All Chapters of Kabit sa Phone ng Asawa Ko: Chapter 141 - Chapter 150

Crash!"Ah!" sigaw ni Sarah nang biglang madulas sa kanyang kamay ang baso. Nagkalasog-lasog ang ceramic na baso sa sahig ng kusina.'Masamang palatandaan ito. May nangyari kaya kay Troy?' Natigilan si Sarah, nakatitig sa mga bubog na nagkalat malapit sa kanyang mga paa. Biglang bumilis ang tibok ng kanyang puso. Pumunta lang siya sa kusina para uminom, pero bigla na lang napunta kay Troy ang kanyang mga isipin. Nagsimulang sumikip ang kanyang dibdib, nanginginig ang kanyang mga kamay, at nabitawan niya ang baso."Okay lang po, ma'am. Ako na ang maglilinis niyan." Lumapit ang isa sa mga kasambahay, narinig ang ingay ng nabasag na baso. Yumuko ito malapit kay Sarah, dala ang walis."Gusto niyo po ba ng inumin, ma'am? Kukunin ko na lang para sa inyo," alok ng isa pang kasambahay habang papalapit kay Sarah, na malalim pa rin ang iniisip.Bumalik sa katinuan si Sarah, tumingin sa dalawang kasambahay."Pasensya na, pakidala na lang ako ng isang baso ng tubig sa kwarto.""Opo, ma'am."

"Sino ka ba talaga?" tanong ni Derrick, nakatingin nang may pagdududa sa lalaking naka-light brown na suit.Natawa ang lalaki."Mag-relax ka, walang dapat ipag-alala na ikaw ay kikidnapin. At saka, ano bang akala mo, importante ka para kidnapin?"Umungol si Derrick sa inis pero sa loob-loob niya, alam niyang may punto ang estranghero."Ipapaliwanag ko ang lahat sa kotse," patuloy ng lalaki.Tinignan ni Derrick ang lalaki nang may pag-iingat pero sa huli, nagpasya siyang sumama. Wala siyang masyadong pagpipilian dahil sa mga hirap na kanyang nararanasan.'Baka maganda ang sahod,' naisip niya habang sumasakay sa puting SUV.Pinanood ni Derrick ang mga tanawin habang nagmamaneho sila pa-hilaga. Napunta ang isip niya kay Kendall at sa kanilang anak, na hindi pa kumakain simula umaga.Nagtataka siya kung paano siya muling napunta kay Kendall. Dapat ay bumalik siya kay Sarah, pero alam niyang hinding-hindi siya tatanggapin ni Sarah muli. Hindi kayang tapatan ni Troy Peterson ang nara

"Bakit? Kung nag-aalangan ka, kalimutan na lang. Aalis na ako!" sabi ni Derrick habang tumatalikod.Sumulyap si Sarah sa kanyang relo."Sige na nga. Bilisan mo lang!"Ngumiti si Derrick sa sagot ni Sarah. Kinuha niya ang susi mula kay Sarah at mabilis na pumasok sa driver's seat. Samantala, piniling maupo ni Sarah sa likod."Bakit ikaw ang nagmamaneho? Nasaan ang driver mo?" tanong ni Derrick habang binibilisan ang takbo, alam na nagmamadali si Sarah."Inutusan ko si Joshua para sunduin si Gillian," sagot ni Sarah ng maikli nang hindi lumilingon. Nagpadala siya ng mensahe kay Carrie, sinasabing baka ma-late siya ng kaunti."Dapat may personal driver ka. Huwag kang magmaneho mag-isa. Delikado kung mangyari ulit ito, lalo na kung gabi ka na uuwi."Hindi sumagot si Sarah sa sinabi ni Derrick, pero tahimik niyang inisip na maaaring tama ito. Baka kailangan niya ngang pag-isipan."Nandito na tayo," sabi ni Derrick nang makarating sila sa lobby ng kumpanya ni Sarah."Salamat. Iwan m

"Ano'ng problema, Gillian? Sino'ng gusto mong paalisin?"Tumingin si Sarah sa kanyang anak na litong-lito habang bigla itong tumakbo papasok sa sala."Ayoko na siyang makita ulit. Natatakot ako!" Muling sumigaw si Gillian.Sa wakas ay naintindihan ni Sarah nang makita si Derrick na nakatayo sa porch na may malungkot na ekspresyon. Naawa si Sarah kay Gillian na takot na takot, pero alam niyang kailangan niyang harapin ang trauma ng kanyang anak na hindi pa rin nawawala.Dahan-dahang lumapit si Sarah kay Gillian."Anak, siya ang tatay mo."Mabilis na umiling si Gillian."Ayoko ng masamang tatay. Masamang tao siya. Pasilong mo si Prince, Mommy. Baka saktan din niya si Prince!"Lalong lumakas ang iyak ni Gillian, naririnig na ito ni Derrick mula sa labas.Hindi madaling burahin ang trauma na tumatak kay Gillian mula pa dalawang taon na ang nakakalipas. Hindi matiis ni Sarah na makita ang biglang pamumutla ng mukha ni Gillian.Matapos utusan ang lahat ng kasambahay at yaya na

"Kendall, buksan mo ang pinto, dali!" sigaw ni Derrick habang nahihirapan na hawakan si Gillian na nasa kanyang mga braso. Ang kanyang anak na babae ay nagsisimulang magmulat ng mga mata."Mawawala na ang epekto ng sedative," bulong ni Derrick sa sarili."Ito ba si Gillian? Grabe, lumaki na siya, at napakaganda pa. Malaki ang ransom para sa kanya!"Hindi pinansin ni Derrick ang komento ni Kendall habang siya ay pumasok, dumaan sa kanya habang siya ay nakatayo malapit sa pinto. Maingat niyang inilatag si Gillian, na nakasuot pa ng kanyang school uniform, sa kanilang manipis na kutson."Dito ka. Kailangan kong makipag-usap!" Hinawakan ni Derrick ang kamay ni Kendall, hinila siya palayo kay Gillian, iniwan si Chloe na nakaupo sa tabi ni Gillian. Ang dalawang taong gulang ay nagtataka sa presensya ni Gillian sa kanilang bahay. Malamang ay nagulat siya na makita ang isang tao na malinis at maayos ang pagkaka-dress, hindi tulad ng mga bata na karaniwang nakikita niya sa kanilang paligid.