My Billionaire Ex-husband Regrets のすべてのチャプター: チャプター 101 - チャプター 110

Nagmamadali niyang inakay si Estella sa kanyang bahay na nasa tabi ng kanilang opisina, at agad niya iyong dinala sa kanyang kwarto. Isinara niya ang pinto, at isinandal ang babae doon. Agad niyang hinapit ang beywang nito, at siniil ng halik ang mga labi. Maalab ang naging palitan nila ng halikan, at ang kanilang mga dila ay patuloy na nag iespadahan. Inilipat siya ng pwesto ni Estella, siya naman ang nakasandal sa pader. Unti unting hinubad nito ang kanyang polo, saka sa kabila ng kanilang paghahalikan ay unti unti naman ni Estella na tinatanggap ang sinturon ni Ram. Ang init ng kanilang mga pakiramdam, at palagay ni Estella, nararapat lang na ibigay niya kay Ram ang 'serbisyong' mapapaligaya sa lalaki. Tuluyan na siyang lumuhod sa harapan nito, habang hinuhubad ang pantaloon ni Ram. Isang mahabang espada ang bumungad sa kanya. Nakangiting nakatingin sa kanya si Ram, ng tingalain niya ito. 'Gusto mo ba ito?" tanong niya kay Ram, habang hinahalik halikan ang pagkalalaki

"Raquel, ano bang nangyayari sa'yo?" tanong ni Ludwig, puno ng pagtataka at pag-aalala sa kanyang boses. Matagal na niyang napapansin ang pagbabago sa ugali ng kanyang asawa—parang laging balisa, may mga sinasabi na tila walang koneksyon, at minsan ay nagmumukmok sa isang sulok ng bahay. Hindi niya maintindihan kung ano ang pinagdadaanan ni Raquel, at hindi niya rin maintindihan kung bakit tila hindi siya nito gustong kausapin tungkol dito.Napalunok si Raquel, iniwas ang tingin mula kay Ludwig, alam niyang hindi siya maaaring basta na lang magpaliwanag. Ang totoo'y may isang malalim na dahilan ang lahat ng kanyang ikinikilos—isang dahilan na hindi niya masabi kay Ludwig, kahit gaano pa siya pinipilit nito. May mga bagay na hindi niya maaaring sabihin, dahil alam niyang kapag nalaman iyon ni Ludwig, maaaring gumuho ang lahat ng kanilang pinagsamahan. Ramdam ni Raquel ang bigat sa kanyang dibdib, at habang tumititig si Ludwig sa kanya, parang lalo lang sumisidhi ang kanyang kaba.“Wala

Nagtagpo ang kanilang mga mata—si Estella at Ludwig, parehong nagulat, parehong hindi alam kung paano tutugon sa di-inaasahang pagkikita. Namutla si Estella, at tila nawalan ng lakas sa mga binti. Para bang bumalik sa kanya ang mga alaala ng nakaraan, ang mga sugat na pilit niyang binura, ngunit biglang nabuhay muli sa harap niya.Wala ni isa man ang nais magbukas ng kanilang mga bibig. Lahat ay kinakabahan at parang inuuri ang bawat isa."Estella..." mahina at puno ng pagtataka ang boses ni Ludwig. Halos hindi niya maipaliwanag ang nararamdaman. Naroon ang gulat, ang saya, pero kasama rin ang bigat ng nakaraan na halos hindi na niya nais balikan. Bakit nakuha nito na iwan siya at magpanggap na patay?Bago pa man makapag-isip si Estella ng sasabihin, naputol ang kanilang tahimik na komprontasyon nang marinig nila ang boses nina Calvin at Caleb. "Mommy, sabi po ni papa Ram, pumunta daw tayong...," ngunit natigilan si Caleb nang mapansin niya si Ludwig. Sa isang iglap, ang dating kasiya

Habang nagmamaneho si Ludwig, tahimik na umiiyak si Raquel sa tabi niya. Hindi niya alam kung paano niya haharapin ang galit at duda na nararamdaman ng asawa. Puno ng tensyon ang loob ng sasakyan, at wala ni isa sa kanila ang nagsalita habang binabaybay nila ang daan patungo sa mansyon ng pamilya ni Ludwig. Pagdating nila sa mansyon, hindi na nagpatumpik-tumpik pa si Ludwig. Agad siyang pumasok sa loob, hinahanap ang kanyang ina, si Marsha. Sinundan siya ni Raquel, tila natatakot sa posibleng magiging resulta ng pag-uusap na ito. Nakita niya si Marsha na naglalakad palabas ng silid, at agad niya itong hinarap. "Ma, kailangan nating mag-usap. Ngayon din," madiing sabi ni Ludwig, bakas ang galit at pagkadismaya sa kanyang boses. "Anak, ano bang nangyayari?" tanong ni Marsha, tila nagtataka ngunit bahagyang naiilang. "Ano itong naririnig kong kaguluhan?" "Alam mo kung ano ang tinutukoy ko, Ma," sabi ni Ludwig, halos sumabog na ang galit. "Si Estella—ang mga bata—lahat ng ito. S

Nagising si Ludwig na masama.amg pakiramdam ng katawan. Umiikot ang kanyang paningin. Habang tinitingnan ang puting liwanag na nasa kisame, binabalikan niya ang alaala kung bakit siya naroroon. Marahil, ospital iyon. Dahan dahan niyang ibiniling ang kanyang ulo. Naroon ang kanyang ina, sa kabilang kama naman, ay naroon si Raquel. "Anak!" bungad sa kanya ng kanyang ina, "kumusta ka na? may masakit ba sayo? tatawag ako ng doctor.." nagmamadali itong tumayo, subalit nahawakan niya ito, "Ba-bakit anak?" "Nasaan ako?" tanong niya. Napatingin sila sa pinto, at iniluwa nito si Ram. Nang pumasok si Ram, agad na bumigat ang hangin sa silid. Ang mga mata ni Ludwig ay nagtama sa kay Ram, puno ng tanong at tensyon. Si Raquel, na nakaupo sa tabi, biglang sumimangot, ngunit hindi makatingin nang direkta kay Ram. Alam niyang siya ang dahilan kung bakit nangyari ang lahat ng ito—ang lahat ng gulo, ang kalituhan, at ang pananakit kay Ludwig. “Ludwig, mabuti at gising ka na,” malamig na bung