CHAPTER THIRTY-SIXJAZZLENEAWARE ako sa mga nangyari after namin maligo nang sabay ni Adam. Nahiga kami sa kama matapos kong patuyuin ang buhok ko gamit ang hair dryer na kasama sa binili niyang gamit ko rito. Aware ako na makalipas ang halos isang oras ay maingat siyang bumangon sa kama para sagutin ang tawag sa phone niya dahil nag-ring iyon.Aware ako na umalis siya sa penthouse after niyang sagutin ang tawag. Umalis siya nang hindi nagpapaalam, siguro kasi ay dahil iniisip niyang tulog naman na ako. Pero hindi. Nakapikit lang ako, pero gising pa rin ang diwa ko kaya ramdam ko lahat.Halos isang oras siyang nawala. At dahil medyo hilo ako sa epekto ng alak, nanatili lang akong nakahiga sa kama kahit wala akong kasama. Pagbalik niya, tinabihan niya uli ako. Ramdam ko pa ang pagyakap niya sa 'kin mula sa likuran, nanatili kaming gano'n hanggang sa pareho na kaming nakatulog.The next morning, mas nauna siyang gumising sa akin. Nalaman ko 'yon dahil bakante na ang side niya sa kama na
CHAPTER THIRTY-SEVENADAM MEADOWSBumuntonghininga si Dad habang magkaharap living room dito sa penthouse ko. Ngayon niya ako pinuntahan para makausap dahil wala na si Jazzlene rito. Nagkataoon na wala akong trabaho dahil naka-out of town si Jake kasama ang asawa niya, mag-ce-celebrate sila ng wedding anniversary.Lately, Dad has been urging me to let go of my plans for revenge, constantly advising me to just focus on the company and on things that truly bring me happiness. Jazz. She's the reason he walked away that day when he found her here, to give us time together. And now, once again, he's urging me to abandon my plan, warning that I might end up regretting it if I go down this path. Mukhang kaunti pa, mapapasuko na niya ako, lalo na at si Jazz ang idinadahilan niya sa 'kin."Think carefully about what you're planning to do, son," he said, his voice full of concern. "If you go through with this revenge and it gets to the point where you take a life, if Jazzlene finds out... do you
CHAPTER THIRTY-EIGHTJAZZLENE I stood at the front desk, my fingers trembling slightly as I tapped on the keyboard, searching desperately for the reservation. The couple in front of us looked increasingly impatient, and the woman's face was turning a deep shade of red. She was yelling, her voice echoing across the huge lobby and drawing stares from other guests.Hindi lamang ako ang natataranta, pati na rin si Violet dahil kami lamang ang nasa front desk ngayon. Day-off ni Brianna, habang ang isa namang regular receptionist na kasama namin, si Ate Jackie, ay nasa restroom. Kanina pa siya pabalik-balik doon dahil first day ng dalaw niya, masakit daw ang puson niya at kailangan niyang magpalit ng napkin maya't maya dahil malakas daw ang buga ng kiffy niya. Kaya kami ang natatalakan ngayon ni Violet, at first time namin maka-encounter ng guest na hindi alam ang salitang 'kalma'. Ilang beses na kasi siyang pinakakalma ni Violet habang nakikiusap na hintayin ang kasama naming receptionist,
CHAPTER THIRTY-NINEJAZZLENE"Hop in."I hesitated, glancing back at Violet and Leigh, who were still deep in their argument tungkol sa kung sino ang kasama nila noong gabing nagpunta kami sa Castillano Club at kung saan sila natulog. The idea of spending time with Adam was appealing lalo na at isang linggo na kaming hindi nagkikita, but the suddenness of the invitation and my lack of familiarity with his adoptive father made me wary."That's very kind of you, but I'm not sure po," I began. Sumulyap ako sa relo ko at kunwaring tiningnan ang oras. "Papunta na po kasi si Daddy. Susunduin na niya ako.""Gano'n ba?" He pursed his lips, seeming to be thinking. "Birthday kasi ngayon ng asawa ko. Mommy ni Adam. Wala kaming bisita bukod kay Adam, kaya gusto sana kitang imbitahin para makilala ka lalo ng wife ko, pati na rin si Fritzie. They would be happy to meet you again," litanya niya. "Pero sige. Kung pauwi ka na, maybe next time?" Bahagya pa siyang ngumiti sa akin. Mukha naman siyang maba
CHAPTER FORTYADAM MEADOWSAS I drove toward the M-Power Hotel, my mind was racing with worry. Jazz hadn't answered any of my calls, and I couldn't locate her using the tracking app I had installed on her phone. It had been a week since we last communicate at iyon ay noong nagpang-abot sila ni Dad sa penthouse ko. After that, hindi na ako nagkaroon ng time para kumustahin man lang siya or kahit bumisita sa kanila para masilip kung okay lang ba siya dahil naging sobrang abala ako sa tinrabaho namin ni Rogel.Anong klaseng tagabantay ako?Just as I was nearing the hotel, my phone buzzed with a message from dad. Pinauuwi niya ako sa bahay for dinner. Hindi ko na kailangan pang magtanong kung bakit dahil hindi ko naman nakalilimutan kung anong araw ngayon. Mom's birthday. At plano ko rin naman talagang doon umuwi mamaya.But first, I needed to find Jazz. I replied to dad, letting him know I'd be coming, but my priority was still finding Jazz. Nang maibaba ko na muli ang phone ko, nagsimula
CHAPTER FORTY-ONEADAM MEADOWS"HI, Mom," I greeted her nang pagbuksan niya ako ng pinto. Bitbit ko ang medyo malaking shopping bag na may tatak ng isang signature brand. A slight smile on my face. I had promised her last night I'd send a gift today, but because of Jazz mentioning the vault and the photo album, I thought I'd have to check it out myself. Dad wasn't home; he was at the company."Hello, anak!" mom responded warmly, her eyes lighting up when she saw me. "Come in, come in."I stepped inside, feeling a mix of determination and anxiety. Ang tagal ko nang nakatira sa bahay namin na 'to. Kung hindi sa penthouse ay dito ako naglalagi, pero ni minsan ay hindi ko nakita ang vault na sinabi ni Jazz, and now I couldn't shake off the urgency of finding out the truth about those pictures. Pero kailangan ko muna siyang libangin dahil hindi naman niya alam ang totoong pakay ko sa pag-uwi ngayon dito. Ang alam niya ay busy ako sa trabaho."Here's my gift." Iniabot ko sa kaniya ang bitbit
CHAPTER FORTY-TWOADAM MEADOWSI couldn't let my parents' true killers escape justice, but I had to be smart about it now. I needed Jake's testimony to bring the mastermind down. But first, I had to ensure Jake, and his family were safe from any further harm. Kaya matapos nilang mag-dinner, maayos ko silang inihatid sa bahay nila. Silang mag-asawa lang ang inihatid ko dahil nag-taxi mag-isa ang anak nila pauwi sa apartment nito na siyang naging pabor sa akin para hindi ako nito makilala.Matapos ko silang ihatid at nang mai-park ko na ang sasakyan sa maluwang na garahe sa mansiyon nila, nagpaalam na ako. Nagpasundo ako kay Ezra. Busy pa kasi si Rogel dahil sa naging pagbabago ng plano. Kailangan niyang asikasuhin ang ibang tauhan ko at ang bakanteng warehouse na pagdadalhan sana namin sa pamilya ni Jake.Taking a deep breath, I knew what I had to do next. Kahit dis-oras na ng gabi, nagpahatid pa rin ako kay Ezra sa bahay namin para makausap si dad. Pero habang papunta kami, I sent him
CHAPTER FORTY-THREEJAZZLENENoong sinabi ni Adam na susunduin niya ako, I felt a surge of excitement. I imagined us spending time together, talking, and maybe annoying each other. Pero noong dinagdag niya na kailangan niya ako sa kama, my heart sank with disappointment. I couldn't pinpoint why I felt this way; after all, I knew from the beginning that this was our setup, our arrangement. I was just a bed warmer to him, his powerless s*x slave.Lumabas ako sa kuwarto ko, suot ang pajama set na floral ang design at kulay light pink. Tumungo ako sa kitchen at pumuslit ng isang beer ni Daddy sa refrigerator 'tsaka ako lumabas ng bahay. Sa porch ako pumuwesto at bago ako naupo sa rocking chair na naroon ay sinadya ko munang patayin ang ilaw para hindi ako makita ni Adam kapag dumating na siya.Papayag kaya si Adam kung aayaw na ako? Palalayain niya kaya ako kung sabihin kong ayoko nang maging s*x slave niya?Hindi alam nina Mommy at Daddy na narito pa ako sa labas dahil kanina pa sila tulo
A month later...JAZZLENEIsang linggo na ang lumipas simula nang maikasal kami ni Adam. Hindi enggrande ang naging kasal namin dahil private wedding. Iyon kasi ang gusto namin pareho para sa mas ikatatahimik ng buhay namin. Family and close friends lang namin ang nakasaksi sa pag-iisang dibdib namin. Kabilang na rin doon ang biological father niyang si Darwin. Ayaw sana ni Adam na imbitahin ito, pero ako ang nakiusap sa kaniya, dahil kahit baligtarin ang mundo, ito pa rin ang tunay niyang ama. Then, after ng kasal, bumalik na rin naman ito sa Australia. Si Fritzie naman ay dito sa bansa ipinagpatuloy ang kaniyang pag-aaral.Sa mga kaibigan ko naman, si Leigh lang ang hindi naka-attend sa kasal ko dahil hindi raw siya napayagan sa ini-file niyang vacation leave. Pero ayos lang, naintindihan ko naman dahil bago pa lang siya sa trabaho niya sa Australia. Babawi na lang daw siya sa kapag nakauwi.So far, naging okay naman ang lahat. Kahit lumabas sa news at sa internet ang balitang kasal
BONUS CHAPTER FIVEJAZZLENE"Are you sure? Bakit? May problema ka ba rito sa hotel?" May halong concern ang tono ni Ate Brianna nang banggitin ko sa kaniya ang plano kong pag-re-resign. Plano pa lang naman, hindi pa talaga ako sure. Bahagya akong ngumiti. "Hindi. Walang problema. Ano lang, uh, personal problem," sagot ko, hoping na huwag na siyang mang-ungkat pa. Mukhang nahalata naman niya na hindi ako handang magsabi kaya hindi na siya nang-usisa pa. Pagdating ng lunch break namin, nakatanggap ako ng message kay Adam, pinapupunta niya ako sa office niya para sabayan siyang kumain since narito siya ngayon sa hotel. As usual, pasimple ulit ang pagpunta ko roon. Kunwari ay may inutos sa akin si Sir Mikko, dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin alam ng mga tao rito na may relasyon kaming dalawa. Pagdating ko sa opisina niya, naabutan ko siyang nakapuwesto na roon sa sofa na nasa center. Naihain na rin niya ang pagkain sa salaming mesa kung saan kami lagi kumakain sa tuwing narito ak
CONTENT WARNING:Please note: The following chapter contains s*xual scenes and is intended for mature audiences only! This material is not suitable for minors. Reader discretion is advised. Siyempre, kahit 17 ka pa lang pababa, hindi ka pa rin susunod dahil matigas bungo mo, kaya sige. Forda go!ADAM MEADOWS"Baby, what are you doing?" I asked Jazz habang nakahiga ako sa kitchen counter nila. Nakatali ang mga kamay ko gamit ang bra niya, and I was naked, without a single piece of clothing. Jazzlene was rummaging through the fridge, her bare feet making soft padding sounds against the cool kitchen tiles. She was focused, her eyes scanning the shelves intently. Wala siyang suot na pang-ibaba, tanging 'yong shirt lang na katerno ng pajama niya. Its hem barely covering her hips, and no panties since I had removed them earlier when we were still in the bedroom. Jazzlene's movements were swift yet deliberate, clearly on a mission. Hindi ko alam kung ano'ng hinahanap niya sa fridge. Nagsisi
BONUS CHAPTER THREEADAM MEADOWS I thought I'd finally have Jazz all to myself for an entire week once her parents left for Hawaii. But then her annoying oldest brother showed up. Sa isang araw pa raw uli ang flight nito kaya hindi ko maiuuwi agad si Jazz sa penthouse ko. 'Yon pa naman sana ang balak ko; na doon muna kami habang wala ang parents niya. Now, I'm at their house, sitting in the dining room. Jazz is preparing dinner for us, while Zane and I are seated across from each other at the counter. His arms are crossed as he engages in a silent staring contest with me, occasionally shaking his head and letting out a slight chuckle, na parang nang-iinis. "Something funny?" I glared at him. Daig pa namin ang magkaaway. We weren't like this before Jazz and I started dating. Pero naiintindihan ko naman siya kung bakit hanggang ngayon ay parang hindi niya pa rin ako matanggap. Naalala ko ang seryosong pag-uusap namin last month matapos naming magtulakan sa swimming pool nila sa liko
BONUS CHAPTER TWOJAZZLENE The city lights shimmered through the floor-to-ceiling windows of Adam's penthouse bedroom, casting a gentle glow over the plush surroundings. The air was warm and heavy with the scent of passion as we lay intertwined on his bed, our bodies still humming with the echoes of our intimacy. Nestled in his arms, under the soft blanket, I felt an overwhelming sense of closeness and contentment. "Nahihiya akong umuwi sa bahay bukas. Siguradong pagdududahan ako ni Mommy at Daddy," pabulong kong sabi. Ang una ko kasing paalam sa text ko kay mommy kanina ay ma-la-late ako nang uwi dahil may event sa hotel at kailangan kong mag-overtime. Pero matapos lang ang unang round namin kanina ni Adam, sinabihan niya ako na hindi niya ako kayang pauwiin ngayong gabi, gusto niya pa raw akong makasama, kaya naman napilitan uli akong mag-message kay mommy para sabihing sa hotel na ako mag-overnight. "Alam mo naman ang mga parents, they have the strangest radar." "Then don't bothe
BONUS CHAPTER ONEJAZZLENE"Glass flower two hundred and thirty-one," mahina kong bulong, nakangiti, habang pinagmamasdan ang isang pirasong rose na gawa sa babasagin na inabot sa akin ni Adam matapos kong sumakay sa sasakyan niya. Narito siya sa parking lot ng M-Power Hotel, nauna siya sa akin dito nang bahagya para hindi makita ng mga empleyado na magkasabay kaming uuwi."Do you want me to stop giving you flowers?" tanong niyang dumukwang sa akin para humalik sandali sa labi ko, may bahagyang ngiti sa labi niya."No. Not yet. Stop when we reached one thousand." I giggled. Simula kasi nang bumalik siya galing sa Singapore, naging deretso na uli ang pagbibigay niya sa akin ng bulaklak na gawa sa glass. Two hundred and ten ang huling bilang ko roon pag-alis niya. Medyo marami nang nadagdag."So? Where are we heading now? Your place or mine?" Nginisihan niya ako."Your place. Meadows Tower. Sa penthouse mo. Nami-miss ko na pumunta ro'n." I smiled back."All right. Let's go."Isang buwan
EPILOGUEFive months laterJAZZLENE"Happy anniversary, Mr. and Mrs. Hart.30th wedding anniversary nina Mommy at Daddy ngayon, at dito sa M-Power Hotel ginanap ang celebration. Surprise nila kuya sa kanila ang party na 'to at sila ang sumagot sa lahat ng expenses. Hindi na nila ako hiningan ng share tutal naman ay mas malaki ang suweldo nila sa akin. Lahat ba naman sila piloto. However, hindi nila alam na mayroon akong five million galing kay Adam.Speaking of Adam, limang buwan na siyang wala at wala rin kaming contact sa isa't isa. Sa tuwing tatanungin ko naman sila kuya tungkol sa kaniya, hindi nila ako mabigyan ng sagot dahil hanggang ngayon daw ay deactivated ang lahat ng social media account ni Adam kaya hindi nila rin ito mai-private message.Gano'n din si Fritzie. Minsan kong kinumusta si Adam sa kaniya at ang sabi niya, sa email niya lamang daw nakakausap ang kuya niya. At kapag daw binabanggit niya ako rito ay hindi na raw ito mag-re-reply kaya naman iniwasan niya na raw na
CHAPTER FIFTY-FIVEJAZZLENE"Bakit kasi hindi mo pa patawarin kung okay naman na pala sila ulit ng parents mo?" ani Camille. Magkakatabi kami sa bar counter. Kasama ko sila ni Violet."Ilang buwan na ba siyang nanunuyo sa 'yo?" Si Violet, 'tsaka nito tinungga ang tequila niya."Uh, seven months, I think," sagot ko before I took a sip of mine. "I've also collected two hundred and ten glass flowers from him.""How about the five million? Did you give it back to him?" Violet asked."No. Ayaw niyang ibalik ko." Ilang beses kong hiningi noon kay Adam ang bank account niya para mai-transfer ko ang pera niya pabalik, pero ayaw niyang ibigay. Alam ko na rin kung para saan ang perang 'yon. Actually, noong araw na i-transfer niya 'yon sa akin, pag-uwi ko sa bahay ay naalala ko rin agad ang pustahan namin noon. But I acted clueless. Hanggang ngayon ay inaakala niyang hindi ko pa rin 'yon naaalala."Hayaan mo na." Si Camille. "Huwag mo nang ibalik kay Adam. Tutal, barya lang naman 'yon para sa kan
CHAPTER FIFTY-FOURJAZZLENE"Galing na naman kay Adam?" kunot-noong tanong ni Kuya Zero nang makita niya ako sa sala, inaayos ko ang mga bulaklak na bigay ni Adam sa isang babasaging transparent vase."Oo. Pang-thirty na 'yong binigay sa 'kin ng guwardiya kaninang umaga, equivalent for thirty days. Feeling ko hindi siya titigil hangga't hindi kami nagkakaayos.""Baka mamaya niyan nagkikita kayo nang palihim sa hotel? Malilintikan kayong dalawa sa 'min."I sighed. "Hindi kami nagkikita, monggi. Madalang naman siyang gumawi sa hotel. Base sa narinig ko kay Sir Mikko, twice a week lang dumaraan doon si Adam. Mas madalas siya sa Meadows Group.""Good. Dahil kapag nabalitaan naming ine-entertain mo gago na 'yon, pagbubuhulin ko kayong dalawa."Isang buwan na simula nang magsimula akong pumasok sa M-Power Hotel bilang isa sa mga receptionist. Hindi ako mapagsamantalang tao kaya si Sir Mikko ang kinausap ko at sinabi kong receptionist ang a-apply-an ko. Kaysa mag-back out, ginrab ko na lamang