All Chapters of Billionaire's Bridesmaid: Chapter 1 - Chapter 10

"Who are you? What are you doing inside my room? who let you in?" sunod sunod na tanong ni Andrew."I'm your wife can't you recognize me? sagot ng sophistikadang babaeng sing taas ng tore ang takong at sing kapal ng snow ng Korea ang lipstick."No! you are not? You maybe look like my wife but you're definitely not her" inis na sabi ni Andrew.Sino ba tong babae na ito at paano ito nakapasok sa silid nila. Siya namang pagpasok ni Catherine na nagulat sa tagpong nakita. Nabitawan nito ang hawak na plastic ng prutas at sa katarantahan ay natabig ang kape at bumagsak iyon sa tiles na sahig.Pinulot ni Catherine ang basag na tasa but Andrew is fast enough to stop her."Ano ka ba Sofia, Let Manang Mila do it. Kailan mo ba makakasanayan that you are my wife and not my maid!" galit na sabi nito sabay hablot kay Catherine saka siya itinayo. Napatingin si Sofia sa bisitang nakapameywang habang nakangisi sa kanya."Well, well, well Sofia. Siguro naman you were blessed enough at siguro naman pwe

Umalis siya ng araw na iyon ng hindi bukal sa kanyang kalooban umalis siya dahil ipinagtabuyan siya ni Sofia. Napilitan siyang lisanin ang bahay ni Andrew dahil sa banta ni Sofia na guguluhin ang pamilya niyang nananahiik at walang alam sa loob ng isang taon. Nilisan niya ang tirahang naging kanlungan ng kanyang pangarap, pagkababae at pagibig. Masakit man sa kalooban ni Sofia na lisanin ang lugar ng wala man lang paliwanang o paguusap ay wala siyang magagawa ng mga panahong iyon. Wala siyang laban. Napakasakit noon para kay Catherine pero anu ba ang magagawa niya.Kahit pa nga nasa kanya ang lahat ng karapatan. Tama nga naman ang lahat.Siya ang may mali. Kaya siya ang dapat umani ng lahat ng hirap.Siya ang lumabag sa kasundun, siya ang sumangayon sa kasinungalingan at waang dapat mamgdusa kundi siya lamang. Ano nga ba naman ang laban niya kay Sofia. Ano nga ba ang kakayanan niyang patunayan ang damdamin kung simula pa lamang ay mali na. Nagulantang na lamang si Catherine dahil sa

Doon pa lamang nakahinga ng maluwag si Catherine. Pero tagos lahat sa puso niya ang mga sinabi ni Andrew. Buo ang kutob niyang para sa kanya lahat ang mga sinabi nito.Alam niyang sa pasimpleng paraan ay sinusumbatan siya nito at pinamumukhaan kaya naman lalong nagkaroon ng pagnanais si Catherine na umalis na lang at maghanap ng ibang mapapasukan kapag pinayagan siya ng ate niya.Napayuko na lamang si Catherine. Ano nga bang karapatan niyang magreklamo at masaktan gayong siya ang may malaking atraso dito. At sa totoo lang sa kabila ng lahat ng sakit ng damdaming at pangungulilang pinagdaanan niya. Alam na alam ni Catherine na hindi pa siya nakakabayad kay Andrew dahil hindi pa siya sinisingil nito. Ang buong akala niya noon ng umalis siya ng bahay nito ay ipahahanap siya sa pulis at ipakukulong pero hindi yun naganap.Tumagal ng dalawang taon ang kaparusahan niya. Hindi na halos namalayan ni Catherine kong paano nakaraos ang maghapon niya ng araw na iyon basta namalayan na lang niya pa

"Hah" naguguluhang sabi ni Catherine."I saw you flirting with that man kaya ayan sa kalandian mo nasugatan ka tuloy sa pagpipilit mong tulungan yun" sabi pa nito."Ano? ako? nagpi flirt? A-a ako?" manghang tanong ni Catherine. Hindi siya makapaniwala sa narinig. Hindi makapaniwalang binintangan siya ni Andrew ng ganun. Ano bang ka Flirtan sa pagsampa sa makina ? saan banda ako nagflirt doon?" hindi maisip ni Catherine kung paano naisip ni Andrew na nagpi flirt siya."Yes!" deretsong sagot nito sabay pagalit na hinablot ang kamay niya para lagyan ng betadine. Na kinuha nito sa drawer ng table nito. Hinablot ni Catherine pabawi ang kamay niya ng maalala ang kakasabi lang ng lalaki ng flirt siya. Nakaramdam ng inis ang dalaga."Kaya kung gamutin sarili ko sir. Malayo sa bituka yan" sabi ni Catherine at humakbang patungo sa pinto para sana lumabas. Pero hinablot siya ni Andrew."And you're willing to endure the pain for him? Gaano mo siya ka miss at wala pa ngang sampong minutong narit

Naiwang tigalgal si Catherine. Inayos niya ang sarili. Itinaas ang tinanggal nitong bra niya pagkatapos ay ibinaba ang poloshirt na itinaas nito. Inayos ang buhok at sarili saka naupo sa silyang nasa harap ng lamesa nito.Gusto ng pumatak ng luha ni Catherine pero hinding hindi siya magpapakita ng kahinaan at takot dito. Ipapakita niyang tatanggapin niya ang parusa dahil sa kasalan niya pero hanggang doon na lamang ang emosyun na iyon. Hihintayin niyang makabayad siya sa pagkakasala rito."Pero hanggang kelan? Hanggang saan?" Tanong ni Catherine sa sarili."Leave now Catherine and go straight sa clinic at papalitan mo ng balot ang sugat mo" sabi ni Andrew at biglang nagayos ng gamit sa lamesa."I need to leave may naghihintay sa akin sa bahay" Dugtong nito at saka umalis na agad ng opisina. Lahat ng kirot, poot at hinanakit na nararamdaman kanina ay biglang naglaho at napalitan ng panibugho."Tama selos, selos nga yan Catherine. At bakit ka nakakaramdam ng ganyan ngayon narinig mo lan