ตอนซ่งรั่วเจินมาถึงถนนสายนี้และได้เห็นบรรยากาศครึกครื้น จู่ๆ ก็เข้าใจขึ้นมาแล้วว่าเพราะเหตุใดทุกคนล้วนคาดหวังกับงานเทศกาลโคมไฟวันนี้ถึงเพียงนี้ปกติเมืองหลวงก็จัดงานเทศกาลโคมไฟ แต่วันนี้ของทุกปีถึงจะครึกครื้นที่สุด ครึกครื้นกว่าช่วงเวลาอื่นมากสายตาทอดมองไป มีการละเล่นโยนลูกศรลงไห โยนห่วง ยิงธนู ยังมีการเล่นโต้กลอนอีกด้วย การละเล่นหลากหลายอย่างผุดออกมาไม่หยุด คนล้อมวงเองก็มีไม่น้อย“พี่สะใภ้ เจ้ายังไม่เคยปล่อยโคมลอยกับเสด็จพี่กระมัง? ไม่สู้ฉวยโอกาสในวันนี้ให้เสด็จพี่คว้าชัยชนะมา พวกท่านจะได้ปล่อยโคมลอยใหญ่ที่สุดเป็นเช่นไร?” ฉู่มู่เหยาเผยสีหน้าคาดหวังซ่งรั่วเจินชะงักเบาๆ ได้รู้ธรรมเนียมการปล่อยโคมลอยผ่านความทรงจำของเจ้าของร่างเดิมคนในเมืองหลวงอธิษฐานขอพรผ่านการปล่อยโคมลอย เทศกาลโคมไฟจัดขึ้นในช่วงต้นฤดูใบไม้ผลิพอดี มีคนขอพรให้ฟ้าฝนตกถูกต้องตามฤดูกาล มีคนขอพรให้ร่างกายแข็งแรง แต่มากที่สุดคือมีคนรักปล่อยโคมลอยด้วยกัน ขอพรให้อยู่ร่วมกันตราบชั่วนิรันดร์ยิ่งไปกว่านั้นทุกปีจะมีโคมลอยใหญ่ที่สุดชื่อว่าโคมใจเดียว เล่าสืบต่อกันมาว่าเมื่อแรกราชครูหยางผู้เป็นเอกด้านกวีคิดขึ้นเพื่อเกี้ยวพาสต
Read more