Home / Romance / Pregnant by my Boss (TagLish) / Chapter 21 - Chapter 30

All Chapters of Pregnant by my Boss (TagLish): Chapter 21 - Chapter 30

46 Chapters

Chapter 20

Tumayo na ako at nagpaalam na sa kanya, naipagpapasalamat ko na kahit papaano ay kasama ko si Ken dito. Na libre pa nga ng wala sa oras. Pag labas ko ng clinic ni Doc. Mendoza ay nakitang nag-uusap ang dalawa— my ex and my self-proclaimed husband.Malapit sila sa fire exit at seryong nag-uusap. Nakasandal sa pader si Ken habang si Dave ay naka-crossarms na nakaharap sa kanya. Na curious ako sa pinag-uusapan nila pero ayaw kong magmukhang chismosa. Salamat na lang at ‘di nag-away ang dalawa.Lumapit ako at tumikhim, sabay silang napatingin sa ‘kin at tumayo ng tuwid.“Ali, love...”“Ali...”“Uuwi na kami.” wika ko kay Dave at slight na ngumiti.Gumanti rin siya ng ngiti sa ‘kin at tumango. “Sige, ingat kayo.”“Thanks.” tinignan ko na si Ken at sumenyas na sa kanya na bababa na kami, tumango siya at kinuha ang hawak kong vitamins. Naglakad na kami palayo kay Dave at ‘di na namin siya nilingon pa.Tahimik lamang si Ken sa tabi ko, gusto kong magtanong pero may hiya naman ako kahit papa’n
last updateLast Updated : 2024-04-08
Read more

Chapter 21

“Tatambay pa ba tayo rito, love?” Ken asked while his eyes glued on the park, may iilan lang matanda ro’n at mga bata.“Yeah... Kahit saglit lang sana.”“Hmm,” inilahad niya ang kanyang kamay sa ‘kin at ngumiti. “Alam kong nakakagulat ‘yong mga sinabi ko kanina pero ‘yon ang totoo.”Tumango ako at napalabi, hindi pa rin ako makapaniwala hanggang ngayon.“H’wag mo nang isipin pa ang mga sinabi ko kanina dahil hindi naman ‘yon kailangan isipin pa. Gan’to, feel my love and know my love. That’s all.”Napatingin ako sa kanyang kamay ng ilapit niya ‘yon lalo sa ‘kin. “Take my hand, c’mon.”I took his hand and smiled. Tama nga naman siya, hindi ko kailangan isipin pa ang mga sinabi niya kanina dahil wala naman dapat paggamitan ng isip do’n. I just need to absorb all his words earlier just to make me feel okay.Sabay kaming naglakad papunta sa isang bench kung saan malapit sa mga batang naglalaro. Naupo kami ro’n at pinagmamasdan sila.“Ano ang gender ng baby?” pagtatanong niyang muli.Iniabo
last updateLast Updated : 2024-04-08
Read more

Chapter 22

“Here.”Napahinto ako sa pagbabasa ng ‘Hold me Close’ by jonaxx nang makitang may bulaklak na nakalahad sa ‘king harapan. It was a bouquet of red roses.“Bakit....” I paused at pagkuwan ay kinuha ‘yon kay Ken. Nginitian niya lang ako bago siya umupo sa ‘king tabi. Naikagat ko ang aking ibabang labi at pinikyuran agad ang bigay niyang roses sa'kin. “Thank you, ah?”Hindi naman Valentine’s Day pero binigyan niya ako ng ganito. Kagulat-gulat lang, ‘di ko namalayan na um-order siya ng ganito. I was busy reading at my phone kaya gano’n.“Don’t thank me, love, okay? Deserve mong mabigyan ng ganyan.”“But still thank you.” I breathed at parang may mainit na kamay ang humaplos sa ‘king puso. Looking at those roses, it made my heart in chaos.I posted the picture I took earlier on Instagram and had the caption ‘Thank you for the bouquet of roses, Ken. I love you.’I didn’t add any emojis at all, okay na ‘yong caption.Nagpatuloy muli ako sa pagbabasa when I felt his arm encircling my waist
last updateLast Updated : 2024-04-08
Read more

Chapter 23

Lulan na kami ng sasakyan ngayon at papunta na sa pupuntahan naming restaurant. Nakasandal ako ngayon sa balikat ni Ken habang nakayapos sa kanyang kanang braso. Ang mga mata namin ay nasa daan at komportable ako sa posisyon namin ngayon.“Gutom ka na ba?” biglaang pagbabasag niya sa katahimikan.“Hindi pa naman.”“Okay.”“Malapit na ba tayo?”“Oo.”Napaangat ako ng aking ulo nang madaanan namin ang kanyang kumpanya. “H’wag mong sabihin na...” I paused. Lumilipad ngayon ang isip ko.“Ayaw mo bang kumain tayo ro’n sa La Ignacio?”“Hindi naman pero...” hinarap ko siya at binasa ang aking ibabang labi.“Masyadong mahal do’n, ‘di ba? Ni ang tubig ay umaabot sa halagang ₱150.00 tapos do’n mo pa ako dadalhin? Ken, mapapagastos ka na naman. Do’n tayo sa ibang restaurant.”Ang La Ignacio ay restaurant para sa mga artista, mayaman, modelo at mga taong nagtatrabaho sa Gobyerno o kasapi niyon. Masyadong mahal ang mga pagkain do’n at kailangan may room kang pipiliin. Madodoble lang ang paggastos
last updateLast Updated : 2024-04-08
Read more

Chapter 24

Nagising akong may ngiti ng nakapaskil sa aking mukha. Nag-enjoy nga ako ng sobra kagabi pero hindi huminto ang oras gaya ng gusto ko. Tumingin ako sa aking gilid at walang Ken akong nakita. Bumangon ako habang nakakunot ang noo, may nakita akong papel sa table na nasa gilid ko’t dinampot iyon.A short letter for me.Good morning, love. Sorry kung ‘di na kita ginising pa, masarap kasi ang tulog mo, tulo pa nga laway mo. Kidding. I cooked your breakfast already. H’wag magpakapagod at stay in my unit, okay? I’ll be home at seven o’clock in the evening. I love you.I smiled after reading the letter, panira lang ‘yong sinulat niya na tulo pa laway ko kahit ‘di naman! Nilapag ko muli ‘yon sa table at dumiretso sa kusina. Nakaayos na sa mesa ang kakainin ko. I looked at the wall clock, it's nine o’clock in the morning, ibig sabihin, kanina pang seven thirty o’clock nang umaga pumunta si Ken sa kanyang kumpanya.Mga bandang alas gis na ng gabi kami nakauwi na dalawa. Ang bilis nga lumipas ng
last updateLast Updated : 2024-04-08
Read more

Chapter 25

Huminto ang kotse at bumaba ang Driver. Nakita ko si Dave na nakahiga na sa kalsada habang duguan at si Callum naman ay gulat na gulat na hawak ang aso at nakaupo sa kalsada, malapit kay Dave. Callum’s alive but...Nanginginig akong naglakad palapit kay Dave pero ng makita sa malapitan ang duguan na katawan niya ay mas lalo akong nanginig, napahawak ako sa ‘king bibig at umiyak.“Kuya!”Mabilis na lumapit si Callum kay Dave at umiyak.“I already called the ambulance, kid. Don’t cry.” ani ng Driver.“No...” patuloy pa rin sa pag-iyak ang bata. “Kuya...”Lumapit ako kay Callum at hinila siya palayo ro’n. “Parating na ang ambulance. Tahan na.”“Baka mamatay na si Kuya!”“Hindi mangyayari ‘yon. Hindi mangyayari iyon.” nagpatuloy ako sa pagtahan ng bata habang ‘yong Driver ay tinignan ang pulsuhan ni Dave.Namutla ‘yon at may takot ng tumingin sa amin. Do’n pa lang, kinutuban na ako. Umiling ako, ‘di makapaniwala.“He’s dead.” mahinang wika nito.Parang binuhusan ako ng malamig na tubig sa
last updateLast Updated : 2024-04-08
Read more

Chapter 26

Nakaupo ako ngayon sa sala at walang ganang nanonood ng T.V. Mabilis naibalita ang nangyaring aksidente kaninang umaga. Nang matapos ipalabas iyon ay ibang aksidente pa ang pinakita sa T.V. ‘Di ko lang akalain na maibabalita ang nangyari kay Dave.I got a call earlier from Hailey but I’m not in the mood today so I can’t answer properly all her questions. May pag-alala sa tono ng kanyang boses pero ‘di ko ‘yon gaanong binigyang pansin.‘Di na pumunta muli si Ken sa kumpanya niya, nanatili siya sa tabi ko ngayon.Maya-maya, bigla siyang naglapag ng maraming chocolate bars sa glass table, nagtataka ko siyang tinignan.Nginitian niya ako at nagsalita. “Sabi ni Mom sa akin noon, when I was young, eating chocolate made us feel better when we feel sadness or pain. I tried that, of course. Gumana naman, so, I want you to eat all the chocolate bars I bought. I want you to feel better, love.”“Pero...” hindi ko mauubos lahat ng ‘to. Umupo siya sa tabi ko at dumampot ng isa.“Don’t worry, kakain
last updateLast Updated : 2024-04-08
Read more

Chapter 27

“Sandali.” humawak ako sa braso ni Ken at pinagmasdan muna ang bahay nina Dave. It’s been months since the last time I saw this house. Walang pagbabago ang itsura, the same old house pa rin. “Marami raw bang tao sa loob?”Ngayong araw na agad na ‘to dadalhin si Dave sa kanilang bahay para sa libing. ‘Di pa ako handa sa oras na ‘to. Dati, pupunta ako sa bahay nila to see him and had some fun or cuddle with him but now, it changed.‘Di ko akalain na pupunta ako rito para sa kanyang libing na.“Hindi ko alam. Bakit?”“Wala lang.”Hindi ako comfortable bigla sa maraming tao. Lalo pa at naibalita kahapon sa T.V ang aksidenteng nangyari. Nando’n ako at walang ibang ginawa kung ‘di ang umiyak. I just pity myself and for Callum. Speaking of...Napatingin ako sa basket na dala ni Ken, mga paboritong prutas ‘yon ni Callum. Nakibalita ako kagabi pag gising ko kayna Tita and they said that Callum was not in the mood to eat his food kaya naisip ko na pag sa prutas, makakain siya kahit papa’no.Na
last updateLast Updated : 2024-04-08
Read more

Chapter 28

May karapatan na akong magselos ngayon, ‘di ba? Dahil sa akin na siya! Pero bakit pag nakikita ko silang dalawa, parang ako ang kontrabida?Na aware lang ako no’ng nalaman ko na may namagitan na kahit papaano sa dalawa. Imagine, ex-fiancé ng magaling ang magandang Doktora na ‘yon. What a small world, eh.Ngayong wala na si Dave, single na ang Doktorang ‘yon ulit. Malaya na siyang gawin ang gusto niya pero ‘di ko hahayaan na makuha niya ang... boyfriend ko na soon to be husband, kung walang sagabal.Nag-usap pa ang dalawa at tila ‘di na ako naalala pa ni Ken. He even smiled at her too, kaya mas lalo akong nagselos.Sumama ang timpla ng mood ko at mukha. Tumalikod na ako sa dalawa at umupo sa isa sa mga upuan na naroroon kung saan malayo sa dalawang ‘yon.May lumapit na lalaki sa akin na sa tingin ko ay kasing edad ko lamang, isa sa mga kamag-anak ni Dave. Simple ang itsura at maappeal, ‘yon ang napansin ko. Kanina pa ‘to tingin nang tingin sa akin pero ‘di ko pinapansin. May boyfriend
last updateLast Updated : 2024-04-08
Read more

Chapter 29

Binasa ko muli ang ibabang labi at tumingin na lang sa harap, ‘di alam ang sasabihin. I got tongue-tied again, hindi na umalis si Ken sa tabi ko matapos ‘yon. Nakatingin din siya sa harap, ‘di ko alam kung kagaya ko siyang pinagmamasdan ang kabaong ni Dave.My eyes went to Tita Mirasol and Tito Angelo, katabi nila si Callum sa harap. ‘Di na umiiyak si Tita ngayon kaya I felt somehow relieved. Si Tito ay tumayo at umalis, tumabi naman si Callum sa Ina at yumakap. Napangiti ako ng tipid sa nakita.Isa-isang pumunta sa harap ang mga kamag-anak para tignan si Dave, nang wala na ay do’n na lamang kami tumayo.“Hey.” bati ni Ken sa mukhang natutulog na si Dave paglapit namin. “Marami kang naiwan agad dito, you know.”Ramdam ko sa boses niya ang lungkot at nang tignan ko siya, nakita ko muli sa kanyang mga mata ang kalungkutan.“I’m sorry and thank you. You know the rest, pare.”Ang pagtawag niya ng ‘pare’ kay Dave ay ‘di asiwa, hindi gaya do’n sa lalaki kanina.Tumingin muli ako kay Dave. M
last updateLast Updated : 2024-04-08
Read more
PREV
12345
DMCA.com Protection Status