Lahat ng Kabanata ng THE RUTHLESS BILLIONAIRE BABYSITS ME (R18+): Kabanata 31 - Kabanata 40

CHAPTER THIRTYJAZZLENE"That's very good, darling. Para hindi ka na masyadong mapalayo," ani Mommy matapos kong sabihin sa kanila habang kumakain kami ng lunch na nagbago na ang isip ko na sa La Vienna Hotel mag-OJT.Actually, hindi lang ako. Si Violet ang unang nagbago ang isip sa aming magkakaibigan. Ang sabi niya, mas convenient daw kung sa M-Power Hotel kami mag-a-apply for on-the-job training dahil bukod sa mas malapit na ay kinikilala na rin ito ngayon dahil ilang beses na itong lumabas sa news at internet gayong last month lang ito nagbukas. Add to that, na-feature na rin agad ito sa ilang kilalang magazine.After namin mag-lunch, iniwan muna kami ni Dad para maglakad-lakad at naiwan naman kami ni Mommy.Ang topic namin ay si Adam. Of all people, si Adam pa talaga? Masyado niyang pine-praise si Adam sa mga achievement nito at a young age. Habang nagkukuwento siya, bahagya pa siyang nakangiti na para bang proud parent ni Adam. Pero hindi ko naman siya masisisi. Talaga nga naman

CHAPTER THIRTY-TWOADAM MEADOWSISANG linggo mahigit kong tinrabaho ang mga papeles na kailangan ko para makapag-apply bilang personal driver ni Jake—founder ng Crystal Empire na siyang nag-utos na paslangin ang pamilya ko. I couldn't use my real name; he or they would recognize me immediately and shut me out. So, I became Allen Ruz, an identity I crafted meticulously. I created a backstory with an impeccable track record, ensuring no one could question my credentials. Kahit na driver lang kasi ang trabahong in-apply-an ko, dahil kilala rin siya sa industriya ay kailangan maganda ang record ko.Applying to him under this alias was the first step in my plan to uncover the truth. Alam ko naman na siya ang nasa likod ng krimen, at kung gugustuhin ko lang ay puwede ko na siyang tapusin anumang oras. Pero kailangan kong pagplanuhan ang bawat hakbang ko sa pagpapabagsak sa kaniya at sa pamilya niya sa paraang hindi ako mapapahamak o hahabulin ng batas.At para hindi ako makilala, kinailangan

CHAPTER THIRTY-FOURJAZZLENE"Why are you late, Jazzlene?" seryosong tanong sa akin ni Sasha pagdating ko sa front desk. Naroon na si Leigh dahil siya ang kasama ko ngayong araw na duty rito sa front desk, habang si Violet naman ay sa Bar. Narito na rin si Brianna na isa pang regular employee sa front desk, pero hamak na mas mabait siya kay Sasha. Palagi siyang kalmado at malambing magsalita. Kung mag-utos man siya sa amin ay laging may pakisuyo at may kasamang malapad na ngiti kaya masarap siyang sundin. Hindi katulad ni Sasha demonyita.But yes. I was late."Traffic po," tipid ko na lang na sagot dahil ayoko nang mahabang diskusyon. Ayokong dagdagan ang pagka-badtrip ko ngayong araw dahil kagabi pa lang ay pinuno na ako ni Adam."Traffic? Sana inagahan mo. Para kung na-traffic ka man, at least hindi ka na-late." Si Sasha ulit. May panenermon na naman sa boses niya.Napapikit ako nang mariin at bahagyang bumuntong-hininga para magpigil. Ramdam ko rin ang bahagyang pagtapik ni Leigh sa

CHAPTER THIRTY-SIXJAZZLENEAWARE ako sa mga nangyari after namin maligo nang sabay ni Adam. Nahiga kami sa kama matapos kong patuyuin ang buhok ko gamit ang hair dryer na kasama sa binili niyang gamit ko rito. Aware ako na makalipas ang halos isang oras ay maingat siyang bumangon sa kama para sagutin ang tawag sa phone niya dahil nag-ring iyon.Aware ako na umalis siya sa penthouse after niyang sagutin ang tawag. Umalis siya nang hindi nagpapaalam, siguro kasi ay dahil iniisip niyang tulog naman na ako. Pero hindi. Nakapikit lang ako, pero gising pa rin ang diwa ko kaya ramdam ko lahat.Halos isang oras siyang nawala. At dahil medyo hilo ako sa epekto ng alak, nanatili lang akong nakahiga sa kama kahit wala akong kasama. Pagbalik niya, tinabihan niya uli ako. Ramdam ko pa ang pagyakap niya sa 'kin mula sa likuran, nanatili kaming gano'n hanggang sa pareho na kaming nakatulog.The next morning, mas nauna siyang gumising sa akin. Nalaman ko 'yon dahil bakante na ang side niya sa kama na

CHAPTER THIRTY-EIGHTJAZZLENE I stood at the front desk, my fingers trembling slightly as I tapped on the keyboard, searching desperately for the reservation. The couple in front of us looked increasingly impatient, and the woman's face was turning a deep shade of red. She was yelling, her voice echoing across the huge lobby and drawing stares from other guests.Hindi lamang ako ang natataranta, pati na rin si Violet dahil kami lamang ang nasa front desk ngayon. Day-off ni Brianna, habang ang isa namang regular receptionist na kasama namin, si Ate Jackie, ay nasa restroom. Kanina pa siya pabalik-balik doon dahil first day ng dalaw niya, masakit daw ang puson niya at kailangan niyang magpalit ng napkin maya't maya dahil malakas daw ang buga ng kiffy niya. Kaya kami ang natatalakan ngayon ni Violet, at first time namin maka-encounter ng guest na hindi alam ang salitang 'kalma'. Ilang beses na kasi siyang pinakakalma ni Violet habang nakikiusap na hintayin ang kasama naming receptionist,