Lahat ng Kabanata ng The Spoiled Wife of Attorney Dankworth: Kabanata 571 - Kabanata 580

HUMIGPIT PA ANG hawak ni Briel sa tangkay ng eco bag kung saan natanggal niya na ang lahat ng mga pinamili sa narinig niyang kuryusong tanong ng hipag. Iyong iba nga doon ay inaayos na lang niya sa tamang mga lalagyan nila nang paulit-ulit upang magkunwari na busy siya at hindi na matanong. Useless lang kung itatanggi pa niya sa hipag ang lahat-lahat gayong buking na rin naman siya nito. Ano pang itatago niya? “Hmm, nalaman ko lang na buntis ako pagkatapos naming maghiwalay. Hindi niya rin alam na may isang Brian sa buhay namin at wala akong planong ipaalam dahil hindi niya rin naman ako pakakasalan. Okay na ako na kaming mag-ina lang, Bethany. Ayos na rin ako sa ganitong set up namin.”Saglit na natahimik ang hipag ni Briel sa sagot niya. Ni hindi na ito nagsalita na tumagal ng ilang minuto. Nag-iisip marahil ng sasabihin sa kanya. Nahiling niya rin na sana huwag na itong umalma. Ngunit mali siya nang muli itong magpahayag ng saloobin na hindi na nagugustuhan pa rito ni Briel.“Bri

LUMABAS NA MULI si Bethany ng kusina upang sunduin ang kanyang mag-ama. Kinabahan na siya nang makita niyang parang may seryoso silang pinag-uusapan ng kanilang anak. Na-conscious na siya doon dahil sa paninitig na binibigay ng asawa sa kanya ngayon, paniguradong nag-aakusa iyon ng kung ano na hindi niya magawang isatinig. Naiilang na si Bethany. Mukhang may mali. Parang nagsumbong na yata sa ama ang anak kahit na malinaw ang kanilang usapang mag-ina na hindi dapat makarating sa ama niya ang tungkol kay Briel.“Tara na sa kusina nang makakain na tayo ng hapunan.” anyaya ni Bethany sa mag-ama, hindi na gusto ang binibigay na tingin ng kanyang asawa sa kanya. Napakamot siya ng ulo, mukhang may sinumbong na nga ang anak niya sa kay Gavin. “Nakahain na…” dugtong niyang pilit hinagilap ang mata ng anak na biglang naging mailap sa kanya.Hindi nga doon nagkamali si Bethany dahil nang makatulog na ang anak, nagtanong na ang asawa.“Thanie, totoo ba ang sinasabi ng anak mong umiyak ka daw kan

PUNO NG AWANG humagod na ang mga mata ni Gavin sa nakatayo sa harapan niyang bulto ng kapatid na si Briel. Namutla pa doon ang babae na sa mga sandaling iyon ay alam niyang wala na siyang ligtas. Kung tatakbo siya o makikipagtitigan sa kapatid. Hindi niya malaman alinman sa dalawa. Ang tanging sigurado siya ay kailangan niyang magpaliwanag. Kung madaling kausap ang hipag niyang si Bethany, mahirap makipag-deal sa kapatid niyang dating abogado. Kahit alam niyang mahal na mahal siya nito at lahat ng gusto niya ay binibigay nito, iba iyong ngayon. Ang isipin iyon ay lalo para na doong itinulos ang babae lalo pa nang suyurin na ng nag-iisang kapatid niya ang hitsurang mayroon siya ngayon na base sa reaction ni Gavin ay alam ni Briel na hindi ito gusto ng kanyang kapatid. Ilang beses na ibinuka ni Briel ang kanyang bibig ngunit sa huli ay hindi niya magawang makapagsalita. Dumaan kasi sa mga mata ni Gavin ang pinaghalong sakit at awa na hindi nakaligtas sa mga mata ni Briel. Makailang bes

“Hindi mo ako mauuto, Gabriella. Oras na pumayag ako at iwan kita dito ngayon, malamang pagbalik ko dito ay lumayas ka na. Saan na naman kita hahanapin noon? Hindi mo alam na sa dami ng problema ko, nitong mga nakaraan na sinabayan mo pa talaga—”“Kaya nga sinasabihan kita na huwag ng makialam sa problema ko di ba? Kayo lang naman ng asawa mo ang mahilig pakialaman ang buhay ko. Tahimik na ako dito eh. Huwag niyo ng guluhin. Ayos lang ako. Hindi mo ba maintindihan na ayos lang ako?!”Bago pa makasagot si Gavin ay narinig na nila ang malakas na iyak ni Brian. Sabay silang napatinging dalawa sa kwarto na para bang nakalimutan nilang may bata silang kasama at tulog dahil sa lakas at wagas na mga sigawan nilang magkapatid. Walang pagpipilian ay mabilis ng lumapit si Briel sa kama na nasa loob ng maliit na silid na kurtina lang ang sara ng pinto. Walang sariling dahon ng pintuan iyon na lalong ikinalaki ng mga mata ni Gavin. Sinundan siya doon ni Gavin. Natagpuan na lang nito na tinatapik

HUMAPDI NA NAMAN ang mga mata ni Briel sa sinabing iyon ng kapatid. Oo na, mali na talaga ang desisyon niya at ang kapatid niya ang nagpa-realize noon. Ilang saglit na tumigil si Gavin sa may pintuan ng kotse upang lingunin lang ang tahimik at nahihikbi na namang si Briel. Tinitingnan niya ang magiging reaction sa kanyang sinabi ng kapatid.“Pamilya palagi ang unang tutulong sa’yo, Briel. Hindi man iyon ma-apply sa ibang pamilya pero sa pamilya natin, ganun tayo. Di ba? Hindi mo nga kami iniwan ni Thanie noong nalulugmok kami, tapos sa ganito mong problema tatalikuran ka namin? Ano ba ang Kuya mo? Nakalimutan mo rin?”Hindi pa rin nagsalita si Briel dahil baka kapag binuka niya ang bibig niya, sumabay na naman ang kanyang mga luha pababa. Bagay na ayaw niyang mangyari. Bago tuluyang makasakay ng sasakyan ay nagising si Brian at agad na dumapo ang mga mata nito sa mukha ni Gavin. Nanlaki ang mga mata ng bata na bahagyang natakot sa bagong mukha ng may karga sa kanya. Ganunpaman ay hind