All Chapters of Sandoval’s Desire: Chapter 111 - Chapter 120

Matapos kong makuha ang bagong tahi ay napabuntong hininga ako. "Uminom ka na ba ng gamot?" tanong ko kay Kent Axel na nakasuot ng lose black v-neck kaya kitang kita ang collar bone niya."Mmm," tugon niya."Tip number 1: huwag kang magdadalawang isip na magtano-""Oppa! Nakakainis ka na!" singhal ko at masama siyang tinignan."Joke lang amp- oww tumatawag ang feeling panganay kong pinsan," wika niya at sinagot ang tawag sa cellphone."Yes brader?" pinakinggan ko lang ang pag-uusap nila."Huh? Si attorney? Kasama ko bakit?" nangunot ang noo ko."Hinahanap ni Lauren? Isama ko rin si Saji.. Oo sige pupunta kami ngayon na," napairap ako at ngumiwi."Kayo na lang pumunta, pinaiinit ng babae na yon ang ulo ko." Inayos ko pa ang suot suot na hoodie ni Kent ngunit seryoso akong tinignan ni Kuya Zai."Sumama ka, dali na." "Oppa ayaw-""I said come with us, huwag ng makulit." Nangunot ang noo ko at bumuntong hininga na lang."Gege," bulong ko at tumayo na."Kuhanan mo siya ng makapal na damit

"Fun seeing you suffer, fool. Unknown number?" Taka niyang sabi at ibinalik 'yon sa akin."Who gave you that cake?" Tanong niya."Si Oppa Zai at Lauren daw," mahina kong sabi."Oppa Zai won't harm me, alam niyang may allergies ako sa strawberries." Paglilinaw koSi Lauren? "I know that," wika ni Kent Axel kaya bumuntong hininga ako.Sabay kaming natigilan ng bumukas ang pinto ng kwarto tapos ay may dalang tray yung orderly. "Breakfast po doc," tumayo si Kent Axel at siya ang kumuha no'n.Napalunok ako ng maamoy ang mabangong umagahan, hinila ni Kent Axel ang na-aadjust na mesa at pinunta sa mismong harapan ko."Sabayan mo na ako, hindi ko mauubos 'to." Anyaya ko dahilan para matigilan siya at suriin ako."Hindi na," wika niya kaya umirap ako."Sabayan mo na ako attorney," bumuntong hininga siya at naupo sa harapan ko kaya nag-indian sit ako at tinignan ang mukha niya.Ang putahe rito ay bacon, ham, pork chop, Chapsuey tapos fried rice. May ice cream at hash brown sa gilid kaya naman g

"Saan mo nalaman yan?" tanong niya."Kuya Gray," mahina kong sagot."Ah him," bulong niya sa sarili at hindi na ako pinansin.Nang may kumatok ay nilingon namin 'yon at doon namin napagtanto na yung lunch pala galing sa ospital nakangiti yung orderly kaya naman si Kent Axel ang kumuha no'n.Inilagay ni Kent Axel ang mesa sa harap ko at pinatong doon ang tray kaya naman pinanood ko siya ngunit ng mapansin ang isang kamay niya ay mabilis kong inabot 'yon."What's this?" tanong ko ngunit mabilis niyang binawi ang kamay tapos tumikhim."Accident happens," bulong niya at iniiwas ang tingin kaya naman napalunok ako dahil alam kong hindi aksidente yon.Para siyang nahiwa, na hindi maintindihan kung ano pero nasa 2 inch ang haba at medyo malalim."Y-Ya, you should cover or stitch it." Nag-aalala kong sabi narinig ko naman ang pagbuntong hininga niya."Hindi n—""Maiinfection 'yan attorney! Doctor ako ano ka ba," inis kong sabi at tsaka ko pinindot ang button na pula upang magtawag ng nurse."

Namumukaan ko ang kanta na kakantahin niya at doon pa lang ay parang hinaplos ang puso ko."Aren't you something to admire 'cause your shine is something like a mirror and I can't help but notice, you reflect in this heart of mine.” Awtomatikong napatitig ako sa kaniya kahit na marami ang kinikilig ay kakaiba ang nararamdaman ko."'Cause with your hand in my hand and a pocket full of soul, I can tell you there's no place we couldn't goJust put your hand on the glass. I'm here trying to pull you through you just gotta be strong," malinaw na malinaw ang ibig sabihin ng kanta."My mirror staring back at me, staring back at me.""Aren't you something, an original, 'Cause it doesn't seem merely assembled.""And I can't help but stare'Cause I see truth somewhere in your eyes," inabot ko ang wine glass at nilagok 'yon."'Cause I don't wanna lose you now, I'm looking right at the other half of meThe vacancy that sat in my heart.""Is a space that now you holdShow me how to fight for n

Pinahid ko ang luha dahil naka make up ako at hindi maaring masira ito, tumingala ako ngunit nagulat ako ng may masandalan ang ulo ko dahilan para lingunin ko ito. "A-Attorney," bati ko at mabilis na pinunasan ang luha."Are you happy because they greet you, or are you unhappy because they greet you? are you sad because you're mad at them or are you sad because they make them remember how hard your life as a kid? That's what my mind's been thinking." Napalunok ako at iniiwas ang tingin ng maluha ako."My mind's been askin', is she crying because she's asking herself why life is so cruel with her?" mariin kong nakagat ang ibabang labi ng maluha at umiling iling."The truth is I am so happy, I've been a kid with parents but feels like I don't have them. Them, suddenly greeting me feels so good. The truth is I am happy because they look so problematic, stress because they don't know how they will greet me." Ngumiti ako habang lumuluha at tsaka mahinang natawa."Hindi ko ba alam, habang t