Lahat ng Kabanata ng Take Me Down, Professor: Kabanata 161 - Kabanata 170

"But according to the residents, your grandpa, the mayor, premeditated the arson; therefore, it wasn't an accident or gas leakage. At the time, an election was coming up, and he ordered his men to ignite a fire in a section of Laranez to show people how he gives his helpful hand in the hopes of rallying voters to vote for him again and keep him in office."My grandfather faked a fire to aim sympathy.I held my head in frustration. Now, I can see where Raviel was coming from. His family was found dead in that fake fire and he was vexing his grudge against me for the injustice they faced. However, it doesn't give him carte blanche to treat Jothea however he pleases. He should spare Jothea from this.The abrupt notification of my phone caught our attention, and when I checked what caused it, I saw a familiar, unknown number on the screen. I clenched my jaw when I saw the picture sent to me; it was the promise ring I had given Jothea.I stood up to call the unknown number. I was right. It

Binuksan ko ang mga mata ko sa pag-aakalang puting liwanag na ang sasalubong sa akin, pero hindi. Kadiliman ang nakikita ko sa paligid. Am I in hell?But when the light struck my eyes, agad kong nakitang nasa kotse ako. Nasa back seat habang minamaneho ng isang lalaki ang sasakyan kung nasaan ako."Jothea! You're awake! Thank God!"Napalunok ako nang makita ko si Ismael. Agad na bumalik sa akin lahat ng alaala ko."When I shouldn't. Stop the car. I'm leaving," saad ko pero hindi niya pinakinggan. "I said stop the car!"Hindi pa rin siya nakinig at nagpatuloy lang sa pagmamaneho."Utang na loob! Ano ba sa mga sinabi ko ang hindi mo maintindihan? Ihinto mo ang kotse at bababa ako!" bulyaw ko na puno ng galit. Bukod sa napurnada ang pagkamatay ko, ngayong nakikita ko siya sa harap ko, isang patunay lang 'yon na siya ang nagligtas sa akin. "I said pull over!""No! I won't listen to you! So shout what you want! Scream! I don't fucking care! No one's going to leave this car!"Nagngitngit an

"Why did you even go there?"Nanatili akong tahimik."Didn't I already tell you that we're working on it?"Hindi ako sumagot."Bakit ang tigas ng ulo mo?"Nakatingin lang ako sa kaniya habang pinagmamasdan ang ulo niya. Bakit nga ba ang tigas ng ulo ko?At sa paraan niya ng pagsasalita, para bang mali na naman ako. Mali na naman ako dahil nagpadala ako sa sabi-sabi ng iba. Dahil sa katangahan ko, muntikan na rin siyang mawala.At ako, dahil sa katangahan ko, nabahiran na ako ng ibang lalaki. Hindi na ako karapatdapat bumalik sa kaniya ni humarap man l

 I was about to go out too when Miss Levanier approached me. Nakita ko ring nakatingin sa akin si Mr. Roize na para bang may inis na itinatago laban sa akin."What happened, Jothea? Bakit namumugto ang mga mata ninyo?" tanong ni Miss Levanier nang makalabas na ang iba pang member ng marketing team. "Nag-away ba kayo?""I think, naghiwalay sila," sabat ni Mr. Roize na lalong nagpakirot ng puso ko. Naaalala ko lang muli ang katangahang nagawa ko, maging ang mga masasakit na salitang binitiwan ko kay Ismael. Ano pa nga bang aasahan ko? Natural, masasaktan siya at mapupuno sa akin. Sino bang hindi mapapagod sa ugali ko? Kung patuloy ko lang siyang nasasaktan, tama nang bitiwan niya na rin ako."Ano? But why? Hindi niyo na ba mahal ang isa't isa?" Napapalakas ang boses n

 "Jothea! I'm sorry. I was so busy last night that I couldn't call you. Naalala ko rin kasing today 'yong contract signing, kaya hindi na rin kita inabala para makapagpahinga ka," paghingi ng tawad ni Miss Levanier nang makasalubong niya ako sa hall. "Wala po iyon," sagot ko bago ngumiti. "Okay lang ako." "I know you're not, but for now, force yourself to be okay. Masyadong maraming press para makita nila tayong malungkot. Everything should be perfect today. Also, Miss Arianna Lovendino is over there. I'll introduce you to her." Bakas sa kilos niya na nagmamadali siya o dahil kino-contain niya lang ang pressure sa loob niya dahil sa event na ito? Sabagay, this is also my first event at collaboration pa. I never imagined I would exp