อิ่นเจียงลอบสบถในใจ เขากำกระบี่ในมือแน่นแล้วแทงมาทางฉู่จวินสิงฉู่จวินสิงสะบัดขากระโดดถีบเข้าใส่ทรวงอกของอิ่นเจียงอิ่นเจียงรีบใช้กระบี่ในมือเข้าต้านรับ แต่ก็ยังถูกฉู่จวินสิงถีบจนถอยหลังไปหลายก้าวความเจ็บแปลบแล่นมาจากกลางฝ่ามือ ง่ามมือถูกกระแทกจนเนื้อฉีก เลือดสดๆ ไหลลงตามด้ามดาบหยดลงบนพื้นอิ่นเจียงเจ็บปวดจนแทบกุมดาบไม่อยู่เขาคิดไม่ถึงเลยว่าร่างกายฉู่จวินสิงจะหายดีเร็วปานนี้ตอนที่ฉู่จวินสิงถูกคุมขังในคุกหลวงคราวนั้น อิ่นเจียงเป็นคนลงทัณฑ์ทรมานเขาอิ่นเจียงไร้ปรานีมาแต่ไหนแต่ไร กับฉู่จวินสิงก็ยิ่งลงมืออย่างหมายชีวิตเขาทรมานฉู่จวินสิงจนเหลือเพียงลมหายใจสุดท้ายค่อยยอมหยุดมือเพิ่งผ่านไปได้ไม่กี่เดือน ฉู่จวินสิงก็หายดีเสียแล้วไม่เพียงเท่านี้ วรยุทธ์ของเขายังเหนือล้ำกว่ากาลก่อนอิ่นเจียงไม่กล้าประมาทศัตรู เขาไม่อาจปล่อยให้หน่วยกล้าตายห้าคนนั้นกลายเป็นเหยื่อที่รอการเชือดเขาเตะก้อนหินข้างเท้าไปใส่หน่วยกล้าตายสองคนในจำนวนนั้นอย่างรวดเร็วเมื่อก้อนหินถูกร่างหน่วยกล้าตายก็คลายจุดให้พวกเขาในบัดดลหน่วยกล้าตายทั้งสองเห็นว่าตนเองสามารถเคลื่อนไหวได้แล้วก็รีบไปคลายจุดให้อีกสามคนที
Read more