All Chapters of Deeply In Love With You ( El fuego Series # 2 ): Chapter 41 - Chapter 50

BELLA POV "HE'S YOUR WHAT?!" "Sshhh," pagpapatahimik ko kay Amanda. Abala kami ngayon sa pagdedecorate ng buong classroom namin dahil gusto ng adviser namin na maging maaliwalas ang room. Nakatuka kaming dalawa ni Amanda sa mga kurtina at itong sa ibabaw na lang ng pintuan ang panghuli naming isasabit. "Totoo ba iyang sinasabi mo Bella? Sinagot mo na talaga si Zack?" tanong niya gamit ang mahinang boses. Nakatingala siya sa akin habang hinahawakan ang upuan na pinapatungan ko. Isinabit ko ang kurtinang dala tsaka siya binalingan ng tingin. "Oo. Kani-kanina ko lang siya sinagot habang patungo kami rito sa school," sabi ko ng nakangiti. Hindi ko na narinig pang magsalita si Amanda at dahil abala din ako sa pagsasabit ay hinayaan ko na lang muna siya. Natigilan lamang ako nang mapansing walang pako sa kabilang gilid kaya hindi ko maisabit nang maayos ang kurtinang hawak hawak ko. "Amanda, I think we need to tell to the boys that theres no-" "At anong sasabihin mo sa kan

BELLA POV "Oo naman. May tiwala ako sa iyo. Lahat ibibigay ko sa iyo mahal kita ehh. And to think that I'm just still 13 what more could I give kapag lumaki na ako." Napangiti siya sa sinabi kong iyon at niyakap ako nang sobrang higpit. "Mahal na mahal kita Bella. I've never been inlove like this and I'm willing to do everything for you. Pakiusap ko lang sa iyo na sa akin ka lang maniniwala at kahit kailan ay huwag na huwag kang bibitiw sa relasyong ito," pakiusap niya sa akin. "Promise, sa iyo lang ako maniniwala," sagot ko at naramdaman ko na lang ang pagdausdos ng isang malamig na bagay sa daliri ko. Tiningnan ko iyon at nakita ko na ang singsing niya pala iyon. Mas lalo tuloy akong naiyak at hindi ko maiwasang yakapin siya nang sobrang higpit. "I love you." "I love you too." We seeled our promises with a kiss. It was a long kiss and I was drowned by it. Wala sa sariling napayakap ako sa kanyang leeg. Something inside me wants to have more from him. Naglakbay ang mg

ZACKERIEL POV Suot ang aking school uniform ay nagmamadali akong bumaba sa hagdanan ng mansyon. Susunduin ko si Bella gaya nang ginawa ko kahapon. Pero agad akong natigilan nang makita ko si Daniela na nakasuot din ng school uniform. At hindi lang isang simpleng school uniform, uniporme iyon ng pinapasukan kong paaralan. "Ohh, there you are hijo," masayang bati ni Tita Lucy at nginitian ako. Dahan-dahan akong bumaba at nilingon si Mommy. "What's the meaning of this?" tanong ko at tinitigan si Daniela. Nakangiti at pasimple niyang inilagay ang kanyang buhok sa likod ng kanyang tenga. Agad siyang lumapit sa akin at ipinulupot ang kanyang mga kamay sa aking braso. "I'm studying at your school now. Isn't it amazing? You and me going to the same school together." She said happily. Lito akong napalingon kay Mommy. "Explain this?!" hindi ko napigilang magtaas ng boses. Nagulat silang lahat doon at maging ang mga kasambahay na naglilinis ay halos mapatalon. Napabitiw naman s

AMANDA POV "Bella? Bella, please buksan mo itong pinto oh. Alam kong nandiyan ka sa loob, kaya please buksan mo itong pinto," kumakatok na sabi ko. Andito ako sa harapan ng kwarto niya. Buti na lang namalengke si Nanay Wilma kaya walang magtatanong kung ano nga ba ang nangyayari. "I don't wanna talk Amanda. Just leave me alone," rinig kong sagot niya galing sa loob. "Nag-aalala ako sa iyo Bella. I'm your bestfriend here. Please let me comfort you." Ilang sandaling katahimikan ang aking narinig bago niya ako pinagbuksan ng pintuan. Agad akong pumasok at tiningnan si Bella. Mugto ang mga mata niya sa kakaiyak. Pero hindi pa rin maipagkakailang sobrang ganda niya pa rin kahit ganito na ang ayos niya. Agad ko siyang niyakap at umupo kami sa kama niya. "I don't know what's happening Amanda. Ok pa kami kahapon, ang sweet-sweet pa nga niya sa akin. Then suddenly there was a third party. O ako ang third party sa kanilang dalawa?" "Shh... this is all my fault. Kung hindi lang s

DANIELA POV "We vowed and promised to each other, Daniela. Kaya huwag mong ipamukha sa akin na sinusulot ko si Zackeriel sa iyo. Dahil sa akin siya nangako! Sa akin siya nangako ng pagmamahal niya at hindi sa iyo!" Mabilis na dumapo ang mga palad ko sa mukha niya. Nagulat siya dahil doon. "Layuan mo ang fiancee ko. Kung ayaw mong pulutin ka sa kangkungan Bella. Tandaan mo yan!" galit na banta ko sa kanya at mabilis na tinalikuran siya. Habang papauwi ako ng mansyon ay hindi ko maiwasang mapaiyak. Ang isiping suot niya ang singsing na bigay ni Zackeriel ay parang kutsilyong tumutusok sa aking puso. Kung ganoon ay nangako si Zackeriel sa kanya. Nangako siya ng pagmamahal sa babaeng iyon! Hindi! Hindi maaari ito. Ako ang na una! Bakit pakiramdam ko ngayon ako ang nangugulo at nakikihati sa atensyon at pagmamahal ni Zackeriel. Nang makarating ako sa mansyon ay agad kong hinanap si Zackeriel pero ang sabi ng mga tauhan ay hindi pa ito umuuwi. Why? Is he really affected of tha