Lahat ng Kabanata ng Ang Bilyonaryong Tagapagmana: Kabanata 41 - Kabanata 50

Ang Bilyonaryong TagapagmanaThird-person POV…Pumasok ang nurse sa kwarto, hinila siya palabas ng kanyang iniisip."Hello, Miss Marino," nakangiting sabi ng nurse kay Ashley. May hawak siyang tray ng pagkain at umupo ng tuwid si Ashley. Inilapag ng nurse ang tray sa harap ni Ashley at tumama sa butas ng ilong niya ang amoy ng pagkain. Sinimulang kainin ni Ashley ang pagkain sa kanyang harapan habang pinupuno ng nurse ng tubig ang kanyang baso. Nang matapos siyang kumain ay inabot ng nurse ang gamot at ininom naman ito ni Ashley. Nang matapos ang nurse sa kanyang trabaho, lumabas siya ng silid, binati si Ashley ng magandang gabi, at ngumiti si Ashley sa kanya nang magiliw. Nang makalabas na ang nurse sa kwarto, nag-iisa na naman si Ashley, iniisip kung saan nagpunta si Adrian."Mahal kita, Ash." Nakarinig siya ng boses at dahan-dahan niyang iminulat ang kanyang mga mata. "I'm sorry for ruining everything; I'm sorry for ruining us but please just give me a chance to fix what I have

Ang Bilyonaryong TagapagmanaThird-person POV…"Hindi, salamat," sabi ni Ashley. Nagiging awkward ang atmosphere at mabilis na umiwas ng tingin si Ashley sa kanya. "Magpahinga ka; mukhang pagod ka," sabi ni Ashley pagkaraan ng ilang minuto.Nang tumingin si Ashley kay Adrian, may ngiti sa labi. "Okay," sang-ayon niya at tumayo na siya. Naglakad siya patungo sa mesa, inilabas ang isa sa mga libro ni William Shakespeare at ibinigay kay Ashley. Kinuha niya ito at binasa ang pamagat, A Midsummer Night's Dream at pagkatapos ay tumingin kay Adrian, nalilito. Naglalakad siya sa kabilang gilid ng kama, tinanggal ang kanyang sapatos at medyas, at pagkatapos ay pumitik sa kama."Anong ginagawa mo?" Tanong niya habang nanlalaki ang mga mata. Bakit siya nasa kama ko? pagtataka ni Ashley."Nagpahinga ka gaya ng sinabi mo," nakangiting sagot niya. Pinaningkitan siya ni Ashley habang sa wakas ay napapikit siya sa kanyang ginagawa."Wag dito; pumunta ka sa kwarto mo," sagot niya pero iba ang sin

Ang Bilyonaryong TagapagmanaThird-Person POV…Pagkatapos nilang mag-almusal, sinabi ni Ashley kay Adrian na nagtext sa kanya si Jason, isinama daw nila si Luke. "Hindi ka tututol, di ba?" Tanong niya, medyo hindi sigurado. Alam niyang ayaw ni Adrian kay Luke, pero kaibigan niya ito."No, I don't mind," bumuntong-hininga si Adrian. Tumingin si Ashley kay Adrian, hindi sigurado kung nagsisinungaling siya. "Wag mo na lang asahan na magiging mabait ako sa kanya," sabi niya habang patuloy sa paghuhugas ng pinggan."Okay, I will not ask you to bond with him, but please don't make things awkward," pakiusap ni Ashley. Alam niya kung paano makukuha ni Adrian kapag hindi niya gusto ang isang tao, at iyon ang dahilan kung bakit kailangan niyang tanungin ito.Dinala ni Adrian ang mga bata sa sala para manood ng ice hockey. Bagama't walang alam sina Ashton at Isabella tungkol sa laro, nagyaya sila kapag nagyaya si Adrian. Tumawa si Adrian sa kanila. Kailangan niyang turuan silang maunawaan an

Ang Bilyonaryong Tagapagmana"Hindi mo ginawa," sabi ko, ngunit lumabas ito bilang isang bulong. Hinubad ni Adrian ang sarili mula sa mga bata at naglakad papunta sa akin. Humakbang siya palapit sa akin, masyadong malapit para maaliw, at tumingin sa akin. Ang kanyang hininga ay nagpapaypay sa aking mukha, at tumingin ako sa ibaba, namumula. "Let's go," bulong niya sabay hawak sa kamay ko. Hinawakan ni Isabella ang kamay ni Adrian habang hawak naman ni Ashton ang kamay ko. It is official Isabella is a daddy's girl which I don't mind since ipinakita niya na gusto niyang maging parte ng buhay nila and to be honest, I can't keep them from see their father. Sa wakas ay nagsimula ang dalawang oras na paglilibot, at sinimulan namin ang aming araw. Pagkatapos ng paglilibot na ito, ang mga bata ay maubos, ngunit ang tsokolate ay sulit. Ang aming gabay ay nagkaroon ng maraming enerhiya at napaka nakakatawa. Nasiyahan ang mga bata sa mga sariwang prutas, at nasiyahan naman si Adrian sa rum n

Ang Bilyonaryong TagapagmanaPagkatapos ng mahabang byahe, nakarating na rin kami sa bahay. Gustung-gusto kong umuwi muli. Bagama't kamangha-mangha ang Costa Rica, walang tatalo sa sarili mong kama."Tulog na sila," pumasok si Adrian sa kwarto, hinubad ang sando. Umupo siya sa kama at umupo ng mabigat, "Pagod na pagod ako," daing niya."Adrian," sabi ko. Buong araw akong nag-aalala tungkol sa isang bagay. Kinailangan kong alisin ito sa dibdib ko. Alam kong binibigyan ko siya ng isa pang pagkakataon, pero ngayong bumalik na kami sa realidad, kailangan naming pag-usapan ang ilang bagay na nakakatakot sa akin."Hmm?" Humihingal siya habang nakapikit at isinandal ang ulo sa headboard. Alam kong pagod na siya, pero kailangan namin itong pag-usapan."We need to talk," sa wakas ay binitawan ko ang mga salita. "Tungkol saan?" Sabi niya at tinakpan ng braso ang mata niya, at bumuntong-hininga. "Tungkol sa amin," sabi ko ng dahan-dahan, at tinanggal niya ang kanyang braso sa kanyang mga