Mag-log inShare
Chapter 20
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
Pregnant by my Boss (TagLish) Chapter 21
“Tatambay pa ba tayo rito, love?” Ken asked while his eyes glued on the park, may iilan lang matanda ro’n at mga bata.“Yeah... Kahit saglit lang sana.”“Hmm,” inilahad niya ang kanyang kamay sa ‘kin at ngumiti. “Alam kong nakakagulat ‘yong mga sinabi ko kanina pero ‘yon ang totoo.”Tumango ako at napalabi, hindi pa rin ako makapaniwala hanggang ngayon.“H’wag mo nang isipin pa ang mga sinabi ko kanina dahil hindi naman ‘yon kailangan isipin pa. Gan’to, feel my love and know my love. That’s all.”Napatingin ako sa kanyang kamay ng ilapit niya ‘yon lalo sa ‘kin. “Take my hand, c’mon.”I took his hand and smiled. Tama nga naman siya, hindi ko kailangan isipin pa ang mga sinabi niya kanina dahil wala naman dapat paggamitan ng isip do’n. I just need to absorb all his words earlier just to make me feel okay.Sabay kaming naglakad papunta sa isang bench kung saan malapit sa mga batang naglalaro. Naupo kami ro’n at pinagmamasdan sila.“Ano ang gender ng baby?” pagtatanong niyang muli.Iniabo
Pregnant by my Boss (TagLish) Chapter 22
“Here.”Napahinto ako sa pagbabasa ng ‘Hold me Close’ by jonaxx nang makitang may bulaklak na nakalahad sa ‘king harapan. It was a bouquet of red roses.“Bakit....” I paused at pagkuwan ay kinuha ‘yon kay Ken. Nginitian niya lang ako bago siya umupo sa ‘king tabi. Naikagat ko ang aking ibabang labi at pinikyuran agad ang bigay niyang roses sa'kin. “Thank you, ah?”Hindi naman Valentine’s Day pero binigyan niya ako ng ganito. Kagulat-gulat lang, ‘di ko namalayan na um-order siya ng ganito. I was busy reading at my phone kaya gano’n.“Don’t thank me, love, okay? Deserve mong mabigyan ng ganyan.”“But still thank you.” I breathed at parang may mainit na kamay ang humaplos sa ‘king puso. Looking at those roses, it made my heart in chaos.I posted the picture I took earlier on Instagram and had the caption ‘Thank you for the bouquet of roses, Ken. I love you.’I didn’t add any emojis at all, okay na ‘yong caption.Nagpatuloy muli ako sa pagbabasa when I felt his arm encircling my waist
Pregnant by my Boss (TagLish) Chapter 23
Lulan na kami ng sasakyan ngayon at papunta na sa pupuntahan naming restaurant. Nakasandal ako ngayon sa balikat ni Ken habang nakayapos sa kanyang kanang braso. Ang mga mata namin ay nasa daan at komportable ako sa posisyon namin ngayon.“Gutom ka na ba?” biglaang pagbabasag niya sa katahimikan.“Hindi pa naman.”“Okay.”“Malapit na ba tayo?”“Oo.”Napaangat ako ng aking ulo nang madaanan namin ang kanyang kumpanya. “H’wag mong sabihin na...” I paused. Lumilipad ngayon ang isip ko.“Ayaw mo bang kumain tayo ro’n sa La Ignacio?”“Hindi naman pero...” hinarap ko siya at binasa ang aking ibabang labi.“Masyadong mahal do’n, ‘di ba? Ni ang tubig ay umaabot sa halagang ₱150.00 tapos do’n mo pa ako dadalhin? Ken, mapapagastos ka na naman. Do’n tayo sa ibang restaurant.”Ang La Ignacio ay restaurant para sa mga artista, mayaman, modelo at mga taong nagtatrabaho sa Gobyerno o kasapi niyon. Masyadong mahal ang mga pagkain do’n at kailangan may room kang pipiliin. Madodoble lang ang paggastos
Pregnant by my Boss (TagLish) Chapter 24
Nagising akong may ngiti ng nakapaskil sa aking mukha. Nag-enjoy nga ako ng sobra kagabi pero hindi huminto ang oras gaya ng gusto ko. Tumingin ako sa aking gilid at walang Ken akong nakita. Bumangon ako habang nakakunot ang noo, may nakita akong papel sa table na nasa gilid ko’t dinampot iyon.A short letter for me.Good morning, love. Sorry kung ‘di na kita ginising pa, masarap kasi ang tulog mo, tulo pa nga laway mo. Kidding. I cooked your breakfast already. H’wag magpakapagod at stay in my unit, okay? I’ll be home at seven o’clock in the evening. I love you.I smiled after reading the letter, panira lang ‘yong sinulat niya na tulo pa laway ko kahit ‘di naman! Nilapag ko muli ‘yon sa table at dumiretso sa kusina. Nakaayos na sa mesa ang kakainin ko. I looked at the wall clock, it's nine o’clock in the morning, ibig sabihin, kanina pang seven thirty o’clock nang umaga pumunta si Ken sa kanyang kumpanya.Mga bandang alas gis na ng gabi kami nakauwi na dalawa. Ang bilis nga lumipas ng
Pregnant by my Boss (TagLish) Chapter 25
Huminto ang kotse at bumaba ang Driver. Nakita ko si Dave na nakahiga na sa kalsada habang duguan at si Callum naman ay gulat na gulat na hawak ang aso at nakaupo sa kalsada, malapit kay Dave. Callum’s alive but...Nanginginig akong naglakad palapit kay Dave pero ng makita sa malapitan ang duguan na katawan niya ay mas lalo akong nanginig, napahawak ako sa ‘king bibig at umiyak.“Kuya!”Mabilis na lumapit si Callum kay Dave at umiyak.“I already called the ambulance, kid. Don’t cry.” ani ng Driver.“No...” patuloy pa rin sa pag-iyak ang bata. “Kuya...”Lumapit ako kay Callum at hinila siya palayo ro’n. “Parating na ang ambulance. Tahan na.”“Baka mamatay na si Kuya!”“Hindi mangyayari ‘yon. Hindi mangyayari iyon.” nagpatuloy ako sa pagtahan ng bata habang ‘yong Driver ay tinignan ang pulsuhan ni Dave.Namutla ‘yon at may takot ng tumingin sa amin. Do’n pa lang, kinutuban na ako. Umiling ako, ‘di makapaniwala.“He’s dead.” mahinang wika nito.Parang binuhusan ako ng malamig na tubig sa
Pregnant by my Boss (TagLish) Chapter 26
Nakaupo ako ngayon sa sala at walang ganang nanonood ng T.V. Mabilis naibalita ang nangyaring aksidente kaninang umaga. Nang matapos ipalabas iyon ay ibang aksidente pa ang pinakita sa T.V. ‘Di ko lang akalain na maibabalita ang nangyari kay Dave.I got a call earlier from Hailey but I’m not in the mood today so I can’t answer properly all her questions. May pag-alala sa tono ng kanyang boses pero ‘di ko ‘yon gaanong binigyang pansin.‘Di na pumunta muli si Ken sa kumpanya niya, nanatili siya sa tabi ko ngayon.Maya-maya, bigla siyang naglapag ng maraming chocolate bars sa glass table, nagtataka ko siyang tinignan.Nginitian niya ako at nagsalita. “Sabi ni Mom sa akin noon, when I was young, eating chocolate made us feel better when we feel sadness or pain. I tried that, of course. Gumana naman, so, I want you to eat all the chocolate bars I bought. I want you to feel better, love.”“Pero...” hindi ko mauubos lahat ng ‘to. Umupo siya sa tabi ko at dumampot ng isa.“Don’t worry, kakain
Pregnant by my Boss (TagLish) Chapter 27
“Sandali.” humawak ako sa braso ni Ken at pinagmasdan muna ang bahay nina Dave. It’s been months since the last time I saw this house. Walang pagbabago ang itsura, the same old house pa rin. “Marami raw bang tao sa loob?”Ngayong araw na agad na ‘to dadalhin si Dave sa kanilang bahay para sa libing. ‘Di pa ako handa sa oras na ‘to. Dati, pupunta ako sa bahay nila to see him and had some fun or cuddle with him but now, it changed.‘Di ko akalain na pupunta ako rito para sa kanyang libing na.“Hindi ko alam. Bakit?”“Wala lang.”Hindi ako comfortable bigla sa maraming tao. Lalo pa at naibalita kahapon sa T.V ang aksidenteng nangyari. Nando’n ako at walang ibang ginawa kung ‘di ang umiyak. I just pity myself and for Callum. Speaking of...Napatingin ako sa basket na dala ni Ken, mga paboritong prutas ‘yon ni Callum. Nakibalita ako kagabi pag gising ko kayna Tita and they said that Callum was not in the mood to eat his food kaya naisip ko na pag sa prutas, makakain siya kahit papa’no.Na
Pregnant by my Boss (TagLish) Chapter 28
May karapatan na akong magselos ngayon, ‘di ba? Dahil sa akin na siya! Pero bakit pag nakikita ko silang dalawa, parang ako ang kontrabida?Na aware lang ako no’ng nalaman ko na may namagitan na kahit papaano sa dalawa. Imagine, ex-fiancé ng magaling ang magandang Doktora na ‘yon. What a small world, eh.Ngayong wala na si Dave, single na ang Doktorang ‘yon ulit. Malaya na siyang gawin ang gusto niya pero ‘di ko hahayaan na makuha niya ang... boyfriend ko na soon to be husband, kung walang sagabal.Nag-usap pa ang dalawa at tila ‘di na ako naalala pa ni Ken. He even smiled at her too, kaya mas lalo akong nagselos.Sumama ang timpla ng mood ko at mukha. Tumalikod na ako sa dalawa at umupo sa isa sa mga upuan na naroroon kung saan malayo sa dalawang ‘yon.May lumapit na lalaki sa akin na sa tingin ko ay kasing edad ko lamang, isa sa mga kamag-anak ni Dave. Simple ang itsura at maappeal, ‘yon ang napansin ko. Kanina pa ‘to tingin nang tingin sa akin pero ‘di ko pinapansin. May boyfriend
Pinakabagong kabanata
Pregnant by my Boss (TagLish) Thank You Note
Thank you for reading this, and please support my other works. Thank you. See you there. I will create more stories here. Wattpad Account: Aver_CrisFacebook Account: Aver_CrisPersonal Facebook Account: Isel SandovalThis is the great version of PBMB, 'cause its a book version. There's also another Special Chapter na makikita lang sa libro, this PBMB will turn into physical book soon under tgsmbookshop. Ang lalaking naging inspirasyon ko sa pagsusulat ay si Bright Vachirawit. Hehe. Hindi niya alam na mahal ko siya, malayo siya at imposible but Bright existence makes my heart melt. I love you all. Again, thank you!
Pregnant by my Boss (TagLish) Special Chapter 4
Paniguradong umiiyak na ngayon si Ali. Tang-ina talaga nitong si Lucy. Kung alam ko na gan’to ang mangyayari, ‘di na sana ako sumama pa sa kanya!“Bakit ayaw mo na lang sa ‘min? We can make you satisfied in your needs.” ani Deborah, sinang-ayunan ‘yon ni Lucy.Hindi ako makasagot agad dahil parang uminit ang aking katawan. Lucy walked slowly as her eyes looked at my lips. “Puwede ka namin paligayahin, Ken.”Nag-init ako sa lalo sa kanyang sinabi. Are they put a drug on my wine? Shit, I’m in trouble!Lumapit din sa akin si Deborah at niyapos ako, mabilis ko siyang tinulak palayo pero na higit ako ni Lucy at na halikan agad sa labi.I froze.My lips are for Ali only!Humigpit ang kanyang hawak sa akin pati ang pag halik, kumuha ako ng lakas para tulakin siya palayo. Napaupo siya sa sahig, malakas ang pagkakatulak ko kaya napaaray siya.Inis kong pinahidan ng aking palad ang labi ko.“My lips are for one woman only. Tandaan mo ‘yan, Lucy.”“But I know you enjoyed it! You enjoy the kiss!
Pregnant by my Boss (TagLish) Special Chapter 3
At hindi ko alam na sa pagtira niya s ‘'king condominium, ang pagbabago ng lahat. Mula sa pagkagusto ay napunta sa minahal ko na siya. ‘Di ko akalain na pwede pa lang lumalim ang nararamdaman ko sa kanya.“Ano ang lulutuin, love?” pagtatanong ko sa kanya pagkauwi namin sa condo galing simbahan.“Ano’ng gusto mong ulam?”“Di ko alam. Kahit ano na lang maluto natin.”“I want java rice and... afritada.” biglaang pagsasabi niya. “Ako ang magluto ng java rice, ikaw sa ulam.”“Sige.”“Wait,” bago siya kumilos ay kinuha niya muna ang kanyang cellphone at sinaksak ‘yon sa speaker. “papatugtog lang ako.”She plays the music entitled ‘When I Look at You’ by Miley Cyrus at nilakasan ang volume.“Yeah. I love this.” She loves that song.Pumunta na ulit siyang kusina at nakitang naghahanda na ako ng mga gagamitin niya sa pagluluto. Kumilos na rin siya habang nasabay sa kanta.Natapos na ang kanta at napalitan ng ‘Perfect’ by Ed Sheeran, nagkatinginan kaming dalawa habang nagluluto.Biglang sumabay
Pregnant by my Boss (TagLish) Special Chapter Part 2
Hindi niya pinansin ang sinabi ko. Mukha na talaga siyang inaantok, sumiksik na lang siya sa ‘kin at doon ay nakatulog na siya agad.Bago ako makatulog ay tinignan ko pa ang maamo niyang mukha, halata ang pagod pero maganda pa rin siya. We both now devirginized each other. Cool, right?Nagising akong kinabukasan na wala na siya sa tabi ko, naalarma agad ako. Agad ko siyang hinahanap pero ni anino niya ay wala talaga. I grabbed my phone and dialed her number, after ng ilang ring ay sinagot na niya ang tawag ko.“Hello, Ali Hidalgo’s speaking. Ano’ng kailangan niyo po?” napapikit ako when I heard her voice, such a lovely voice she had.I didn’t speak for a minute. Nag-iisip ako kung ano ang dapat kong sabihin sa kanya.“Hello po-” I cut her off.“Ali.” sa huli ay tinawag ko na lamang ang kanyang pangalan.“Sir Ken? Ah, bye!” ‘yan agad ang kanyang sinabi kasabay nang pagputol ng tawag.Napakunot-noo ako habang nakatingin sa screen ng phone.Halatang iniiwasan ako!I heaved a sigh before
Pregnant by my Boss (TagLish) Special Chapter Part 1
“Ang dami pa lang mag-aapply.” pagkakausap ko sa aking sarili, napakunot noo pa ako habang nakatingin sa mga taong naiinip na makapasok sa loob ng building. Hininto ko kaagad ang kotse at agarang lumabas, ang Guard na ang bahala ro’n.I really can’t believe that there’s a lot of people who want to apply to my company. Kung alam ko lang na ganito, eh ‘di sana ang aking ginawa ay pinaabot ko hanggang sa makalawa ang pag-assist sa kanila... hindi ‘yong isang bagsakan.I need a lot of man’s power in my company, so I paid for all the advertisements just to release the hiring job I required today. Sa pag sikat ko kasi sa business world, ang pag laki rin ng aking sinasakupan.I grew up in a family where business is our professionalism. My parents are in Spain while I'm staying here at the Philippines. They lived there for almost fourteen years. Nagpaiwan ako to study here and to build my own company without their help. I also want to be independent at that time, so yeah.Nagtagumpay naman ak
Pregnant by my Boss (TagLish) Epilogue Part 2
“Love, nakita mo ba ang camera ko!?”Hindi ako umimik at bumalik na naman ako wisyo. Pinilig ko ang ulo pakanan para maituloy na ang aking binabalak.Tumingin muna ako sa puwesto ng camera, kung saan nakatago ‘yon at pagkatapos ay umakting na.“Ah, Ken!” bigla kong pagsisigaw. “Manganganak na ata ako! A-Aray! Ang sakit na ng tiyan ko!”“Shit, shit, what!?”Mabilis ‘tong nakababa mula sa second floor at natataranta siya ngayon, gusto kong tumawa pero ayaw kong mahalata at masira ang pag prank sa kanya!“Manganganak na ako!” galit ko siyang tinignan habang nagkukunwari na nasakit na ang aking tiyan. “Get the bag! H’wag kang mataranta diyan!”“Fuck! Paano ako ‘di matataranta!?”Umakyat siya muli sa second-floor kaya tumawa muna ako nang tahimik at nang pababa na siya ay umakting muli ako.“Here’s the bag!”“Nasa’n ang laman niyan?”“Huh? Shit, wala!”“Lagyan mo na lang ng mga gamit! A-Aray! Bilis!”“Fuck, wait! Hang in there, love! And baby!”Pag akyat niyang muli ay tumawa na ako nang m
Pregnant by my Boss (TagLish) Epilogue Part 1
Nakangisi kong sinet-up ang camera sa isang tagong parte ng sala. Nang matapos ay tinignan ko muna ang buong paligid, malinis at maaliwalas. Dati, nasa condo unit lang kami nakatirang dalawa tapos ngayon ay nasa isang malaking bahay na, a mansion perhaps. Ken bought this house and the land two months ago. Nasa Makati pa rin kami nakatira ngayon at masasabing maayos naman ang buhay naming dalawa rito.As for Lucy and Deborah, their companies are now at a loss. Ayon sa T.V ay biglang bumagsak ang mga kumpanya nila, biglang naghirap ang dalawa. Lahat ng ari-arian ay naibenta na nila. Maraming naawa pero hindi ako kasama ro’n. Habang pinapanood ‘yong News Report ay alam ko na kung sino ang may kagagawan niyon.Apat na buwan na ang nakakalipas nang makita’t makausap ko ang parents ni Ken. Masaya ako dahil naging close ko si Daddy Kent, Ken’s father at ‘yon na daw ang itawag ko sa kanya.Habang naalala ang nangyari noon ay ‘di ko mapigilang hindi mapangiti.“Magkakaapo na pala kami. Kung ‘d
Pregnant by my Boss (TagLish) Chapter 38
After ng limang ring ay sinagot na niya ang tawag ko. “Hello, Ali. Napatawag ka ulit, masyado mo na ba akong na miss?” tumawa siya sa kabilang linya kaya napailing ako rito.“Loka.”“Grabe, naloka pa nga!”“Sorry.” natatawa kong wika. “Anyway, bati na kami.”“The heck? Bati na kayo agad? Kuwento ka naman, dali!”“'Yon nga ang gagawin ko.” kaya ko siya tinawagan.Gusto kong ilabas ang kilig na nararamdaman sa kanya. Umupo ako sa sofa at sumandal do’n, nagsimula na akong magkuwento sa kanya ng nangyari kanina.Impit siyang tumili pagkatapos kong magkuwento. Napamura pa siya kaya napatawa ako nang malakas.“Effort kung effort!” sumang-ayon ako nang tahimik sa sinabi niya. “Sinong hindi ang mahuhulog do’n? Grabe pala si Sir Ken manuyo!”“Kaya nga naipairal ko ang aking puso kanina.”“Depende sa sitwasyon naman kasi kung ano ang paiiralin mo. Gaya ngayon, puso ang napairal mo. Kung ‘di ‘yon ginawa ni Sir Ken kanina, ang maipapairal mo pa rin ay ‘yong utak mo. Masaya ako kasi ayos na kayo.
Pregnant by my Boss (TagLish) Chapter 37
Maya-maya, tumayo si Ken sa pagkakaupo at nagtungong kusina. Napasandal ako sa sofa at napabuntong-hininga na lamang, pumikit ako at hinintay ang paglipas ng oras.Naalala ko bigla ang sweet moments namin ni Ken. Gusto ko siyang sundan sa kusina at yakapin habang nakatalikod pero ito ako, pinipigilan ang sarili.“Here’s your cake.”Naimulat ko ang aking mga mata at tumingin sa kanya pati sa hawak niyang maliit na cake. May nakasulat do'n at binasa ‘yon ng tahimik.I can wait for you to believe me.Tumingin ako sa kanya, bumuntong-hininga siya. “Here’s my peace offering, a chocolate cake to somehow ease your sadness nor pain.” nilapag niya ‘yon sa glass table kasama ang kutsara. “Aalis muna ako.”Magtatanong pa sana ako kung saan siya pupunta ng umalis siya agad sa harap ko at lumabas ng unit niya.Napatingin ako sa chocolate cake at tinikman iyon. Masarap ang pagkakaluto kaya nilantakan ko agad. Nagtira pa rin ako kahit papa’no para kay Mommy Ara.Nang mauhaw ay kumuha ako ng pitsel s
