Semua Bab The CEO’s Regret: Chasing My Gorgeous Ex-Wife: Bab 251 - Bab 260

——: [Lahat ng pamilya may problema. Sa pagkakataong ‘to, hindi naman talaga nagsalita si President Dylan tungkol dito. Ang lahat ng desisyon ay galing kay Lolo Joaquin ng pamilya Almendras. Hindi ba’t hindi natin alam kung ano talaga ang saloobin ni President Dylan dito?]——: [Ano pa bang hindi malinaw? Obvious naman. Siyempre, ang pamilya Almendras ay palaging inuuna ang sarili nilang interes. Si Casey? Isa lang siyang outsider sa kanila. Sino ba talaga ang magpapahalaga sa kanya? Sa tingin ko, mas bagay naman si Casey kay President Lincoln. Bagay na bagay sila! Sana nga ikasal na sila agad at magkaroon ng baby!]——: [Kalokohan! Grabe naman kayo kay President Dylan. Ang bait-bait niya kay Casey sa lahat ng taon na magkasama sila. Kahit nung nalugi ang Andrada Group, hindi siya iniwan ni Dylan. Pero anong ginawa ni Casey? Niloko lang siya. Tapos ngayon, kasalanan pa ni Dylan? At huwag niyong kalimutan ang sinabi ni Lolo Joaquin! Si Casey raw ang may pakana ng lahat. Isipin niyo, mayam

Kumikinang ang mga mata ni Suzanne habang nakangiting iniangat ang kanyang hinlalaki kay Regina. “Mom, ikaw talaga ang the best! Walang makakatalo sa mga diskarte mo!” masigla niyang sabi.Napangiti si Regina at umiling. “Naku, ikaw talaga. Pero alam mo na ang dapat gawin habang nandito ka sa ospital. Kailangan mong maging maingat kung paano mo haharapin si Dylan. Alam mo naman ang limitasyon, hindi ba?” sabay kindat niya.Huminga nang malalim si Suzanne at seryosong tumango. “Mom, huwag kang mag-alala. Hindi na ako kasing pabaya tulad ng dati. Ngayon, alam ko na kung paano ko ito lalaruin. Sa loob ng dalawang buwan, ako na ang magiging asawa niya.”Nagpakita ng kasiyahan sa mukha si Regina at tinapik ang kamay ng anak. “Iyan ang gusto kong marinig. Pero may kailangan pa akong asikasuhin kaya hindi muna ako makakapagtagal dito. Tatawagin ko na lang ang assistant mo para may kasama ka.”“Okay, Mom,” sagot ni Suzanne.Umalis na si Regina, iniwan si Suzanne sa kanyang kwarto. Ilang sanda

“Ngayong nagkita na tayo, Mr. Almendras, siguro mas mabuti na rin na pag-usapan natin ang ilang bagay,” malamig na bungad ni Casey, ang kanyang boses ay walang bahid ng dating lambing. “Alam mo na ang ginawa ni Lolo Joaquin at mga sinasabi niya sa blue app at ang nangyari sa pagitan natin. Hindi ko na pinansin ang ibang bagay dahil ayokong palakihin pa, pero kung sosobra na, huwag mo akong sisihin kung mapipilitan akong kumilos.”Nanlamig ang paligid sa sinabi ni Casey. Ang dating sigla sa kanyang boses ay napalitan ng malamig na tono na tila ba hindi na siya yung babaeng kilala nila noon.Napatingin si Suzanne kay Dylan, ang kaba sa kanyang dibdib ay halos sumabog. Ngunit sa halip na pag-aalala, nakita niya ang matinding panunuya sa mga mata ni Dylan. Hindi niya maitago ang ngisi sa kanyang labi habang nagsalita, “Ikaw ang nakakaalam kung nagsinungaling ba talaga si Lolo Joaquin o hindi. Pero ang alam ko, ikaw at ang tatay mo ay parehong walang hiya.”Mabilis na nagdilim ang mukha ni

Nagbago ang ekspresyon ni Casey nang marinig ang sinabi ni Dylan. “Paanong magiging masama ang puso ni Lola Isabel?!” bulalas niya, hindi makapaniwala.Sa sandaling iyon, tumigil siya sa kanyang pag-aalboroto. Ang kanyang mga mata ay napuno ng pag-aalala. Hindi na niya kayang magpanggap na matatag pa siya, lalo na’t si Lola Isabel ang pinag-uusapan.Tiningnan siya ni Dylan ng malamig, ang kanyang mga mata ay walang bakas ng awa. Hindi siya nagsalita at dumiretso na sa driver’s seat ng kotse. Hindi man lang niya binigyan ng kahit anong paliwanag si Casey.Napakagat-labi si Casey, naramdaman niyang nawawalan siya ng lakas. Paano ko haharapin si Dylan kung pati si lola ay ginagamit na niya laban sa akin? Alam niyang mabait si Lola Isabel sa kanya, kahit na apo nito si Dylan. Pero bakit ganito? Bakit kailangan pa niyang masangkot sa gusot nilang dalawa?Narinig niya ang “click” ng pag-lock ng mga pinto. Napatigil siya at agad na nagtaka. Hindi naman sila umaalis pa. May masama ba siyang b

Nakahiga si Suzanne sa kama ng ospital na may masayang ngiti sa kanyang mukha.Pumasok si Gio, ang kanyang assistant, nang dahan-dahan ngunit halatang balisa. “Miss Suzanne…”Napatingin si Suzanne kay Gio, at dahil sa kakaibang ekspresyon nito, agad siyang kinabahan. “Anong nangyari?” tanong niya, ramdam ang hindi magandang kutob.Huminga nang malalim si Gio, nag-aalangan man, ay nagsimulang magkuwento. “Ginawa ko po ang inutos niyo. Sinundan ko si Casey paglabas niya. Papunta na sana siya sa sarili niyang sasakyan nang bigla siyang hilahin ni Dylan papasok sa kotse niya. Miss Suzanne, sinubukan niyang lumaban pero hindi siya nakawala…”Tumigil si Gio sa pagkukuwento, halatang natatakot. Lihim niyang tiningnan si Suzanne at nakita niyang namumutla na ito sa galit.Nanlamig ang katawan ni Gio. Alam ng lahat na mabait at mahinhin si Suzanne, ngunit siya lang ang tunay na nakakaalam kung gaano ito kabilis magbago ng ugali kapag nagseselos o nagagalit.“Magpatuloy ka!” utos ni Suzanne, pi