Ang Bilyonaryong Tagapagmana"Hindi mo ginawa," sabi ko, ngunit lumabas ito bilang isang bulong. Hinubad ni Adrian ang sarili mula sa mga bata at naglakad papunta sa akin. Humakbang siya palapit sa akin, masyadong malapit para maaliw, at tumingin sa akin. Ang kanyang hininga ay nagpapaypay sa aking mukha, at tumingin ako sa ibaba, namumula. "Let's go," bulong niya sabay hawak sa kamay ko. Hinawakan ni Isabella ang kamay ni Adrian habang hawak naman ni Ashton ang kamay ko. It is official Isabella is a daddy's girl which I don't mind since ipinakita niya na gusto niyang maging parte ng buhay nila and to be honest, I can't keep them from see their father. Sa wakas ay nagsimula ang dalawang oras na paglilibot, at sinimulan namin ang aming araw. Pagkatapos ng paglilibot na ito, ang mga bata ay maubos, ngunit ang tsokolate ay sulit. Ang aming gabay ay nagkaroon ng maraming enerhiya at napaka nakakatawa. Nasiyahan ang mga bata sa mga sariwang prutas, at nasiyahan naman si Adrian sa rum n
Ang Bilyonaryong Tagapagmana"Maaari ko bang bigyan ka ng isa pang pagkakataon," sabi ko. Hindi ko dapat ginagawa ito pagkatapos ng lahat ng ginawa niya, ngunit mahal ko siya at gusto ko siyang maging bahagi ng buhay ko at ng aming anak. Kailangan nila ang kanilang ama, at sa totoo lang, kailangan ko siya."Ano?" Tanong niya na para bang mali ang narinig niya sa unang pagkakataon."Oo," bulong ko. "But remember, this is your only chance. I can't endure the same heartbreak again," matapat kong sabi sa kanya."Mahal kita, Ashley," nakangiting sabi niya na parang tanga. Muli niya akong hinalikan, at hinalikan ko siya pabalik, sa pagkakataong ito na may parehong pagnanasa.Dumeretso kami sa kwarto at humiga sa kama. Tinulak niya ako sa kama, at hindi ko maproseso ang nangyayari, pero alam kong ayaw kong tumigil siya. kailangan ko siya. Yumuko siya at hinahalikan ako, at naramdaman ko ang kamay niya sa ilalim ng shirt ko habang sinasapo niya ang dibdib ko sa kanyang mga kamay, pinipisi
Ang Bilyonaryong TagapagmanaPagkatapos ng mahabang byahe, nakarating na rin kami sa bahay. Gustung-gusto kong umuwi muli. Bagama't kamangha-mangha ang Costa Rica, walang tatalo sa sarili mong kama."Tulog na sila," pumasok si Adrian sa kwarto, hinubad ang sando. Umupo siya sa kama at umupo ng mabigat, "Pagod na pagod ako," daing niya."Adrian," sabi ko. Buong araw akong nag-aalala tungkol sa isang bagay. Kinailangan kong alisin ito sa dibdib ko. Alam kong binibigyan ko siya ng isa pang pagkakataon, pero ngayong bumalik na kami sa realidad, kailangan naming pag-usapan ang ilang bagay na nakakatakot sa akin."Hmm?" Humihingal siya habang nakapikit at isinandal ang ulo sa headboard. Alam kong pagod na siya, pero kailangan namin itong pag-usapan."We need to talk," sa wakas ay binitawan ko ang mga salita. "Tungkol saan?" Sabi niya at tinakpan ng braso ang mata niya, at bumuntong-hininga. "Tungkol sa amin," sabi ko ng dahan-dahan, at tinanggal niya ang kanyang braso sa kanyang mga
Ang Bilyonaryong TagapagmanaAshley... Paikot-ikoy ako sa sala ng bahay namin, naghihintay sa pag-uwi ng asawa ko. Nagkasakit ako nitong mga nakaraang araw dahil sa morning sickness, pumunta ako sa doktor ngayon para kumpirmahin ang aking hinala at ngayon ay ibinigay niya sa akin ang pinakamagandang balita na matagal ko nang gustong marinig sa halos apat na taon na ngayon. Alam kong gusto ni Adrian ng anak at pagkatapos ng apat na taong paghihirap, sa wakas ay magiging magulang na kami.Nang marinig kong bumukas ang pinto, tumakbo ako papunta sa entrance ng bahay. Siya ay mas gabi na umuwi kaysa sa karaniwan kaya ako ay nag-aalala. Umuuwi siya ng mas gasbi nitong buong linggo at lumalayo siya sa akin kaya kinakabahan ako.“Adrian ikaw ba yan?" masayang tanong ko pero agad ding napawi ang ngiti ko ng makita ko ang isang babae, at hindi lang kung sinong babae ang sumabay sa kanya kundi ang kambal kong kapatid. Natawa siya sa sinabi nito at nakaramdam ako ng matinding selos nang mapa
Ang Bilyonaryong TagapagmanaAshley... Nakatingin sa likod ng mag-asawang nakatayo sa dalampasigan, nagmamahalang nakatingin sa isa't isa habang ang itim na langit sa itaas nila habang ang mga bituin ay kumikinang sa kanila na parang pinagmamasdan ang dalawa mula sa malayo,First-year wedding anniversary nila noon at napagpasyahan nilang gugulin ito nang magkasama nang wala ang kanilang pamilya at mga kaibigan.Adrian and Ashley Black.Ngayon, isang taon na ang nakalipas, sinabi nila ang kanilang mga panata sa harap ng kanilang mga mahal sa buhay.Hinawi ni Adrian ang kanyang buhok, hinayaan ang malamig na hangin sa gabi na suklayin ang kanyang nakalantad na mga balikat, pagkatapos ay nilagyan siya ng kuwintas. "Happy anniversary, mahal," bulong niya habang hinahalikan siya pagkatapos isara ang kwintas sa leeg niya.Bumaba ang tingin niya sa kwintas na diyamante na kumikinang sa gabi, na kumikislap kasama ng mga bituin. May ngiti siya sa labi at naisip na may pagkakataong tuman
Ang Bilyonaryong TagapagmanaAshley... Ramdam kong may yumuyugyog sa akin ng bahagya. "Maglinis na, Ash. Buong araw kang natutulog na hindi kumakain.""Hindi ako nagugutom, Sandra," umungol ako, sinusubukang hilahin ang mga kumot sa aking katawan.“Kailangan mong kumain, Ash. Tandaan, may bitbit kang maliit na bata sa loob mo na nangangailangan ng pagkain at bukod pa, kapag naligo ka na at nakakain, sigurado akong mas gaganda ang pakiramdam mo.""Sinasabi mo bang mabaho ako?" singhal ko."Hindi, pero sigurado akong kapag nakapagnakalinis ka na, mas gaganda ang pakiramdam mo."Napatingin ako sa kanya at napagtantong tama siya. Kailangan kong ayusin ang sarili ko. Hindi ko kayang magpatuloy ng ganito. Dalawang araw na ang nakakalipas simula ng makilala ko si Adrian."Sige, bababa na ako. Bigyan mo ako ng ilang minuto," sabi ko habang tumatayo.Lumabas ng kwarto si Sandra at dali dali akong naligo. Tama si Sandra; Mas gumaan ang pakiramdam ko pagkatapos kong linisin ang sarili k
Ang Bilyonaryong TagapagmanaAshley... Pagkalipas ng limang buwan...Nagising ako sa tunog ng alarm ko. Napaungol ako, alam kong oras na para maghanda para sa trabaho. Kung pwede lang na mahiga rito buong araw pero sa kasamaang palad kailangan kong suportahan ang sarili ko at ang anak ko.Dahan-dahan akong bumangon sa kama at pumunta sa banyo.Binuksan ko ang shower at pumasok habang iniisip ko ang nakalipas na limang buwan. Nakakuha ako ng trabaho bilang isang waitress sa isang maliit na coffee shop, at sa kabutihang palad ang mga may-ari ay dalawang napaka-sweet na matatandang tao. Natutuwa akong magtrabaho roon pero minsan gusto kong may ibang gawin. Huwag masamain, maayos ang sahod pero pinapatay ako ng mga paa ko sa dulo ng araw, lalo na't grabe ang pamamaga. Bumalik si Jason isang buwan pagkatapos ng aking divorce at siya ay nagalit nang malaman niya kung ano ang sinabi ni Adrian tungkol sa aming pag-iibigan at ang katotohanan na pinili niya ang panig ni Tonya kaysa sa akin
Ang Bilyonaryong TagapagmanaAdrian... Sumasakit ang ulo ko dahil sa kulang sa tulog at sobrang pagtatrabaho. Siguro ito lang ang tanging bagay na magpapatino sa’kin pagkatapos niyang gawin ‘yun sa akin at sa amin.Ayokong umuwi nang maaga dahil halos lahat ng alaala naming dalawa ay nandoon. Dito ako sa office or sa apartment na kinuha ko para kay Tonya namamalagi hangga’t maaari. Hindi pa rin ako makapaniwala na ginawa niya iyon sa kapatid niya! Anong uri ng taong may sakit ang gagawa ng ganyan sa sarili nilang dugo? Naasar ako nang lumapit sa akin si Tonya at ang kapatid ko at sinabi sa akin ang nangyari."Adrian, kaibigan!" Naririnig ko ang matalik kong kaibigan, si Harry.Inangat ko ang ulo ko at tumingin sa kanya. "Anong ginagawa mo rito?" tanong ko, medyo inis; Akala ko nasa isang business trip siya sa Europe."Sinaktan mo ako, Ads," sabi niya, inilagay ang isang kamay sa kanyang puso.Umirap ako at tinanong, "Anong ginagawa mo dito?" Tanong ko na hindi pinansin ang pagp