Semua Bab My Contracted Husband Is My Boss: Bab 181 - Bab 190

Shana's Point of View* Damn, damn, dammit! Hindi ako pwedeng magkamali. Siya ang lalaking nakatalik ko nung gabing iyon! Flashback... Hinahalikan niya ang leeg ko at napapikit ako at parang nadadala na atah ako sa drugs na nainom niya. Yes, natatablan kami ng drugs pero minutes lang at mawawala agad ang bagay na yun. Kaya heto ngayon nadadamay ako ngayon sa init ng katawan niya. "I want you..." Nagkatinginan kami ngayon at nakikita ko ang mga magagandang mata niya ngayon at bumaba ang tingin ko sa matangos niyang ilong at kissable niyang mga labi. Naramdaman ko na hinalikan niya ang noo ko at ako naman ay nakahawak sa dibdib niya at doon ko napansin na may parang peklat sa dibdib niya. Mukhang galing iyon sa isang operasyon noon. At naramdaman ko ulit ang labi niya na tumama sa labi ko at bumaba iyon hanggang sa leeg ko at napayakap ako ngayon sa likod niya hanggang sa naramdaman ko na umabot siya sa dibdib ko at nakikiliti ako sa ginagawa niya doon. Nakatingin siya sa mg

Shana's Point of View* Hindi pa din ako maka-concentrate sa kinakain ko nito dahil sa lalaking nasa harapan ko. Napabuntong hininga ako at agad kong inayos ang kinainan ko at kahit maliit pa ang nakakain ko nun at tumayo kasabay ng pagkuha ko sa tray ko. At umuna na ako ng lakad papunta sa lagayan ng plato at iniwan ko doon bago lumabas ng canteen. "Teka lang beshy!" Sumunod lang sa akin si Scarlet hanggang makarating ako sa elevator at pinindot ang top floor kung nasaan ang rooftop. "Hindi mo naman ugali yung di inuubos ang pagkain mo. Anong nangyari? Galit ka ba?" "I don't want to see him. Kakaiba ang pakiramdam ko sa kanya sa totoo lang." "Bakit may iba ba siyang ginawa sayo para nagkakaganun ka? May ginawa ba siyang masama." "Shut up." Natigilan naman siya sa sinabi ko at dahan-dahan naman siyang napatingin sa pasyente na kasama namin doon. "O-Oh.. okay, shut up na ako." Coincidence lang siguro ang pagtabi niya sa akin. Wala siguro siyang ibang mauupuan doon sa cantee

3rd Person's Point of View* Flashback... Lumabas si Theo sa banyo at napakunot ang noo niya nang makita niya na wala na ang babaeng nakasama niya boung gabi at hindi siya makapaniwala sa bagay na yun. Tiningnan naman niya ang pintuan at mukhang hindi doon dumaan ang babae at napatingin siya sa bintana at lumapit siya doon at tiningnan niya iyon at nagmamadali itong tumakbo papunta sa sasakyan nito at agad sumakay. "Interesting woman." Napabuntong hininga na lang siya at nahawak siya sa puso niya ngayon na sobrang bilis ng tibok ng puso niya na di niya maintindihan kung bakit ganun na lang ang reaksyon niya. Kinuha niya ang damit niya sa higaan nang makita niya ang virginal blood nito. Siya nga ang nakauna sa dalaga at mukhang nagmamadali itong umalis kahit nahihirapan pa din itong naglakad. Pero ang pinagtataka niya ay wala na siyang nararamdaman ngayon. Ilang taon niyang nararamdaman ang epekto ng Via Drugs at ngayon parang nakahinga na siya ng maluwag na hindi umiinom ng

3rd Person's Point of View* Nakatingin si Theo sa pasyente na wala ng buhay na nakahiga sa higaan. "Really a sign of Via Drugs." Tiningnan niya ang katawan nito na may mga pula-pula at makikita din sa mukha nito na nahihirapan din itong huminga nung buhay pa ito. "Kailan siya binawian ng buhay?" "Sa ambulance pa po." "Hmm... Ang pamilya niya? May cases din ba sila sa Via Virus?" "Wala po, siya lang po." Dahan-dahan namang napatango si Theo dahil sa sinabi nito. "Dalhin na siya sa morgue." "Yes, doc." Umatras na sila at lumakad na palabas at nakikita niya ang pamilya nito na umiiyak sa labas. Pag siya ba mamamatay ay may iiyak ba sa kanya? Grandpa na lang ang naiwan sa kanya at wala ng iba. Biglang naalala niya si Shana at bumilis na naman ang tibok ng puso niya. Yun ang unang interact niya sa isang babae. Ayaw niyang lumapit noon pa man sa mga babae dahil pakiramdaman niya maiirita lang siya ng mga ito at storbo lang ang mga ito sa oras niya. Pero iba ngayon ay parang na

Shana's Point of View* "Please, Doc Liam." Napatingin naman si Doc Liam sa akin at dahan-dahan na lang tumango. "You're interesting, Intern Shana. Mukhang hindi ka naman takot dito kaya ikaw na muna ang bahala dito and we will talk later. Tatawagin ko muna ang doctor na naka-assign sa kanya." Tumango naman ako at umalis na siya. Napatingin ako sa lalaking nakahiga at dahan-dahan akong lumapit sa kanya. "Wake up. I know you're awake already." Napamulat naman siya at hinihingal at takot na nakatingin sa lugar kung nasaan siya. Napaupo naman siya at agad niyang hinawakan ang katawan niya kung buhay pa siya o hindi. "Buhay ako?" "Gusto mo patayin kita ulit?" Nanlaki ang mga mata niya at natatakot na nakatingin sa akin. "W-wag po.... Kanina akala ko i-autopsy na ako nung doctor na yun. Di ako makasalita at hindi din ako makagalaw at akala ko katapusan ko na pero nung pinakain mo---" Biglang pumiyok ang boses niya nung nagsalita siya kaya binigyan ko na siya ng tubig. Okay na