All Chapters of Fake Marriage With The CEO: Chapter 351 - Chapter 360

10:00 o'clock in the morning when Archie finished bathing. Hindi niya halos namalayan na nakatulog pala siya sa bathtub dahil sa puyat kagabi.Mas magaan na ngayon ang kaniyang pakiramdam dahil sa halos isang oras na pag-idlip sa bathtub. Kahit paano, nakabawi na siya ng lakas at tumigil na rin ang pananakit ng kaniyang ulo dahil sa hangover.Nakatapis lamang siya nang lumabas sa paliguan. Mula sa kaniyang dibdib pababa sa kaniyang torso ay wala siyang saplot. Ang tanging nakatakip lamang sa kaniyang katawan ay ang puting tuwalya na tamad na nakapalibot sa kaniyang bewang.Naglakad siya papunta sa kaniyang walk-in closet at naghanap ng maisusuot. Dahil mamayang hapon pa naman ang kasal, balak niyang lumabas muna at bumili ng bagong relo at itim na sapatos.Hindi niya nagustuhan ang ipinadala sa kaniya ni Lindsy. Maliban sa maluwag iyon sa kaniyang paa ay hindi niya rin gusto ang disenyo nito.Itim na pants at puting t-shirt lamang ang kaniyang kinuha. Sa mall na lang siya bibili ng ka

Tahimik ang buong lobby ng city hall. Kapansin-pansin na umiiwas ang mga empleyado na magtungo sa lobby dahil sa presensya ng dalawang taong naroon.Si Fernando Alcazar ay pabalik-balik sa paglalakad at mukhang hindi mapakali. Samantalang ang anak nito na si Lindsy Alcazar ay tensyunadong nakatayo malapit sa water dispenser at halatang may kino-contact na tao, ngunit sa ekspresyon ng mukha nito, tila walang nakukuhang sagot mula sa kabilang linya ng telepono.Alam ng lahat kung ano ang mayroon ngayong araw. Kumalat na ang balita sa lahat ng sangay at opisina ng city hall ang tungkol kasal ni Lindsy Alcazar at Archimedes Garcia.Ang mga chismosang empleyado ay nagtungo sa pantry para sa kanilang snack break. Madalas, kaunti lamang ang tao sa pantry, ngunit ngayon, Puno ng mga empleyado mula sa iba-ibang opisina.Hindi na napigilan ng mga empleyado ang kanilang mga sarili. Nagtipon na sila upang mag-unahan sa pagbibigay ng kanila-kanilang opinyon at obserbasyon.“Nasa lobby pa rin hangg

Samantala sa sementeryo, hawak-hawak ni Agatha ang kaniyang Tita Yves. Umiiyak ito habang isinisigaw ang pangalan ni Adonis. Hindi pa tapos ang misa sa patay, ngunit bigla na lamang pumalahaw ng iyak si Yves. Sa unang pagkakataon, matapos na mai-cremate ang mag-amang Adonis at Yvonne, ngayon na lamang ulit umiyak si Yves ng ganito. Humagulhol ito at pilit na inaabot ang urn ng asawa at anak. Ngunit dahil sa panghihina, hindi ito makatayo pagkatapos na mahulog sa wheelchair. Niyakap ng mahigpit ni Agatha ang kaniyang Tita Yves upang pigilan ito sa paglapit sa mga urn. Nangingilid ang luha sa kaniyang mga mata at naninikip ang kaniyang dibdib. Yves is in so much pain. Everyone could feel it. Dahil hindi ito mapigilan at mas lalong lumalakas ang iyak ni Yves, binuhat ni Rizzo ang ginang at dinala sa nakaparadang SUV na nasa pathway. Nahihirapan na itong huminga dahil sa matinding pag-iyak. “Tita… Tita…” Puno ng pag-aalalang tawag ni Agatha naghahabol na ito ng hininga. “Adonis… m

Alas singko y media nang bumuhos ang malakas na ulan. Dumilim ang buong kalangitan at agad na sinakop ang naghihikahos na liwanag. Umihip ang malamig na hangin kasabay ng mas malakas na paglagaslas ng tubig.Nasa private ward na si Agatha at Klaus para bantayan si Yves na ngayon ay normal na ang paghinga at maayos na ang pakiramdam kahit paano.Nakapagpahinga na rin ito sa wakas pagkatapos na makatulog dahil sa tranquilizer na itinurok ng doktor.Kapwa sila nakaupo sa sofa ni Klaus habang tinitingnan ang ‘emergency call’ na nakasulat sa itaas ng screen ng kanilang mga cellphone. Bigla na lamang nawalan ng signal ang kanilang mga sim card at hanggang ngayon ay hindi pa iyon naaayos.Hindi na nila na-contact ang mga tao na galing sa libing. Hindi pa sumusunod sila Luna sa kanila, kaya naisip niyang baka nagkaaberya.Paano kung nanggulo si Archie?Isang mahaba at malalim na buntong-hininga ang pinakawalan niya.Nilingon siya ni Klaus. Ramdam nito ang kaniyang pag-aalala.“Everything's fi

"Iniisip ko palagi na habang maayos ang tulog mo sa gabi ay hirap na hirap naman akong makatulog dahil sa mga bangungot na bumibisita sa akin sa tuwing nakapikit na ako. Sa tuwing nagigising ako sa hatinggabi dahil sa mga masasamang panaginip, ikaw ang sinisisi ko. Ikaw agad ang pumapasok sa isip ko. Ikaw ang may kasalanan kung bakit minumulto ako ng masakit na nakaraan ko." Pumikit siya, natatandaan kung paano unti-unting lumalim ang galit at pagkamuhi sa kaniyang puso para sa babaeng minsan na niyang itinangi. "Sa tuwing nadadapa ako dahil hindi ko kayang maglakad kahit na pilitin ko, naalala kita lalo pa kapag nakasalampak na ako sa sahig at ramdam ang kawalan ng pag-asa. Iniisip ko na siguro tuwang-tuwa ka kasi hirap na hirap ako sa sitwasyon ko. Siguro tumatawa ka kasama ang ibang lalaki, habang miserable ko namang binabawi ang lakas ko para makapaglakad ng mabuti. Siguro masaya ka, habang sinusuong ko ang madilim na impyerno." Mahina ang kaniyang boses ngunit puno iyon ng hin