"Saan tayo pupunta, Daddy?" Tanong ni Bella habang kinakabit ko siya sa back seat.Umalis si Ashley para magtrabaho mga kalahating oras na ang nakalipas at binilinan ako na alagaang mabuti ang mga bata. Marami siyang rules na dapat kong sundin. Ang isa sa kanila ay walang kendi bago sila kumain, ang isa ay hindi, ice cream, dapat silang umidlip sa hapon, walang junk food, at bla bla bla, jeez hindi ko namalayan na marami pala siyang rules, pero ako. aaminin na ako na napakahusay niyang pinalaki ang mga ito sa loob ng limang taon nang mag-isa. Bago siya umalis, hinalikan niya ang mga bata at hinalikan ako. "May sorpresa ako para sa nanay mo, at tutulong kayong dalawa kay Daddy; ano ang sasabihin mo?" Tanong ko sa kanila, at tumango sila ng may ngiti. Hinalikan ko si Bella sa ulo bago sinara ang pinto. Tumingin ako sa kanya sa bintana, at ngumiti siya ng malawak. Pumunta ako sa passenger seat, at pinaandar ni Sam ang sasakyan. Ibinaba ko ang aking sarili at lumingon paminsan minsan sa m
Hindi ko alam kung kailan ako nakatulog pagkatapos kong i-end ang tawag kay Adrian. Nagising ako sa sobrang gutom, at kumakalam ang tiyan ko. Itinulak ko ang takip sa akin at bumangon sa kama. Pumunta ako sa banyo at naghilamos ng mukha ng may marinig akong naglalakad sa kwarto. Tumingala ako at nakita ko si Adrian at may ngiti sa labi ko. Tumingin siya sa paligid ng kwarto nang dumapo ang mga mata niya sa akin, and the moment he saw me, ngumiti siya."Hey, beautiful," sabi niya habang naglalakad papunta sa akin at niyakap ako. Agad kong ipinulupot ang aking mga braso sa kanyang katawan, dinala ang kanyang amoy."Hey," ngumiti ako, tumingin sa kanya, at sa sandaling dumapo ang mga mata ko sa kanya, yumuko siya at hinalikan ako."Kamusta ang pagpunta sa mall?" tanong ko."Ayos naman," sabi niya sabay haplos sa pisngi ko.Marahan akong natawa, “Alam kong nagsisinungaling ka. Ayaw mong pumunta sa mall kaya anong ginawa mo doon?"Isang ngiti ang nakaplaster sa kanyang mukha habang na
"Ashley!" Umuungol si Adrian habang tinitignan ko ang sarili ko sa salamin."Darating ako!" Sigaw ko habang papalabas ng kwarto at pababa ng hagdan. Napahinto ako sa paglalakad nang makita ko siya. Suot niya ang kanyang itim na suit na mukhang gwapo gaya ng dati. "Sobrang ganda mo, Angel." lumapit siya sakin ng nakangiti. Hinawakan ng mga daliri niya ang mga braso ko hanggang umabot sa pisngi ko. Tinaas niya ang baba ko kaya napatingin ako sa kanya. Yumuko siya at hinalikan ako. "Kahit na maganda ang itsura mo sa damit na ito, mas magiging maganda ka kung wala ito," nakangiti niyang sabi."Adrian," napabuntong hininga ako, at tumawa siya."Halika na, male-late na tayo." Aalis na sana kami nang tumunog ang phone niya. Nilabas niya ang phone niya, at sumimangot ang mukha niya habang tinitignan ang caller ID."Mas mabuting maging mahalaga ito!" singhal niya sa kung sino man ang tumatawag sa kanya."Ano!" tanong niya, at naubos ang kulay sa mukha niya. "Papunta na ‘ko," sagot niya at
"Ano ba ‘to? Akala ko ba sabi niyo hindi na sila magkakabalikan, ngunit ngayon ay namumuhay sila bilang isang masayang pamilya!" sigaw niya."Tumahimik ka, Tonya! Alam namin ang ginagawa namin!" singhal ng lalaki sa kanya. "May oras para sa lahat; hindi ka maaaring kumilos nang walang plano! Ngayon, itigil mo na ang pang-iirita sa akin!" ungol ng lalaki."Wala kang karapatan para kausapin ako ng ganyan! Mayroon akong ebidensya tungkol sa kung paano mo minamanipula ang iyong asawa at anak na babae!" sigaw niya. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa kanyang leeg at sinimulang sakalin siya. “Bitawan mo ako!" nagpupumiglas siya sa kanyang mga salita. Binitawan niya siya, at bumagsak siya sa lupa na humahawak ng hangin. Umubo siya ng malakas, at kumuha siya ng isang basong tubig at iniabot sa kanya. Hinihintay niyang matapos ito."Gusto mo ang kanyang pera at katanyagan, at gusto ko ang kanyang katawan! Kailangan natin ng pasensya para makuha ang gusto natin, naiintindihan mo ba?" tan
Nasaan ka, Adrian? Naliligo ako ng mainit para mawala sa isip ko ang mga bagay-bagay, ngunit hindi ito gumagana. Binalot ko ng tuwalya ang katawan ko at bumalik sa kwarto ko. I check my phone, pero walang messages from Adrian.Pumunta ako sa kwarto ng mga bata para gisingin sila, "Bell, sweety. Kailangan mo nang gumising," bulong ko, at umikot-ikot siya. "Gumising ka sweetiepie." Hinalikan ko ang ulo niya nang imulat niya ang kanyang mga mata.Ngumiti siya, "Magandang umaga, Mommy" Humikab siya at umupo sa kama, kinusot ang kanyang mga mata."Magandang umaga, princess," sabi ko at pumunta sa kama ni Ashton. Pinasadahan ko ng daliri ko ang buhok niya, "Gising na, buddy," sabi ko habang patuloy kong sinusuklay ang mga daliri ko sa buhok niya. Umupo siya at gumapang sa kandungan ko, niyakap ako."Papasok na ba tayo sa school?" dismayadong tanong niya."Ni, baby. Nilipat na ni daddy si y sa ibang school." Sabi ko habang naglalakad kaming tatlo papuntang banyo para mag toothbrush."Na
Ashley... Tumayo ako sa harap ng elevator. Kinasusuklaman ko ang lahat ng ito; Kinasusuklaman ko silang lahat. Ang lahat ng mga doktor na nakaupo sa tapat ko ay nagsabi sa akin na wala na silang magagawa. Walang paraan. Ang agham ay dapat na makahanap ng mga lunas at tumulong sa mga tao, ngunit hindi para lahat. Nandoon ang mga ospital at doktor na higit sa patas na sahod dahil gusto nila akong tulungan. Umupo ako sa tapat ng mesa kaninang umaga habang nagsasalita si Doctor Anthea. Isang babae sa kanyang late twenties, halos wala sa medikal na paaralan, walang mga anak, at nakatuon sa isa sa mga nangungunang surgeon sa puso sa ospital. Ang pinakamalaking bagay sa kanya ay ang kanyang utang sa unibersidad, na kakailanganin ng kaunting oras upang mabayaran sa kanyang propesyon. Pero alam niya ang nararamdaman ko.Ngumiti siya sa akin na para bang gusto niya akong pakalmahin, "Alam ko kung ano ang nararamdaman mo," nakangiting sabi ng doktor. Sinadya ba iyon para maging simpatiya? nai
Tumingin ako sa aking relo; alas dose na, at nag-book ako ng day-off. Walang laman ang mga aparador sa bahay, kaya dumiretso ako sa supermarket. Anong ginagawa ni Adrian ngayon? Dapat na akong magumpisa ng plano para sabihin kay Adrian at sa iba pa kung anong nangyayari sa akin pero kailangan ko munang sabihin sa magulang ko Kakaiba man kung paano ang isang sakit ay maaaring maghangad sa iyo ng mga yakap ng iyong magulang kahit na ikaw ay isang matandang babae. Pumunta ako sa kotse at nag drive papunta sa park. I need to clear my head bago pumunta sa parents ko. Buti na lang nasa States pa sila. Bumaba ako ng kotse at pumunta sa isang bench.Iniisip ko kung paano ko sasabihin kay Adrian. Hindi ko kayang lumipat ng bansa kasama siya, lalo na ngayon na sinabihan ako ng mga doctor na magpapa-chemo ako linggu-linggo. Tumingala ako sa maliwanag na bughaw na kalangitan at iniisip kung ano ang nagawa ko upang marapat sa parusang ito. Mauunawaan ba ng aking mga anak kung bakit hindi ko sila m
Ashley… Natapos kong gumawa ng cookies para sa mga bata at sinisigurado kong nakalagay sila sa mas mataas na cabinet, para hindi nila ito maabot."Mommy, pwede po ba?" Narinig ko si Ashton sa tabi ko, and I roll my eyes. Binuksan ko ang kahon at binigay ang isa sa kanya at ang isa kay Bella, na kakasali lang namin. "Salamat, Mommy, masarap sila," sabi ni Ashton, at tahimik na sumang-ayon si Bella.Pagkatapos nilang kumuha ng cookies ay bumalik na silang dalawa sa kanilang kwarto para magkulay. Umupo ako sa couch at binuksan ang tv para manood kay From. Pagkatapos ng ilang episode, kinuha ko ang phone ko at tinext si Adrian.Anong oras ka babalik?Ashley. Hindi agad siya nagrereply, so I assume na nasa meeting pa siya. Nanood ako ng Tv hanggang sa tumunog ang phone ko, akala ko si Adrian. Kinuha ko ito nang hindi tinitingnan ang caller ID."Hello?" Sabi ko, pero walang tugon mula sa kabilang panig. Sinubukan kong muli ngunit wala pa ring tugon. Hinila ko ang telepono para tingn