All Chapters of Paid To Become The Billionaire's Wife : Chapter 81 - Chapter 90

“Ah, hindi ba ito illegal?” Nagpapanggap na saad ni Elisia.“Wala namang batas na nagbabawal no'n.” Hindi sumasang-ayon na saad ng manager, “Mrs. Lucero, hindi na ito bago sa mga mayayamang tao. Katulad lang ito ng vitro fertilization.” “Talaga?” Nagpatuloy siya sa pagpapanggap na nag-aalangan. Upang maalis ang naiisip ni Elisia, muling naupo sa tabi niya ang manager at inumpisahang ipaliwanag ang buong proseso at detalye sa bahagi nito. Nang matapos ang lahat, gabi na ng makalabas si Elisia.Matapos makapasok sa loob ng kotse at makaalis sa tindahan, sa wakas ay napanatag din si Jake.“Kamusta?” tanong ni Jake.“Na-record ko ang lahat kanina, nandito lahat.” Itinaas ni Elisia ang maliit na camera at mic na hawak habang ang mukha ay may matagumpay na ngiti. “Nakapagpa-appointment na rin tayo para sa pagpunta sa kumpanya nila sa susunod na linggo, para makita rin natin kung aling kumpanya ang pinamumunuan talaga ng manager. Ang lakas ng loob nilang magtayo ng kumpanya, talagang hind

“Hindi mo alam kung gaano ako kapagod nitong mga nakaraan.” Nang sumapit ang gabi, ang crew na kinabibilangan ni Danica ay binigyan siya ng kalahating araw para magpahinga. Kaya naman agad na pinuntahan niya si Elisia.Ang dalawa ay matagal ng hindi nagkikita at sa wakas, napagdesisyunan nilang pumunta sa bar para maupo. Ang bar pinuntahan nila ay tahimik, nagpapatugtog sila ng malambing na musika at ang mga tao ay abala sa pag-uusap. Pagkaupong-pagkaupo pa lang nila ay nagsimula ng magreklamo si Danica patungkol sa enerhiya niya sa panahong iyon.“Sobrang hinahangaan ko na talaga si Duke.” Tinignan ni Danica si Elisia habang sa mukha nito mababasa ang kawalan nito ng masasabi. “Ito ang unang beses na nakakita ako ng idol drama na sobrang bagal ng pagkuha. Basta may lugar na hindi maganda, ang lahat ay kailangang ulitin ulit mula sa umpisa.” “Hindi ba't mas maganda iyon? Mas lalo kayong gagaling. Mas mabuti na iyon kumpara sa ibang mababa ang kalidad na TV drama sa pamilihan ngayon

Niyakap ni Nathan si Elisia, payat lang ang pangangatawan nito. Kahit katatapos lang mag-inom, nagawa pa ring buhatin ito ni Nathan.Dahan-dahan niyang inilagay ito sa passenger seat at inayos ang seatbelt nito. Nang mapalapit siya rito, hindi napigilan ni Nathan na mapatitig sa mukha nito. Hindi nito sinusubukang magpakitang gilas kapag kasama siya o maski ang magmayabang sa harap ng ibang tao. Matapos makatulog, tila parang isang mabait na kuneho ito.Ipinikit nito ang mga mata, ang mga pilik-mata nito ay mahaba at nakakulot ng bahagya. Ang ilong nito ay maliit at ang mukha ay namumula dala ng alak.Ang oras ay tila sandaling tumigil sa paggalaw, unti-unting bumaba ang ulo ni Nathan palapit kay Elisia hanggang magdikit ang mga labi nila. Nang magising siya at mamalayan ang ginawa ay labis siyang nabahala. Mabilis siyang naupo sa upuan niya habang ang mga kamay ay nasa steering wheel ng sasakyan. Naipako niya ang mga mata sa unahan, pakiramdam niya ay nawawala siya.Anong nangyari?

Matapos ang gabing paghihirap, nang matapos ni Duke ang lahat ay napatingin siya sa cellphone at nakitang ala-una na agad ng umaga. Tanging 5% na lang ang battery ng cellphone niya.Mabuti na lang, ang cellphone niya at ni Danica ay pareho lang ng modelo. Inilabas niya ang charger nito sa loob ng bag at isinaksak iyon sa cellphone niya.Napansin niya na may cabinet ng alak sa labas ng bahay nito, kaya naman nagbukas siya ng isang boteng beer para sa sarili. Naging abala siya buong gabi, kaya okay lang naman siguro na magbukas siya ng isang boteng beer.Ang ilaw sa loob ng bahay ay hindi gaanong maliwanag ngunit tamang-tama lang iyon para makapagpahinga.Ang bahay ni Danica ay sobrang laki, ngunit ang dekorasyon ay simple lang at mainit sa pakiramdam. Ang kulay ng bahay nito ay gray. Wala ring telebisyon sa sala, ngunit mayroong sofa at projector.Sa tabi nito ay puting cabinet, at may malaking dingding sa gilid. Ang buong dingding ay puno ng mga larawan. Kinuha ni Duke ang alak at na

Timingin si Sol sa taong nasa harapan niya. Magkatabing nakaupo sila sa hagdanan, at ang bibig ng babae ay may kaunting bakas ng dugo. Ang damit nito ay mas mukhang malinis at maayos kumpara sa kanya, ngunit mayroon ding ilang sugat sa mukha nito.Tumingala si Sol, “Bakit gusto mo akong tulungan?” malamig ang boses na saad niya.“Ano?” “Kung tutulungan mo ako, aapihin ka rin nila sa mga susunod na araw.” Mabagal magsalita si Sol, at nang banggitin niya ang huli, mas humina ang boses niya.“Humph, hindi ako natatakot.” Ngunit ang babae sa tabi niya ay malamig na umingos. Mababakas ang katatagan sa mukha nito. “Hindi ako natatakot sa kanila. Lahat sila ay parang papel na tigre. Kapag naglakas-loob silang apihin ako, aapihin ko rin sila pabalik.” “Kung hindi ka natatakot, poprotektahan kita sa hinaharap.” Ang mga sinabi ng babae ay bumaba sa puso ni Sol. Tumingala siya nang marinig ang boses nito, at ang mga mata niya ay dumapo sa babaeng nasa harap niya.Unti-unting nabasa ang mga m