All Chapters of Ang Bilyonaryong Tagapagmana: Chapter 11 - Chapter 20

Ang Bilyonaryong TagapagmanaAdrian…"Naiintindihan mo ba ang sinasabi mo, bastard!" Sinuntok ko siya ng malakas at pinagmamasdan siyang bumagsak sa lupa Sa sandaling bumaba siya, pinaupo ko siya, sinimulan siyang suntukin sa mukha."Naiintindihan mo ba ang ginawa mo! Sinira mo ang kasal ko, sinira mo ang buhay ko at lahat ng ito para sa pera!" sigaw ko sabay suntok sa kanya, dumudugo ang ilong niya pero hindi ako napigilan ng pula lang ang nakita ko."Adrian, itigil mo na ang pagpatay sa kanya!" Narinig kong sumigaw si Harry, hinila ako palayo sa kanya na pilit kong pinapalaya ang sarili ko."Bitawan mo ako; papatayin ko siya!" sigaw ko."Adrian, tumigil ka; wala na siyang malay," sabi ni Harry at napansin ko si Rachele at dalawang security guard na nakatayo roon na nakamasid sa akin.Tiningnan ko ang bastard na nakahandusay sa lupa at sinabing, "Sige, hindi ko na siya suntukin pa Bitawan mo ako."Binitawan ako ni Harry Nahihirapan akong huminga pero sa sobrang galit ko sinimu

Ang Bilyonaryong TagapagmanaAshley... Sa wakas ay Biyernes na at heto ako naghahanda para sa isang charity ball. Tinanong ako ni Jason kung sasama ako sa isa sa kanyang mga kasamahan sa charity ball, kailangan daw ng lalaki na magselos sa kanyang dating.Hindi ako makatanggi kay Jason dahil lagi siyang nandyan para sa akin. Isa pa, kailangan ko ng distraction pagkatapos ng nabalitaan ko isang linggo na ang nakakalipas. Parang lagi akong isang hakbang pasulong at tatlong hakbang paatras.Nagsuot ako ng itim na damit na hanggang sahig. Kinulot ko ang buhok ko at kinurot ang kalahati sa itaas pababa. Nagsuot ako ng heels, inayos ang aking make-up, tiningnan ang sarili sa salamin sa huling pagkakataon at bumaba.Sa totoo lang, natakot akong pumunta noong una dahil alam kong laging dumadalo si Adrian sa charity balls pero siniguro ako ni Jason na wala siya. Alam kong hinahanap niya ako pero hanggang ngayon wala pa rin, salamat sa mga magulang ko at kay Sandra.Flashback limang buwan

Ang Bilyonaryong TagapagmanaAdrian... Isinuot ko ang aking asul na sando at itim na damit na pantalon na aking inimpake para sa charity ball na ito. Binihisan ko ang aking t-shirt at naglagay ng kurbata sa aking leeg. Lumabas ako ng hotel room ko. Ang charity ay hino-host ni Harry, ang aking matalik na kaibigan. Palagi akong nag-aabuloy ng pera sa mga mahihirap at nang hilingin sa akin ni Harry na sumama, ayaw ko noong una ngunit pagkatapos ay sinabi niyang naroroon si Jason at ito ay isang magandang oras upang tanungin siya tungkol sa kinaroroonan ni Ashley. Sinigurado kong hindi nila inilagay ang pangalan ko sa listahan, alam kong malalaman ni Jason na ako ang host.Naghihintay sa akin ang itim na Mercedes sa entrance ng hotel. Pinagbuksan ako ni Sam, ang driver ko, ng pinto at pumasok ako. Inilabas ko ang aking telepono sa aking bulsa at nakita ang isang mensahe mula sa aking kapatid.Sally: Tawagan mo ako.Nagpasya akong huwag ito pansinin at tinignan ang aking mga email mu

Ang Bilyonaryong TagapagmanaAshley...   Nang masiguro kong wala na siya sa paningin ko, tumingin ako kay Adrian, at mukhang asar siya.Umirap ako. "Anong gusto mo, Adrian?""May mga anak ka?" Gulat na tanong niya."Oo, ngayon sabihin mo sa akin kung ano ang gusto mo, dahil nakikita mo naman, nag-iintay ang mga anak ko sa akin," sagot ko.“Paano mo ito magagawa? Binigay ko sa’yo ang lahat pero binali mo pa rin ang pangako mo," sabi niya at lalo lang akong nagalit.“Ganito, wala akong pakialam kung ano ang pinaniwalaan mo o hindi. Nasabi ko na ang lahat ng gusto ko limang taon na ang nakakaraan, kaya huwag kang maglakas-loob na bumalik sa buhay ko at simulan muli ang sirain iyon!" Bulong ko at sinigawan siya, ayokong marinig ng mga anak ko ang away namin."Alam kong wala kang ginawa," sabi niya sabay suklay sa buhok niya.“Ang lahat ng mga larawan at video ay peke. Alam ko rin na hindi mo sinaktan ang kapatid mo.""Anong larawan? Anong video?" Nakakunot ang noo kong tanong.

Ang Bilyonaryong TagapagmanaAshley... Naging hectic ang buong linggong ito. Apat ang birthday party ko na kailangan kong asikasuhin at kung hindi pa iyon sapat, siya ang laging nasa isip ko. Simula ng imulat ko ang mga mata ko hanggang sa paghiga ko para matulog, kahit ganoon ay pinagmumultuhan niya pa rin ako.Simula nang bumalik siya, hindi ko maiwasang isipin siya. Bakit hindi nalang niya kami iwan?"Isabella! Ashton!" Tinawagan ko ang mga bata, ayaw ko nang pag-isipan pa siya kaysa sa ginawa ko nitong nakaraang linggo."Yes, mommy?" Nagmamadali silang pumasok sa kusina."Anong balak niyong dalawa?""Wala; nagdo-drawing kami ng mga larawan," sabi ni Bella, na ipinapakita ang krayola."Sige, eh kung kumain ka muna, tapos magdrawing ka ulit?" Sabi ko sabay lapag ng burger nila sa counter."Yey, burger!" Sigaw ni Ashton, tumakbo papunta sa upuan. Mahilig siya sa burger niya.Nilagay ni Bella ang picture niya sa tabi niya at sinimulang kainin ang pagkain niya pero naabutan k