All Chapters of HUSBAND OF A SPOILED BRAT BILLIONAIRE: Chapter 31 - Chapter 40

PAGKARATING namin sa probinsya ng Leyte na kinalakihan ni Kuya Ronald, naramdaman agad namin ang taos pusong pag-welcome nila sa amin sa kanilang barangay.Para kaming mga artistang pinagkakaguluhan dahil sa dami ng mga taong nakapalibot sa amin. Ganito raw talaga dito sa kanila kapag may dayo sabi ni Kuya Ronald, lalo na 'pag galing maynila at ibang bansa."Tito Ronald, may biskwit daw ba sabi ng mga kapitbahay?" Natatawang sabi ng isa sa pamangkin ni Kuya Ronald na babae."Sus! Tuo man ka ana, Tito Ronald. S'ya ra guro ga ingon ana. (Sus! H'wag kang maniwala sa kanya, Tito Ronald. S'ya lang ata nagsabi n'yan.)" Sabi naman ng pamangkin ni Kuya Ronald na lalaki na hindi ko naiintindihan ang sinabi niya.Galit ba s'ya?Kaya ko pala alam na pamangkin n'ya iyong dalawa ay dahil ipinakilala na sila sa amin ni Kuya Ronald kanina.Nakapambahay na rin ako ngayon. Kaninang madaling araw kasi kami dumating at tanghali na ngayon kaya naka-dress na ako dahil mainit."Sabihin mo mamaya na tayo ma

PAGKATAPOS ng kasal nila Ate Beka, kinabukasan din ay umuwi na kami sa mansyon. Hay.... kaming tatlo na lang ulit ngayon sa mansyon. Parang may kaunting space na nawawala rito sa mansyon. Saka, wala na rin akong kausap sa tuwing nagtatrabaho sina Rufus at Auntie Olla. "Ayos ka lang ba?" Tanong agad ng asawa ko nang mapansin niyang nakatulala lang ako habang nakaupo sa may kama. "I'm not... I miss them." Malungkot kong sabi. "Namimiss ko rin naman sila. Pero... wala naman tayong magagawa," Sabi n'ya habang pinagbabalat n'ya ako ng orange. "Saka, puwede ka naman na tumawag sa kanila. Marami naman paraan, wifey. Kong gusto mo mag-video call agad kayo mamaya para maibsan 'yang lungkot mo." Dugtong niya naman. Hindi naman ako makapaniwalang tumingin sa kanya. "Talaga? Hindi mo ako papatulugin ng maaga, hubby?" tanong ko sa kanya. Napatigil naman s'ya sa paghati ng orange na hawak n'ya, saka n'ya ako tinitigan. "Puwede naman kayong mag-video call mamaya habang kumakain tayo ng dinner,

NANGINGINIG ang mga kamay ko nang mahawakan ko ang sarili kong dugo. Dahan-dahan naman akong umupo."Rufus...." Umiiyak na tawag ko sa pangalan niya habang nanginginig pa rin ako.Hindi ko na alam kong anong gagawin ko. Hindi na ako makapag-isip ng tama dahil sa sobrang kaba ko.Nasaan ka na Rufus? Kailangan kita—kailangan ka namin ni baby ngayon....Napailing naman ako nang biglang sumagi sa isipan ko na baka makunan ako... Hindi! Hindi ko kaya....Napalingon naman ako sa aking likuran nang biglang tumawa ng malakas si Mariah. Nakadapa pa rin siya sa sahig habang tumatawa ito nang nakatingin sa akin.Puno ng mga luha ang kanyang buong mukha."Wala na ang baby mo!" Sigaw niya at muli siyang tumawa.Umiling naman ako. "Hindi! Hindi totoo 'yan!" sabi ko habang umiiling-iling pa rin.Nang makita ko siyang tumayo ng dahan-dahan habang masama siyang nakatingin sa akin, dali-dali rin akong tumayo kahit nanginginig pa rin ang katawan ko ay pinilit ko talagang tumayo.Ngumiti siya sa akin nan

ILANG taon na ang lumipas at hindi pa rin namin nahahanap ang asawa kong si Rufus. Hindi namin alam kong buhay pa ba s'ya o hindi na. Kaunting pag-asa na lamang ang natitirang kinakapitan ko ngayon."Mommy, where's my daddy po?" Napatigil naman ako sa aking ginagawa nang biglang magtanong ang anak ko.Binitawan ko muna ang papeles na binabasa ko at saka ako tumingin sa kanya. Hinarap ko s'ya at hinawakan ko ang kanyang maliliit na mga kamay."Why did you suddenly ask me this question, baby? Did your classmates bully you?" Nag-aalalang tanong ko sa kanya.Napailing naman siya."No po, mommy. It's just that, why sila po may naghahatid sa kanila na mga daddy nila?" inosenteng tanong niya na ikinasikip ng dibdib ko.He's only five years old, pero 'yong mga tanong niya ay nahihirapan na akong sagutin, lalo na kapag tungkol sa daddy niya."Baby, listen to mommy, okay?" Napatango naman kaagad s'ya na ikinangiti ko. "Si Daddy mo ay nasa malayo pa..." Napabuntong hininga naman ako. "But, uuwi

I'M SO EXCITED TODAY, dahil uuwi na ang asawa ko kasama si Auntie Olla. Gusto ko nga sanang sumama sa airport kila Ate Beka, Kuya Ronald at Tana, kaso nga lang ay ayaw ni Auntie Olla na sumama pa ako kaya nagpaiwan na lamang ako rito sa mansyon. Ngunit, may kasama naman ako ngayon dito sa mansyon, si Mama Mia. Siya na lamang ang nagpaiwan para may kasama raw ako rito. Bibisita nga lang daw sila saglit dito nang malaman nila na nahanap na si Rufus ngunit ayaw naman ni Auntie Olla dahil gusto niya kahit gawin na lamang daw nila na hanggang isang buwan. Hindi rin kasi nila ako nasamahan dito kaya si Tana na lang ang nag-volunteer no'n na alagaan at saka samahan ako rito, dahil na ospital daw ang pamangkin ni Kuya Ronald at walang mag-aalaga sa bata dahil nag-abroad na raw ang kapatid ni Kuya Ronald kaya ipinagpaliban muna nila ang pagbisita sa akin, at ngayon na lamang daw sila babawi sa akin."Malapit ka na talagang manganak, Hani. Pasensya ka na at hindi ka namin nasamahan noong may pi