บททั้งหมดของ คุณภรรยาเทพนักรบของผม: บทที่ 781 - บทที่ 790

ต่อให้เทพเซียนลงมา ก็เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้ในเวลานี้ไป๋เจียงไห่ทอดมองสายตาที่กระตือรือร้นและคึกคักของพวกศิษย์น้องทั้งหลาย ในใจเขาได้รับการเติมเต็มอย่างมากเขาก้าวขึ้นไปบนสังเวียน ท่ามกลางเสียงโห่ร้องของพวกศิษย์น้องที่ดังขึ้นมาเป็นระลอกๆ“ศิษย์พี่ใหญ่น่าเกรงขาม ศิษย์พี่ใหญ่ต้องชนะ!”“ศิษย์พี่ใหญ่ พวก

หลังจากฉินเป่ยกล่าวจบ เขาก็จู่โจมออกไป!เปรี้ยง!ฝ่ามืออันน่าสะพรึงกลัวกระแทกไป๋เจียงไห่ในชั่วพริบตา น่าเสียดายนักไป๋เจียงไห่ถูกซัดจนกระเด็นออกไปอีกแล้วครั้งนี้เขาไม่ได้โชคดีเหมือนเมื่อครู่ การโจมตีนี้ทำให้เขากระอักเลือดออกมาหนัก อวัยวะภายในราวกับถูกกระทบกระเทือนแหลกละเอียดและหลังจากที่เขากระเด็นล

แม้ไม่สำเร็จก็ไม่เป็นไรฉินเป่ยเตรียมตัวไว้ก่อนแล้ว แทบจะวินาทีที่ท่านประมุขสำนักชิงอวิ๋นลงมือ เขาก็ฟันดาบออกมา ในขณะเดียวกันก็แปลงร่างเป็นคลื่นเงาวาบมาอยู่ด้านข้างชางเยว่กับอู๋ซื่อเยว่ลมปราณก่อนกำเนิดภายในร่างกายพวยพุ่งออกมากลายเป็นเกาะลมปราณก่อนกำเนิด คุ้มกันทั้งสองคนเอาไว้แม้ก่อนหน้านี้ดาบนั้นจ

ฉินเป่ยพอได้ยินก็สั่นระริกไปทั้งร่าง ในใจเกิดความรู้สึกทั้งประหลาดและคาดหวังหลั่งทะลักเข้ามาหลังจากกลับมาในโรงเตี๊ยม เขาก็พาพวกอวี่เจียงเสวี่ยไปกินเสียมื้อหนึ่งในเมื่อพวกนางมาแล้ว เช่นนั้นเขาก็ทำได้แค่เลื่อนวันที่จะไปวัดลู่หมิงออกไปก่อน หลังจากกินข้าวอวี่เจียงเสวี่ยกับเสี่ยวชิวเสียงก็เอะอะจะไปเดิน

"ข้ามีภรรยา แต่พวกเจ้าไม่มี!"ฉินเอ่ยจูบหนานกงเตี๋ยกับลู่เวยยาง ทั้งสองคนถูกฉินเป่ยจูบต่อหน้าคนมากมายแบบนี้เป็นครั้งแรกอายจนไปถึงบ้านท่านยายแล้ว!ทั้งสองคนส่งเสียงครางออกมาพร้อมกัน ฉากนี้จุดไฟโกรธกับพวกชายสวมแว่นตาขึ้นมาแล้วและนี่คือสิ่งที่ฉินเป่ยต้องการ"แม่งเอ๊ย เจ้าสารเลวทั้งสามคน พวกเจารนหาที่