Lahat ng Kabanata ng Pregnant by my Boss (TagLish): Kabanata 31 - Kabanata 40

‘Di niya rin ba alam ang girl code? Babae siya, kapwa ko babae! Dapat sa mga babae, nagtutulungan hindi ‘yong manlalandi ng iba!Hindi umimik si Ken at nilapag lamang ang cellphone sa glass table.After a minute of silence, he spoke. “Love...”“What?” salubong ang dalawang kilay na nanonood ako ng movie sa T.V. Hindi siya umimik kaya tinignan ko siya. “Del Valle, bakit?”“You’re furious, I’m scared.” umarko pataas ang gilid ng kanyang labi habang nakaharap siya sa ‘kin. “You amazed me too.”“Eh, nakakainis!”“Naramdaman mo rin ang naramdaman ko noon, ano? Now, we’re quits again.”Nagawa pa niyang tumawa habang wala akong sa mood ngayon, mas lumapit siya sa akin at bigla akong niyapos.“I did not know that you can be so furious like that, love. Sobrang hot mo kapag nagagalit ka at nagseselos.” lumayo siya ng onti at pinisil ang aking ilong. “You’re really my mate, you know. We turned into a monster when we’re drunk in jealousy.”“Di naman kasi ako papayag na landiin ka at makuha. At ik

Umiling ako dahilan para mas lalong bumagsak ang kanyang balikat. “Lalayo muna ako sa ‘yo, palalamigin ang ulo. Saka na lang tayo mag-usap kapag kaya ko nang pakinggan ka muli.” dahil ngayon, ‘di ko kayang maniwala na sa kanya.If that is a frame up, eh, ‘di okay ‘yon sa akin. But still, it hurts like hell. Kailangan ko munang mag-isip ng matino. ‘Di ko pala kayang makipag-usap sa kanya ng walang nararamdaman na sakit at magpaka-okay.Ang hirap pala nang ganito.Gusto kong malinawan pero nilukob na ako ng galit. Kahit ‘di ko dapat pangunahan ang nararamdaman ko ngayon, napapangunahan ko na.Sabi ko kanina, ipapalinaw ko sa kanya ang lahat ng ito pero mahirap pala. Kailangan ko muna sigurong magpalamig ng ulo bago kami mag-usap dahil ngayong kaharap ko na siya, 'di pumapasok nang maayos ang kanyang mga sinasabi sa tainga ko.Nabibingi ako sa paliwanag niya.“Don’t.” niyakap niya ako sa baywang at binaon ang ulo sa ‘king leeg. “H’wag kang lumayo sa akin. Pag-usapan natin ito nang maayos

I nodded my head, nanatiling tikom ang labi.“Don’t be shy at me! Mabait ako at ‘di kayang kumain ng tao!” napatawa siya kaya napangiti na ako.“You’re beautiful, I like your eyes.”“Thank you po.”“Kailan pa kayo naging mag-on ni Ken?”“Ah, nitong mga nakaraang araw lang po.” pagsasabi ko ng totoo. “Marami po kasi ang nangyari Ma’am kaya gano’n. Mahabang kuwento pero I can make it short po if you want to hear our story.”“I see...” sumandal siya sa sofa at tumitig sa akin. “Mamaya mo ako kuwentuhan, okay? Magtatagal naman ako rito.”“Sige po.”Magtatagal? Jusko, paano ako magiging cold kay Ken nito?“Don’t call me Ma’am, okay? Call me Mommy Ara.”“Mommy?”Tumango siya, nanatiling nakangiti. Napangiti rin ako at napakagaan na ang aking loob sa kanya, halata nga sa kanyang mukha na masayahin siyang tao.“Yes! I want you to call me Mommy Ara since you're Ken’s girlfriend. Magtatagal naman kayo ni Ken for sure at baka mauwi pa sa kasal.”Tumango ako at ‘di alam ang sasabihin na pero ramd

Maya-maya, tumayo si Ken sa pagkakaupo at nagtungong kusina. Napasandal ako sa sofa at napabuntong-hininga na lamang, pumikit ako at hinintay ang paglipas ng oras.Naalala ko bigla ang sweet moments namin ni Ken. Gusto ko siyang sundan sa kusina at yakapin habang nakatalikod pero ito ako, pinipigilan ang sarili.“Here’s your cake.”Naimulat ko ang aking mga mata at tumingin sa kanya pati sa hawak niyang maliit na cake. May nakasulat do'n at binasa ‘yon ng tahimik.I can wait for you to believe me.Tumingin ako sa kanya, bumuntong-hininga siya. “Here’s my peace offering, a chocolate cake to somehow ease your sadness nor pain.” nilapag niya ‘yon sa glass table kasama ang kutsara. “Aalis muna ako.”Magtatanong pa sana ako kung saan siya pupunta ng umalis siya agad sa harap ko at lumabas ng unit niya.Napatingin ako sa chocolate cake at tinikman iyon. Masarap ang pagkakaluto kaya nilantakan ko agad. Nagtira pa rin ako kahit papa’no para kay Mommy Ara.Nang mauhaw ay kumuha ako ng pitsel s

Nakangisi kong sinet-up ang camera sa isang tagong parte ng sala. Nang matapos ay tinignan ko muna ang buong paligid, malinis at maaliwalas. Dati, nasa condo unit lang kami nakatirang dalawa tapos ngayon ay nasa isang malaking bahay na, a mansion perhaps. Ken bought this house and the land two months ago. Nasa Makati pa rin kami nakatira ngayon at masasabing maayos naman ang buhay naming dalawa rito.As for Lucy and Deborah, their companies are now at a loss. Ayon sa T.V ay biglang bumagsak ang mga kumpanya nila, biglang naghirap ang dalawa. Lahat ng ari-arian ay naibenta na nila. Maraming naawa pero hindi ako kasama ro’n. Habang pinapanood ‘yong News Report ay alam ko na kung sino ang may kagagawan niyon.Apat na buwan na ang nakakalipas nang makita’t makausap ko ang parents ni Ken. Masaya ako dahil naging close ko si Daddy Kent, Ken’s father at ‘yon na daw ang itawag ko sa kanya.Habang naalala ang nangyari noon ay ‘di ko mapigilang hindi mapangiti.“Magkakaapo na pala kami. Kung ‘d