชื่นใจ“แน้..คุณนี่ เซี้ยวใหญ่แล้ว พอเถอะค่ะ..จะเช็ดตัวให้ด้วยก็ได้”“จริงเหรอ ดีจัง ยอมก็ได้ แต่รีบกลับมานะ ผมหนาว ตอนนี้ยังไม่ได้ใส่อะไรเลย..เพราะคุณนั่นแหละ” คนบ้า..พูดออกมาได้ หาว่าเราเป็นคนถอดเสื้อเขาเองได้ยังไง ตัวอย่างกับยักษ์ เอ..หรือว่าจะจริง เพราะเขาบอกว่าเราร้อนแรงมากเมื่อคืน ถ้าเป็นอย่างนั้น เรานี่ท่าทางจะเฮี้ยนมากเลยนะเนี่ยเมื่อหลุดออกมาจากอ้อมแขนเหนียวหนึบอย่างกับตุ๊กแกได้ ก็รีบดีดตัวออกมาจากร่างสูงใหญ่ ที่ไม่ใส่อะไรเลยอย่างที่เขาบอก หน้าก็แดงขึ้นมาอีกรอบ หลังจากที่คิดว่าตัวหล่อนเองเป็นฝ่ายริเริ่มทำอะไรเขาก่อน แต่ในใจก็ไม่วายรู้สึ
Read More

สวรรค์ล่ม!!

ริมฝีปากหวานละมุน ที่ถูกทำให้ร้อนขึ้นเพราะเขาช่าง เย้ายวนอะไรเช่นนี้หนอ จนไม่อาจถอนริมฝีปาก หญิงสาวครางออกมาอย่างลืมตัวกับจูบอันหนักหน่วงของเขา หากไม่นานจอมขวัญกลับโพล่งออกมา ทำจมูกฟุดฟิด เมื่อพยายามเบี่ยงหน้าออกจากใบหน้าของอีกฝ่าย“กลิ่นอะไร?”“อืมห์..ไม่เห็นได้กลิ่นอะไรเลย” มัฆวัฒน์ไม่อยากถอนริมฝีปาก ออกมาเลยให้ตายเถอะ พลางก้มลงไปหาใบหน้าหวานใสอีกรอบ“อื้อ..อย่าค่ะ ฉันว่ามันกลิ่นทะแม่ง ๆ นะเหมือน เหมือนอ๊ะ! แย่แล้ว! จอมอุ่นข้าวต้มไว้ ป่านนี้ไหม้ไปแล้วแน่เลย” มัฆวัฒน์ จำต้องปล่อยร่างนุ่มนิ่มออกไป อย่างสุดแสนเสียดาย ราวกับสวรรค์น้อย ๆ ที่กำลังรออยู่เมื่อครู่ มลายหายวับไปในพริบตา“ฮึ่ม..ฝากไว้ก่อนเถอะสาวน้อย จะเอาคืนให้หนำใจเลย บังอาจมาทำให้อารมณ์ค้างซะได้” นอนไม่หลับเสียแล้ว ร่างสูงจำต้องสลัดผ้าห่มนวมผืนหนาออกไปจากร่างเปลือยเปล่าแข็งแรง ก่อนลุกขึ้นไปล้างหน้าล้างตา เปลี่ยนเสื้อผ้า เพื่อที่จะตามร่างเล็กออกไป ด้วยความเป็นห่วงว่าหล่อนอาจจะทำให้ร่างกายน่าทะนุถนอมนั่นเกิดแผลจนเลือดออกขึ้นมาอีก“อ้าว!
Read More

ชิงรักหักสวาท I

“อืมห์..พูดถูกใจ น่าจะขึ้นเงินเดือน หรือจะเพิ่มโบนัสให้ดีนะ” เจ้านาย หันมาพูดกับผู้จัดการฝ่ายบุคคลสาว ด้วยสายตาเจ้าเล่ห์พอกัน พลางหันไปมองหน้านักกฎหมายหนุ่มที่ยืนอยู่ด้านหลังสุด ราวกับจะประกาศตัวว่าเป็นเจ้าของเลขาสาวของเขากระนั้น ทุกคนในนั้นต่างก็อมยิ้มกันไป ยกเว้นหญิงสาวที่หน้าตูมขึ้นมาทันที ที่ได้ยินประโยคสัพยอกของเจ้านายหนุ่ม สะบัดหน้าหันกลับไปมอง ส่งสายตาเขียวปั๊ดไปให้จนร่างสูงต้องรีบออกตัวเสียก่อน“อ้อ! แล้วนี่ทานอะไรกันมาหรือยัง งั้นมาทำอะไรทานกันสักหน่อยเป็นไร เพราะอีกสักพักก็ต้องออกไปร่วมกิจกรรมกลางแจ้งแล้วไม่ใช่หรือ”“ยังเลยค่ะ ดีเหมือนกันค่ะบอส เดี๋ยวสุช่วยเป็นลูกมือก็แล้วกันนะคะ” สุชาดาเสนอตัวออกมาแล้วหลังจากนั้น ทุกคนต่างก็พร้อมหน้ากัน เดินเข้าครัวเพื่อทำอาหารมื้อเช้า ส่วนหล่อนก็ต้องเข้าห้องไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ตามคำสั่งของเจ้านายที่ตอนนี้ไม่ใช่แค่เจ้านายแล้วสิ..   ท้องฟ้าด้านนอกวันนี้มีก้อนเมฆลอยเด่นอยู่ เป็นหย่อม ๆ ช่วยบดบังแสงแดดที่ส่องมาสู่ผืนทรายยามเช้า แสงแดดอ่อน ๆ กระทบกับน้ำทะเลทอแสงระยิ
Read More

คำขอแต่งงานกลางชายหาด

“ว๊า! เสียดายจัง..เสมอกันจนได้ นึกว่าเจ้านายเราจะชนะขาดเสียแล้ว” เสียงใครคนใดคนหนึ่งพูดขึ้นมาลอย ๆ ข้างหูหล่อน ทำให้จอมขวัญหันกลับไปมอง อยากจะบอกคน คนนั้นนักว่า เป็นเพราะเขาไม่สบายหรอกถึงแพ้ในยกนี้น่ะ ฮึ..“เอาล่ะครับ ยกที่สามเป็นยกตัดสินว่าใครแพ้ใครชนะ คู่ต่อสู้พร้อมแล้วนะครับ เริ่มเลยนะครับ ไป!” สิ้นเสียงกรรมการกำมะลอ คู่ต่อสู้ทั้งสองที่มีร่างกาย และหน่วยก้านใกล้เคียงกัน ก็ออกแรงต่อสู้กันอย่างเอาเป็นเอาตาย เมื่อสังเกตจากสายตาที่ดูจริงจังของทั้งสองฝ่ายแล้วมัฆวัฒน์ เหลือบสายตามามองที่หญิงสาวแวบหนึ่งก็เห็นแววตา ที่แสดงออกถึง ความห่วงใยและให้กำลังใจ ทำให้เขามีกำลังฮึดสู้ขึ้นมา จากที่เมื่อครู่แรงแผ่วลงไป เหมือนจะยอมแพ้ ไม่ได้! เขาจะแพ้แก้วกล้าไม่ได้! ถ้าเขาแพ้ในเกมกีฬา ก็เท่ากับแพ้ในเรื่องอื่นด้วย มัฆวัฒน์สังเกตเห็นที่แก้วกล้าจงใจ ที่จะสัมผัสมือเล็กบอบบางที่เขาหวงแหนนักหนานั่น เหมือนกับจะประกาศสงครามในเชิงรักกับเขา ทำให้อารมณ์ดี ๆ เมื่อตอนเช้าถูกเปลี่ยนให้เป็นแรงหึงหวง ปะปนกับแรงโทสะ ที่แก้วกล้าบังอาจคิดจะลบเหลี่ยมกับคนอย่างเขาและแล้วเสียง
Read More

ขอแต่งงานรอบสอง

“ไม่มีอะไรหรอก..ก็เรื่องของลูกผู้ชายเท่านั้นเอง คุณไม่ต้องรู้หรอก เฮ้อ! ชักหิวแล้วสิไปหาอะไรกินกันดีกว่านะ..ที่รัก”“ฮึ! ใครเป็นที่รักคุณ..ขี้ตู่เอาเองทุกที”“อ้าว! ก็คุณไง..ที่รักของผม” ไม่ทันขาดคำคนตัวสูงก็ทำเป็นจะโน้มหน้าลงมาหอมที่แก้มใส แต่ดูเหมือนว่าเจ้าหล่อนจะรู้ตัวเสียแล้ว เมื่อสะบัดตัวหลุดออกจากวงแขนที่เพียงแค่โอบไว้หลวม ๆ ขณะเดินกลับเข้าไปยังบ้านพัก“แน่จริงก็จับให้ได้สิ ฮ่ะๆ” จอมขวัญเผลอหัวเราะ ปากกว้างออกไปอย่างลืมตัว เยาะเย้ยคนตัวสูงที่ตอนนี้ สงสัยจะหมดแรงจากการเล่นเกมเมื่อสักครู่ วิ่งเหยาะ ๆ ตามไม่ทันหล่อนเสียแล้ว ฮึ่ม!ฝากไว้ก่อนเถอะนะ แม่สาวน้อย จับได้เมื่อไหร่ล่ะก็ น่าดู..ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูดังอยู่สองครั้งพร้อมกัน จอมขวัญที่ง่วงจนตาแทบจะปิด ทำเป็นอิดออดไม่อยากจะลุกไปเปิดเอาเสียเลย พลางพลิกตัวไปอีกด้านหยิบหมอน ใบเล็กข้างตัวมาปิดหูไว้เสียอย่างนั้น  แต่ก็จำต้องลุกออกไปด้วยความง่วงงุน เพราะดูเหมือนว่าคนที่เคาะจะไม่ยอมลดละเสียแล้ว หลังจากที่เคาะสองครั้งติด ก็เริ่มถี่ขึ้นเรื่
Read More

จูบ มัดจำ

“หาแจกันหรือ อยู่นี่ไง ผมหยิบให้เองสูงอย่างนี้จะหยิบถึงเหรอ เดี๋ยวก็หล่นใส่ตัว ได้หัวร้างค่างแตกพอดี คราวหน้าคราวหลัง อยากได้อะไรให้บอกผมก่อนนะ ห้ามทำอะไรที่เสี่ยงให้ตัวเองเจ็บตัวเด็ดขาด” โอ้โห! เป็นชุดเลย นี่ขนาดยังไม่แต่งนะเนี่ย ยังเจ้ากี้เจ้าการขนาดนี้ ถ้าแต่งแล้วมิกลายเป็นผู้ปกครองหล่อนไปอีกคนหรือ“อ้าว! แล้วนั่นจะไปไหนน่ะ คุณยังไม่ให้คำตอบกับผมเลยนะ”“ก็จะไปหายาแก้หวัดให้คุณน่ะสิคะ ก็ไหนบอกว่าหาไม่เจอไม่ใช่เหรอ รอแป๊บหนึ่งนะคะ จอมหายาให้ค่ะ” จอมขวัญรีบบอกออกไปอย่างขัดเขิน เสพูดไปเรื่องอื่นเสียอย่างนั้น หญิงสาวแสร้งเดินไปเปิดดูกล่องยาที่เคยหยิบเป็นประจำ หากหาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ หรือว่าหมดแล้ว แต่เอ.. ก็คราวที่แล้วยังมีเหลืออีกตั้งครึ่งแผงนี่นา หรือว่าจะ..อยู่ในห้องเขาจอมขวัญทำเป็นลังเล เมื่อนึกขึ้นมาได้ว่า ยาที่เหลือน่าจะอยู่ในห้องนอนเขา หากไม่กล้าที่จะเข้าไปหยิบมาให้ พอเหลือบแลมองหาคนตัวสูงที่ยังง่วนอยู่กับการจัดช่อกุหลาบใส่แจกันอยู่อย่างขะมักเขม้น หญิงสาวจึงรีบฉวยโอกาสวิ่งรี่เข้าไปในห้องของชายหนุ่ม เพื่อหยิบยาออกมาให้เขา
Read More

มีเจ้าของแล้วนะ

“ตัวคุณสั่นไปหมดแล้ว เป็นไข้หรือเปล่านี่” เมื่อถอนริมฝีปากออกมาอย่างอ้อยอิ่ง ก็แกล้งแหย่หล่อนเล่น ๆ“คนขี้โกง” เสียงพึมพำเอ่ยออกมาเบา ๆ ก้มหน้างุด กำปั้นน้อย ๆ ทุบมาที่หน้าอกเขาเสียหนึ่งที ไม่แรงนัก“ไม่ได้โกงสักหน่อย ผมทำตามที่หัวใจมันเรียกร้องต่างหากล่ะ” จมูกโด่งสวยเป็นสันเฝ้าดอมดมเส้นผมยาวเหยียดตรง ช่างหอมไปทั้งตัวอะไรเช่นนี้ มันเย้ายวนเสียจนทำเอาเขาแทบคลั่ง มัฆวัฒน์ดันร่างที่เอาแต่ก้มงุด ๆ เชยคางให้มาสบตากับเขาอย่างจริงจัง ไม่วายดวงหน้าใส ยังเสมองไปทางอื่นร่ำไปชายหนุ่มอมยิ้มกับใบหน้าแดงระเรื่อ พลางยกนิ้วเรียวเล็กขึ้นมาจูบเสียทีหนึ่ง จอมขวัญสะดุ้งเฮือก ด้วยความตกใจ เมื่อสังเกตเห็นว่านิ้วนางข้างซ้ายหล่อนมีอะไรแปลกปลอม มาอยู่บนนิ้วตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่อาจทราบได้ เขาทำได้อย่างไรกัน เขาใส่แหวนเพชรเม็ดงามนั่นเข้าไปในมือหล่อนตอนไหน จอมขวัญเงยหน้ามองเขาอย่างงงงวย ปนขวยเขิน“คุณมีเจ้าของแล้วนะ” ชายหนุ่มเอ่ยออกมาจากหัวใจ ตามด้วยแววตาที่ฉายความมุ่งมั่นเต็มเปี่ยม ส่งผลให้หญิงสาวพูดไม่ออก ได้แต่ก้มหน้า อมยิ้มอย่างมี
Read More
ก่อนหน้า
1234567
DMCA.com Protection Status