Semua Bab Taming The Dangerous Beast : Bab 71 - Bab 80

Narating nila ang lugar nang medyo mas maaga kumpara kay Lucille, at sina Noah at Vin ay nakapasa na sa unahan.Nakita ni Miles na nakatitig si Dylan kay Lucille saglit, kaya't napangisi siya."Sabi ko na nga ba, gusto mong pumunta rito para lang makasakay ng kabayo. Pero ang totoo, may ibang dahilan pala—nandito ang misis ng iba."Hindi pinansin ni Dylan ang sinabi niya at naglakad nang pasulong. Pero bago siya nakalayo, bigla siyang huminto.Naguluhan si Miles. "Bakit? Wala bang kwarto si Mrs. Saavedra? Ano bang problema?"Ngumiti si Dylan nang bahagya, tila may iniisip."Lucille!"Napatingin si Lucille nang marinig ang boses ni Kevin, na kakaparada lang ng sasakyan."Anong nangyari?" tanong ni Kevin.Nagtampo si Lucille at nagreklamo, ikinuwento niya ang nangyari."Huwag kang mag-alala, maliit na bagay lang 'yan."Ngumiti si Kevin at inabot ang susi ng sasakyan kay Lucille. "Aayusin ko 'yan, wala kang dapat ipag-alala.""Sige," sagot niya.At pagkalabas ni Kevin, agad ngang naayos

"Ano?!"Biglang napalingon si Dylan at matalim na tinitigan ang payat na pigura ni Lucille sa damuhan. Lalong kumunot ang noo niya.Umiiyak siya!Mabilis niyang sinulyapan si Murphy sa likuran. "Puntahan mo, alamin mo kung anong nangyari.""Opo, Second Brother!"Lintik!Nakapako ang tingin ni Dylan sa mga kamay ni Kevin na nakapatong sa balikat ni Lucille. Ramdam niya ang apoy sa kanyang dibdib."Kasalanan ko ‘to."Guilty at litong-lito si Kevin."Hindi ko nabantayan si Faro. Pero kinausap ko na ang mga managers dito, tinutulungan na nila tayo sa paghahanap."Nagkataon lang na nakita ni Lucille ang grupo ng mga naglalakad at niyaya silang magpahinga muna sa loob para uminom.Pero sa sobrang saya ni Faro sa paglalaro, hindi ito tumigil kahit saglit.Nagpahinga lang saglit si Kevin—isang basong tubig lang ang ininom niya. Pagbalik niya, wala na si Faro.Kahit na nag-aalala si Lucille, alam niyang hindi ito kasalanan ni Kevin.Nagpakumbaba siya. "Hindi mo kasalanan. Ako ang may pagkukula

"Anong nangyayari rito?!"Mabilis na dumating si Albert, hiningal pa sa pagmamadali. Agad niyang nakita si Shawnren na nakaupong sa sahig, mukhang kawawa, umiiyak nang malakas."Bonian, tingnan mo ang anak mong babae! Sinira niya ang buong bahay! Tatawagin ko ang pulis!"Malamig ang tingin ni Lucille dito, at bigla niyang dinuraan ang mukha ni Shawnren."Pweh!""Ahh!"Nanlaki ang mata ni Shawnren. Hinawakan nito ang pisngi niya, at saka sumigaw nang parang nawawala sa sarili."Sira ulo ka na talaga! Baliw ka, Lucille!"Pagkakita ni Albert sa eksena, agad siyang lumapit kay Lucille at pinalakas ang isang malutong na sampal sa pisngi nito."Pak!""Humingi ka ng tawad sa tiyahin mo! Napakawalang modo mong bata!"Napatagilid ang mukha ni Lucille. Hindi niya ramdam ang sakit—manhid na siya.Galit, sama ng loob, at matinding poot ang naghalo sa kanyang dibdib."Haha..."Bigla siyang tumawa. Isang malakas, malalim, at puno ng hinanakit na tawa.Tinitigan niya ang ama niya, ang mga mata ay pu

Nanlaki ang mga mata ni Dylan, at tila natigilan siya.Sa isang iglap, hinahalungkat na niya ang laman ng bag.At sa unang tingin pa lang—lahat ng sulat ay galing kay Kevin!Isang buong bag ng mga liham ng pag-ibig!Malamig ang ngiti ni Dylan. Mabilis niyang siniksik pabalik ang sulat sa loob ng bag, saka mahigpit na isinara ito. Ayaw na niyang makita pa!Huminto ang sasakyan ni Dylan sa harap ng bahay at nakita niyang lumabas si Lucille. Pinatunog niya ang busina para ipaalala rito na sumakay na.Pero parang hindi siya narinig ni Lucille. Ni hindi siya nilingon at dire-diretsong naglakad palayo.Kumunot ang noo ni Dylan, bumukas ng pinto, at bumaba ng sasakyan."Lucille! Lucille!"Dalawang beses niyang tinawag, pero wala pa ring sagot.Hinabol niya ito at hinawakan sa pulso. "Saan ka pupunta? Sumakay ka na at umuwi tayo!""Alisin mo ang marumi mong kamay! Huwag mo akong hawakan!"Mabilis ang naging reaksyon ni Lucille, parang isang taong inis na inis sa kanya, para bang isa siyang na

Magkasabay na naglakad ang dalawa.Sa likuran nila, isang middle-aged na babae na nakasuot ng mamahaling damit ang biglang huminto at nagtanggal ng sunglasses."Kevin..."Bahagyang bumukas ang bibig ni Jeneth, hindi makapaniwala sa kanyang nakita.Nagkamali ba siya ng tingin?Ang babaeng kasama ng kanyang anak… Si Lucille ba iyon?Walang pag-aalinlangan, agad siyang sumunod sa kanila.Pagpasok sa dessert shop, umorder si Kevin ng brownie at freshly squeezed orange juice para kay Lucille."Okay lang ba 'to?""Oo, ayos lang." Tumango si Lucille.Alam pa rin niya ang mga gusto ko."Masarap ba?"Kumuha si Lucille ng maliit na kagat, saka ngumiti. "Masarap.""Mabuti naman."Tahimik na uminom ng tubig si Kevin.Pero hindi niya inaasahan ang sunod na tanong nito—"Kevin, kumusta ang girlfriend mo? Ayos lang ba kayo?"Napatingala si Kevin, biglang natigilan, hindi alam kung paano sasagot."Mabuti naman... Bakit mo siya naitanong?"Lahat ng bagay may dahilan.Ibinaba ni Lucille ang kutsarang h