บททั้งหมดของ คุณภรรยาเทพนักรบของผม: บทที่ 121 - บทที่ 130

จอมยุทธ์ที่มีความสามารถทั้งหมดของตระกูลจ้าวโจมตีนางนวลเทา แต่ในตอนนี้เองก็มีเสียงอันดุดันดังขึ้นในอากาศ“ถอยไปซะ เธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวก!”เมื่อสิ้นเสียง ชายชราคนหนึ่งก็ปรากฏตัวบนหลังคาจวนเขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากท่านปู่ตระกูลจ้าว จ้าวอู่จี๋!“สาวน้อย คุณมาจากดินแดนไหน?”“ไม่คิดอยากมีชีวิตอยู่ต่อแล้ว

ในฐานะบุคคลที่รับผิดชอบตระกูลจ้าว จ้าวอู่จี๋จะต้องสงบสติอารมณ์ให้มาก ตอนนี้ยังมีเรื่องยุ่งยากอีกมากมายรอเขาอยู่ ไม่นานนักคนรับใช้ก็นำร่างของจ้าวเทียนจี๋ออกไปจ้าวอู่จี๋ยังสั่งให้นำศพของจอมยุทธ์ตระกูลจ้าว เป่ยเฉินอีหลางและคนอื่น ๆ ไปที่ห้องเก็บศพทันทีที่เขาทำทั้งหมดนี้เสร็จ โทรศัพท์มือถือของเขาก็ดัง

“ไป เรียกหลิงเอ๋อร์มาหาข้าซะ!” เมื่อลูกน้องได้ยินดังนั้น เขาก็ขมวดคิ้วและเตือนเบาๆ ว่า “นายท่าน คุณหนูรองกับคุณหญิงถูกท่านไล่ออกจากตระกูลไปตั้งแต่เมื่อสามปีก่อนแล้วครับ!” เมื่อจ้าวอู่จี๋ได้ยินดังนั้น เขาจึงพลันนึกขึ้นได้ทันที ทว่าเขายังคงโบกมือแล้วกล่าวว่า “ถึงยังไงเธอก็เป็นคนของตระกูลจ้าว เลือดที

“หยางส่าวแข็งแกร่งมาก ฉันจะช่วยด้วยอีกแรง!”ลู่เฟิงและโจวห้าวพูดด้วยใบหน้าไร้ยางอาย และโอนเงินให้หยางส่าว “ฮ่าฮ่าฮ่า จากนี้ไปพวกนายสองคนมาอยู่กับฉันเถอะ วันดีๆ ของพวกเรากำลังจะใกล้เข้ามาแล้ว พ่อของฉันบอกแล้วว่า เราต้องใช้เหตุผล อย่าไปยุ่งกับคุณฉินเป่ยคนบ้าคนนั้น เขากับอวี่เจียวหรงรักกันมากไม่ใช่เหร

ฉินเป่ยควักจี้หยกของหลินชิวเสียออกมา เมื่อเฉินเยี่ยนเห็นดังนั้นจึงเลิกเสแสร้ง ลุกขึ้นยืนปล่อยลมปราณจอมยุทธ์ออกมา ก่อนจะหล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “คิดไม่ถึงเลยว่าคุณจะรู้ตัวได้เร็วขนาดนี้ แต่แล้วไงล่ะ? คุณคิดว่าฆ่าเป่ยเฉินอีหลางไปแล้ว เรื่องจะจบงั้นเหรอ?” “ผิดแล้ว ผิดมหันต์ คุณไม่รู้เลยว่าตระกูลเป่ยเฉินนั