All Chapters of Seducing My Hot Ninong Everett: Chapter 361 - Chapter 370

Everisha’s POVNasa gitna ako ng pag-aayos ng mga papeles sa office room ko nang biglang bumukas ang pinto nang walang paalam. Halos mahulog ang hawak kong folder nang makita kong si Mishon pala ang pumasok, mukhang excited na naman sa kung anong pakulo niya.“Mishon! Ano ba? Kumakatok naman dapat,” sabi ko habang inaayos ang sarili ko, pilit na binabawi ang nawalang composure.Ngumisi lang siya na may halong pilyo sa mga mata. “Ate, tara. Bonding tayo.”Napataas ang kilay ko. “Ha? Bonding agad? Ano na namang trip mo?”“Ay naku, huwag ka nang tanong nang tanong. Tara na. Sumama ka na lang, wala nang tanggihan pa,” sagot niya na para bang wala akong ibang choice. Tipikal na Mishon—demanding at may pagka-bossy.Nagbuntong-hininga ako. Alam ko naman na hindi siya titigil hangga’t hindi ko siya sinasamahan. Ganito na talaga kami dati, kahit gaano ako ka-seryoso sa trabaho, si Mishon ang laging nagpapaalala sa akin na kailangan ko ring mag-relax.“Fine,” sabi ko habang tinatanggal ang sala

Czedric’ POVAng bigat ng hangin sa pagitan namin ni Everisha habang nakatitig siya sa akin matapos ang tawag ni Tita Marie. Ramdam ko ang kaba at takot sa mukha niya, pero hindi siya nagpapahalata ng kahinaan. Kilala ko siya—hindi siya sumusuko sa ganitong klaseng sitwasyon.“Czedric, let’s go. Now,” matigas ang boses niya habang nag-aayos ng bag.Umiling ako. “You’re not coming with me, Everisha. It’s too dangerous.”“Do you think I care about that? Tita Marie is in trouble! Hindi ako puwedeng magpaiwan.”Napabuntong-hininga ako. Alam kong walang saysay ang pagtatalo naming dalawa. Sa huli, siya rin ang magwawagi. “Fine, but stay close to me. Don’t wander around. Got it?”Tumango siya, pero alam kong ang determinasyon niya ay parang bakal na hindi basta-basta mapipilipit.Sa kalsada pa lang, ramdam ko na ang bigat ng sitwasyon. Halos hindi ako makapag-focus sa pagmamaneho dahil sa dami ng iniisip ko. Si Raegan—ang impostor ko—ang unang pumasok sa isip ko. Kung siya ang nasa hideout,

Everisha POVMaga ang mga mata ko habang nakatanaw sa malawak na tanawin mula sa bintana ng silid ko sa mansiyon namin dito sa South Korea. Napakaganda ng lugar—ang hardin na puno ng cherry blossoms, ang malalaking fountains na parang sa mga pelikula, at ang mismong mansiyon na tila galing sa fairytale. Pero sa kabila ng ganda ng lahat, ramdam ko ang bigat sa puso ko.Nami-miss ko na si Czedric.Wala na akong ginawa kundi ang magtago ng mukha ko sa unan habang umiiyak. Ang hirap tanggapin na malayo ako sa kanya, lalo na’t alam kong nasa panganib siya. Paulit-ulit kong sinubukan siyang tawagan, pero hindi ko na makontak ang phone number niya."Bakit, Mama?"Hindi ko na napigilan ang sarili ko kaya dumiretso ako sa opisina ng mama ko, si Mama Misha. Nakatayo siya sa harap ng malaking mesa, hawak ang ilang dokumento. Mukha siyang abala, pero hindi ko na iniisip kung istorbohin ko siya o hindi.“Why can’t I call him, Mama?” tanong ko nang diretsahan.Tumingin siya sa akin, pero wala akong

Czedric POVMadilim ang gabi. Napakatahimik, kaya sa bawat hakbang ko, pinipilit kong hindi makagawa ng ingay kasi kung hindi ay patay ako. Bitbit ko ang mga armas ko at ang determinasyon na wakasan ang paghahasik ng lagim ni Jonas. Nasa akin na ang impormasyon mula kay Marco—isang tagong property na madalas daw puntahan ni Jonas. Dito raw siya nagpapakasasa, malayo sa mga mata ng mga taong kilala siya.Walang buwan ngayong gabi, ngunit sapat na ang liwanag mula sa mga ilaw ng resort para makita ko ang bawat detalye. Palihim akong pumasok sa likod ng property, dumaan sa isang sirang bakod na malapit sa pool area. Walang security na pumigil sa akin; masyadong kampante ang lugar na ito, marahil dahil tago at pribado. Isang pagkakamali nila iyon na alam kong mapapakinabangan ko.Habang nakatago ako sa likod ng isang makapal na halaman, narinig ko ang mahinang hagikhikan mula sa swimming pool. Dinungaw ko ito, at doon ko nakita si Jonas, nakaupo sa gilid ng pool, basang-basa ang katawan a

Czedric POVSa kalagitnaan ng gabi, halos mapuno ng tawa ni Marco ang lumang kubo sa gitna ng farm. Nakabukas ang isang bote ng alak sa lamesa, kasama ng ilang baso na puno pa. Ako naman, tahimik lang na nakaupo habang hawak ang baso ko, nakatitig sa malayo. Pero habang tumatagal, hindi ko na rin napigilan ang damdamin ko.“Marco,” sabi ko, sabay lagok ng alak, “kailan ko ba ulit makikita si Everisha? Kailan ko ulit makakasama ang nag-iisang babaeng mahal ko?”Tumawa siya nang malakas na halos mabitiwan ang baso niya. “Czedric, you’re hopeless!” biro niya. “Parang bata na nawalay sa nanay! Ang drama mo, bro!”Hindi ko mapigilan ang pag-iyak. Hindi ko na nga iniintindi kung anong sasabihin niya. Ang totoo, parang may bumabagabag sa puso ko. “I miss her, Marco,” sabi ko na halos hindi makatingin sa kanya. “I miss her so much it hurts.”“Alam mo, pre,” sabi ni Marco habang nilalagok ang natitirang alak sa baso niya, “kung ganyan ka nang ganyan, hindi mo maibabalik si Everisha. Stop cryin