All Chapters of LIES: MY BILLIONAIRE EX: Chapter 81 - Chapter 90

Chapter 81 Matapos ang aming maayos na pag-uusap, naramdaman ko ang kaluwagan sa aking puso. Sa tulong at suporta ng aking mga magulang, naging mas malakas ako upang harapin ang mga hamon na dala ng pangyayaring iyon. Nagpasya kaming mag-anak na magtulungan at maglaan ng oras upang pag-usapan ang mga bagay na may kinalaman sa respeto, privacy, at pang-unawa sa bawat isa. Sa pamamagitan ng maayos na komunikasyon at pagpapahalaga sa bawat saloobin, unti-unti kaming nakabangon mula sa pagkakalito at hinanap ang solusyon sa aming mga suliranin. Napagtanto ko na sa kabila ng mga pagsubok at hindi inaasahang pangyayari, ang pamilya ang ating sandigan at tagapagtanggol sa lahat ng oras. Sa pagiging bukas at pagmamahalan, kayang-kaya nating malampasan ang anumang hindi inaasahang pangyayari sa ating buhay. Sa paglalakbay ng buhay, ang pagmamahal at suporta ng pamilya ay isa sa pinakamahalagang yaman na ating maaaring taglayin. Sa bawat pagkakataon, tayo ay magtutulungan at magmamahalan up

Chapter 83 Pagkatapos ng contest ay dumiretso kami sa isang restaurant upang ipagdiwang ang aming pagpanalo. Naging masaya ang lahat hindi ko maiwasang na kiligin ng lihim sa pag-aasikaso ni Rocky sa akin. Ngunit hindi makaligtas sa aking paningin ang mga ka-klase ko at la team na kinikilig kaya hindi maiiwasang mapatawa sina Dad at Mom. "Alam mo fenny Angie, subrang bagay kayo!" bigkas ni Paula. "True," sang-ayon ni Rose. "Agree na agree ako dyan, 100% agree," sabi naman ni Mea. "Hala, magsikain ma kayo, mamaya na ang kwentuhan," sambit ni Dad. "Hahaha, ang KJ mo talaga Mahal," tawang sabi ni Mommy. Hindi ko alam ang aking sasabihin dahil ang topic nila ay tungkol sa amin kaya pinamulahan ako. Ni halos ay hindi ako makatingin ni Rocky sa dahil sa kakahiyan. "Okay, okay, tama na ang pagiging lovebirds!" sigaw ni Mea, itinaas ang kanyang mga kamay na parang sumusuko. "Mag-focus na tayo sa pagkain, bago matunaw si Angie sa sobrang kilig," kilig nitong sabi. Nagt

Chapter 85 Lumipas ang mga buwan at naging opisyal na kaming magka-relasyon ni Rocky. Naging masaya ang aming relasyon bilang magkasintahan. Laging nasa aking tabi si Rocky, nagbibigay ng suporta sa aking pag-aaral. Ngayon ay araw na aming pinakahihintay—ang araw ng aking pagtatapos bilang Fashion Designer. At isa rin akong summa cum laude. Habang naglalakad ako papunta sa entablado, ramdam ko ang kaba at excitement na nagsasama sa aking dibdib. Naririnig ko ang palakpakan ng mga tao, ngunit ang tanging nakikita ko ay si Rocky, nakangiti at puno ng pagmamalaki. "Congratulations, love," bulong niya sa akin nang makababa ako ng entablado, hawak-hawak ang aking diploma at medalya. "Salamat, Rocky. At sa inyo Mom, Dad. Hindi ko ito makakamit kung wala kayo," sabi ko, ang mga mata ko ay puno ng luha ng kaligayahan. Pagkatapos ng seremonya, nagtipon-tipon kami kasama ang aming pamilya at mga kaibigan. Ang saya at pagmamahalan ay ramdam na ramdam ko sa aking puso. "Para sa bago

Chapter 87 HINDI, hindi ko akalain marami itong alam. 'Sabagay, isa itong business man,' sambit ko sa aking isip. Habang nag-uusap kami, mas lalo akong nagiging kampante na magiging maayos ang pagbubukas ng aking negosyo. "Love, salamat talaga sa lahat ng tulong mo. Hindi ko alam kung paano ko ito magagawa kung wala ka," sabi ko habang tinitingnan siya ng may pagmamahal. "Walang anuman, love. Alam mo namang nandito lang ako para sa'yo. Gusto ko lang makita kang masaya at successful," sagot niya habang hinahaplos ang aking kamay. Pagkatapos naming magplano, nagpasya kaming maglakad-lakad muna sa paligid para magpahinga at mag-relax. Habang naglalakad kami, napansin ko ang isang maliit na park na may mga bata na naglalaro. Nakangiti akong tumingin sa kanya. "Love, tingnan mo sila. Ang saya-saya nila," sabi ko. "Natandaan mo ba dati, ganyan din tayo noon!" dagdag kong sabi. "Hahaha, natatandaan mo pa rin pala -yun," masayang tawa nito. "Oo nga, love. Nakakatuwa silang panoo

Chapter 89 Lumipas ang mga taon at naghahanda kami para sa aking kasal bukas. Tulad ng kagawian at pamahiin noong unang panahon, bawal magkita ang bride at groom bago ang kasal. Kaya wala kaming magawa, pati paggamit ng telepono ay bawal. Ngayon, andito ako sa aking silid para magpahinga para sa bukas ng umaga. Kinaumagahan ay pumasok si Mom at Dad kasama ang mag-aayos sa akin. "Gigi, kayo nang bahala sa aking anak," sabi ni Mommy. " Opo, Madam Rhian!" tugon naman nito. "Halika Andrew para mag-ayos din tayo," wika ni Mommy kay Dad. "Anak, Angie!" biglang sambit ni Dad. "Bakit ,Dad?" tanong ko dito. Napangiti lamang ako ng pinahiran ang kanyang mga mata. "Sobrang saya ko lang, anak," sabi ni Dad habang pinipigilan ang pagluha. "Parang kailan lang, maliit ka pa at ngayon, ikakasal ka na," dagdag nitong sabi. "Salamat, Dad," tugon ko habang niyayakap siya. "Hindi ko ito magagawa kung wala kayo ni Mommy," dagdag kong tugon. "Okay, tama na ang drama," sabi ni Mommy habang