All Chapters of IMITATION.: Chapter 21 - Chapter 30

“Hi, welcome back, Andres!” Panandalian na para siyang nahipnotismo sa malamyos na tinig na iyon. Ilang segundo pa bago niya naiangat ang paningin at direktang tumitig sa pinanggalingan ng tinig.Serenity was smiling habang nakatitig ito sa kanya. Ngiti na nagpapalusaw sa sama ng kanyang loob. He can’t even utter a word, nanatili lang siyang nakatayo at nakatitig rito.“Kamusta ka na?” muli ay tanong nito sa kanya.“I am good.” maikli at halos pabulong niyang tugon.How could Serenity sweetly smile at him after what he had done to her four years ago? Muntik na niya itong magahasa at nasaktan niya ito ng sobra. Ngunit heto ito ngayon, nakatayo sa kanyang harapan at matamis na nakangiti. Hindi manlang ito nababakasan ng galit at sama ng loob.“Good to hear that, Andres.” “Hindi ka ba galit sa ‘kin? You can curse me, pwede mo rin akong saktan.” Malaya niyang nakausap si Serenity dahil umalis panandalian si Red. Tinawag ito ng kanyang ama. He wants to grab the chance na wala ang pinsan

Dahil sa isang linggo na hindi nagkita ay buong higpit na niyakap ni Andres si Destiny. Destiny couldn't help but close her eyes and feel the warm embrace of Andres. May kaginhawaan na hatid ang mainit na yakap ni iyon ni, Andres kay Destiny. Ang kaninang bigat sa dibdib ay saglit na gumaan. Andres' firm figure was like a strong wall that could protect her from any form of harm. Hindi niya napigilan ang sarili na gumanti ng mahigpit na yakap. Isang malalim na paghinga ang kanyang ginawa. Nanuot sa kaloob-looban ng kanyang pang-amoy ang swabe at mabangong male-scent nito na humahalo sa mamahaling male musk perfume na gamit. Within five days she was not with Andres, she felt like there was a hole inside her heart, and she felt so concave. Hinahanap ng sistema niya ang mainit nitong yakap at halik, maging ang amoy nito. It's hard for her to accept the fact that Andres already occupied a big part of her mind and heart. Katulad na lamang ngayon. Tila bulang naglaho ang kaninang mga ta

Halos mabingi si Destiny sa lakas ng tibòk ng kanyang puso. Ang malamig ang tubig sa loob ng bathtub ngunit hindi sapat iyon upang pahupain ang matinding init na lumukob sa buong sistema niya. Nagkiskisan ang kanilang kaselanan sa ilalim ng malamig na tubig habang nakayakap ang isang braso ni Andres sa kanyang bewang. The delicious and tingling sensation caused by their rubbing genitals was too much for her to bear.Andres was staring at her with a burning desire of lust, love, and adoration in his eyes. Natutupok siya sa apoy ng matinding pagnanasa at pagmamahal nito, kahit sabihin pa na hindi para sa kanya ang pagmamahal na iyon. May kudlit ng hapdi at kirot sa dibdib. Ngunit pilit niya iyong nilalabanan. “I am the happiest man alive at this moment, Serenity, and it’s because of you. You made me the happiest man alive!” Hinawi nito ang buhok na nakatabing sa kanyang mukha at inipit iyon sa kanyang punong tenga. “I love you, asawa ko. Habang buhay kitang mamahalin, aalagaan, at pas

“Tell me, sino sa amin ng ice cream na ito ang mas masarap?” seryosong tanong nito sa kanya habang mataman na nakatittig sa kanya.Wala sa sariling napa-ubo siya ng sunod-sunod. Nahaplos niya ang dibdib. Andres cracked up, sabay hinaplos nito ang kanyang likod. Ano ba kasing klaseng tanong iyon? “Love sagutin mo ko,” ani pa nito habang panay ang haplos nito sa kanyang likod. “Ang ice cream.” Agad niyang tugon.Hindi rin naman kasi niya pwedeng sabihin na masarap ito. Bakit ba kasi nito ikinumpara ang sarili sa ice cream?“Ang ice cream? Sigurado ka na mas masarap ang ice cream kesa sa'kin? Hindi nga?!” pabulong nitong tanong sa kanya sabay lapit ng mukha sa kanyang mukha. Bahagya na naatras niya ang sarili at dumikit ang likod sa backrest ng upuan.“E kasi naman ano.” “Ano?!” Naghahamon nitong tanong sabay mas lumapit pa sa kanyang mukha. Magkadikit na ang kanilang mga ilong at ang kanilang mainit na mga hininga ay tumatama sa isa't-isa. “E kasi, pag-pagkain ang ice cream. Hindi ka

“Don't let yourself fall for him. Pigilan mo ano man ang nararamdaman mo para kay Andres habang maaga pa. Andres is not the man you think he is. He has a demon inside him, and the moment he will unleash that demon inside him, it will surely hurt you and the people you loved.” Those words Red said, echoed in his head. Hindi iyon mawala-wala sa kanyang isip. Bigla ay nabitawan niya ang paring knife, bumagsak iyon sa sahig at naglikha ng ingay sa loob ng kusina. “Iha, Destiny?” Si Manang Ada na agad hinawakan ang kanyang kamay.“O-Okay lang po ako, Manang, Ada.” “Anong okay ang pinagsasabi mo na bata ka? Ayan nga at dumudugo ang hintuturo mo, o!” Hinila ni yaya Ada ang naroong rattan chair at pinaupo siya. “Umupo ka. Linisin natin iyang sugat mo.”“Okay lang talaga ako manang. Maliit lang naman ang sugat. Hindi naman po ito umabot sa bituka.” Nakangiti niyang tugon sa may edad na natataranta sa paghahanap ng band-aid sa kabinet.“Nasaan na ba yun? Dito ko lang naman iyon nilagay kahap