Pero bago siya makaalis, biglang nagsalita ulit si Maxwell, mas mahinahon ang tono. “Ikaw, Natalia. Kumusta ka?”Natigilan si Natalia. Hindi niya inaasahan ang tanong na iyon mula sa kanya. Agad siyang naghanap ng sagot sa isip niya, pero wala siyang masabi. Sa halip, simpleng ngumiti siya, bagamat bahagyang pilit. “Okay lang ako. Tuloy ang trabaho.”Hindi tumugon si Maxwell agad, parang pinag-aaralan ang mukha niya. Sa mga mata nito, may bahagyang bakas ng pag-aalala na hindi nito tuluyang maitatago. Ngunit hindi na ito nagsalita pa tungkol doon. Tumango na lang siya at bahagyang umatras. “Good,” sabi ni Maxwell, malamig pero may kakaibang lalim sa boses. “Siguraduhin mo lang.”At sa wakas, tumalikod na si Maxwell at naglakad palayo. Mukhang kagagaling lang nito sa kwarto ni Tristan, hindi niya lang napansin. Naiwan si Natalia sa corridor, tahimik na iniisip ang kanilang maikling pag-uusap. Kahit na hindi niya aminin, may kaunting kirot sa kanyang puso. Alam niyang may mas malalim n
Last Updated : 2025-01-14 Read more