All Chapters of Ang Maalindog na si Teacher Larson: Chapter 111 - Chapter 120

Sa tahimik na sala, nakaupo ang isang matangkad na lalaki sa leather na sofa, suot ang silk pajamas. Kumislap ang satin fabric na may banayad na liwanag, pinapakalma ang kanyang matipuno at maskulin na aura, binibigyan siya ng isang marangal na anyo.A girl sat on his lap, her fair skin accentuated by her delicate chin and lightly pursed red lips. The two looked perfectly matched.Mainit ang kamay ni Logan habang tinatakpan ang mga mata ni Erika, ang kanyang haplos ay malambing at nakakaakit tulad ng kanyang boses.In this quiet moment, her thoughts began to wander. Even if they couldn’t go any further, just being close to him felt enough to quench her longing.Dahan-dahang iniangat ni Erika ang kanyang kamay at ipinatong ito sa leeg ni Logan, nararamdaman ang lakas ng mga makapal at nakausling ugat sa ilalim ng kanyang mga daliri, isang sensasyong nakabighani sa kanya."Logan, I think..." she started to say, but the housekeeper’s voice cut in from the doorway, “Young Master, it’s urg

Hindi alam ni Logan ang gagawin. Ano bang nangyari sa babaeng ito? Ano ba ang nakapagpa-trigger sa'yo? Before he could recover, his private elevator shot up, leaving him behind. Erika slipped from his embrace and strode ahead. The man who was usually so thick-skinned was blushing, though his darker complexion made it less obvious.Napatingin si Erika sa sarili, napansin ang naging impulsive niyang reaksyon. Ngayon na siya na ang presidente ng pamilya Vallejo, hindi na siya pwedeng gumawa ng mga aksyong makakasira sa kanyang reputasyon. Ang sitwasyon niya ay mas komplikado kaysa sa iba. Dati siyang naghirap sa matinding depresyon, pero sa tulong ng ilang taong gamutan, unti-unti siyang nakabangon.Outwardly calm, she barely flinched even if the sky fell. But deep down, her emotions were tightly held back. If the dam ever burst, she knew she’d lose control completely.Habang naglalakad sa corridor, pilit niyang nilulunod ang mga nararamdaman. Pagdating nila sa opisina ng CEO, hindi na

Pakiramdam ni Erika ay talagang nawawala na siya sa sarili. Simula nang matuklasan niyang si Logan na ang nagiging sandigan niya sa damdamin, hindi niya maiwasang isipin ito nang paulit-ulit.Nabigla siya sa boses ni Frida na nagising sa kanyang pag-iisip. “Rika, may nosebleed ka!”Tumingala si Erika, napatingin sa kanyang repleksyon sa salamin ng tindahan ng swimsuit. Dalawang maliliwanag na linya ng dugo ang umaagos pababa mula sa kanyang ilong.Agad na kumuha ng tissue si Frida para tumulong. “Naku, Rika, iniisip mo ba ang hindi pang-batang bagay?”Hindi pa siya kailanman nakaramdam ng ganitong kahihiyan. Lahat ito ay kasalanan ni Logan. Yung lokong iyon, sadya siyang ginugulo, pinaparamdam sa kanyang kailangan niyang mapansin, tulad ng isang nauuhaw na manlalakbay sa disyerto. Nagpatianod lang siya sa kanyang imahinasyon, iyon lang.Kahit na karaniwan siyang mahiyain, nagawa ni Erika na panatilihing kalmado ang mukha. “May sipon lang ako nitong mga nakaraang araw, baka masyado lan

Alam na ni Erika na tinutukso siya ni Logan, kaya’t inilubog niya ang ulo sa dibdib ni Logan at niyakap ito sa baywang. “Logan, nakita ko na.” “Hm?”“Yung bundok na tinutukoy mo sa itaas ng dagat, ang ganda.”Logan gently cupped the back of her head. “I’m free now. I’ll take you there.”“Mm, but let me hug you first…”Napagtanto ni Erika na, bukod sa pisikal na pag-asa kay Logan, mayroon din siyang espiritwal na pagkakabit sa kanya.Kahit hindi siya gumalaw, basta't niyayakap siya ni Logan ng ganito, hindi na niya ramdam ang kabuntot na kalungkutan sa puso. Naiintindihan siya ni Logan at hinawakan siyang mahigpit. Ang taas ng katawan nito ay nagsilbing proteksyon mula sa malamig na hangin mula sa dagat, kaya't naramdaman ni Erika ang init at ginhawa.Frida's breathless voice rang out, "Babe, you’re so silly!"Para bang naglalaro sila ng taguan, at habang naririnig na ang mga ingay na papalapit, binitiwan ni Erika si Logan at tumalon mula sa trunk. Habang inaabot niya ang kanyang mga

Hindi inisip ni Erika na darating ang ganitong panahon. Hindi matagal na ang nakaraan, kung saan siya ay kasing-ingat kay Logan tulad ng isang tao na nag-iingat sa magnanakaw. Noong mga panahong iyon, hawak ni Logan ang kanyang mga paa sa ilalim ng mesa, at ngayon, nagbago ang mga papel.Ang dating mahina ay siya na ngayong may hawak ng kontrol. Tulad ng sinasabi online: "Noon, hindi mo ako pinansin, pero ngayon, ako na ang hindi mo kayang abutin."Sa pag-iisip ng mga salitang iyon, isang mahina at malumanay na tawa ang umabot sa labi ni Erika.Under the dim lighting, the little girl with clear features, fair skin, a slender neck, and delicate collarbones became visible. Ipinagulong niya ang cocktail glass sa kanyang kamay, at ang hangin mula sa dagat ay nilalaro ang ilang hibla ng buhok sa kanyang mga templo.Ang kanyang ngiti ay kumikinang at puno ng kasiyahan.To Logan, it seemed like a living metaphor, vivid and intoxicating.How could there be such a clean, beautiful, yet mesmeri