Chapter 1

"Cathy.... Catherine.. hoy! gising na male late ka sa unang araw mo sa pabrika. hoy..!hoy.!" sigaw ng kapatid ni Cathy na nanggigising sa kanya. Napabalikwas si Catherine ng marinig ang salitang late. Hindi OA ang kapatid niya kapag sinabi nitong male late na siya totoo yun.

Medyo napahimbing kase ang tulog niya dahil sa kakapanuod ng  isang serye na inaabangan niya sa cellphone niya. Iyon na lamang ang pinaglilibangan niya sa gabi kesa kugn ano anong pumapasok sa isip niya. Wala siyang oras at panahon manuod nito sa prime time dahil sa trabaho kaya sa reply online niya pinapanuod.

"Putek! Anong oras na?" tanong ni Cathy na nauntog pa sa mababang bubung ng doule deck nilang magkapatid ng biglang bumalikwas ng bangon.

"Aba... mag aalas sais na ng umaga eh" sagot nito. Pagkatapos ibato sa kanya ang tuwalyang nakapulupot sa buhok nito Nakapaligo na ang ate niya. Sa Mrt ito nagta trabaho bilang teller samantalang siya ay timekeeper naman sa isang pabrika ng mga delata. Mas de hamak na maaga ang pasok ng mga nasa pabrika kesa sana nasa government pero heto at mas nakagayak na ang ate niya kesa sa kanya.

Parang sinindihan ang puwet ni Cathy na derederetsong pumasok ng banyo at sa totoo lang halos Dalawang buhos lang sabay shampoo at sabay sabon ang ginawa niya sabay banlaw agad.

Late na kase talaga siya sa unang araw pa lamang ng pasok niya. Saktong alas siete ng umaga ay nasa tapat na si Catherine ng time clock machine at eksaktong alas siete ay nakapag time in siya.

Salamat sa wais na diskarte ng kanyang ate na pasakayin siya sa angkas. Bagamat nangarag sa unang araw ng trabaho ay maayos naman na naitawid ni Cathy ang unang araw niya sa pinapasukan. Medyo matrabaho ang departamentong napuntahan niya pero sino ba siya para magreklamo bukod sa bagong salta ay kontraktuwal pa lamang siya at bubuno pa ng anim na buwan opara ammghangad na maging  regular kung papalarin sa papgkakataong ito. Ilang berses na kase niyang tinangka pero palaging bokya.Hindi kase siya nakakabuo ng walang absent o late iyon ang nagiging red mark sa aplikasiyon niya para maregular, marami siyang tardiness.

Kailangan niyang pagtiyagaan kahit mabigat at delikado ang departamentong napasukan iyon lamang kase ang bakante at madalas na may overtime. Kailangan niyang makatulong sa ate niya sa kanyang pang enroll next year. Isang taon pa lamang ang kapatid niya sa trabaho. Magmula ng magresign ito sa dating patahiang pinapasukan dahil sa eskandalo.

Ang ate niya ang tanging tumutulong sa kanya sa pag aaral bukod pa sa eto rin ang nagpapadala ng pera sa lola nila na probinsya. Kailangan nilang magpadala lalong lalo na siya. Nang mawalan ng trabaho noon ang kapatid ay natigil siya sa pagaaral kaya inilaan na lamang din niya ang bakanteng panahon sa pagtulong dito sa paghahanap ng trabaho. Ilang taon na rin na  na mamgkatuwang silang mamgkapatid. Tanging ang ate niya ang kanyang kakampi.

Eto na din ang ikalawang trabaho niya. Ang una ay crew sa isang tindahan ng tapsilog. Ang kaso nag venture ng bar ang tapsilugan. Hindi naman siya tinanggal pero inaalok na siyang magtrabaho sa gabi at mag entertain ng costumer. Pinatigil siya ng kanyang kapatid. At ngayon nga eto at nasabak naman sa pabrika ng mga delata. Naging smooth naman ang unang araw ni Catherine sa trabaho bagamat nanibago ang katawan niya. Hindi naman kase biro ang halos 12 hours na nakatayo at gumagana ang katawan at isipan.

Kailangan kase ang presence of mind at bilis ng kamay dahil makina ang kaharap niya. Planado na ni Catherine ang magiging eksena ng araw araw niyang buhay sa trabaho ng biglang mataranta ang dalaga. Hindi kase siya makapaniwala sa nakita. Isang taong napaka pamilyar sa kanya ang nakita niyang pumasok sa pintuan ng opisina na nasa dulong bahagi ng pabrika.

Ang taong iyon na nagdulot ng malaking pilat sa puso niya, ang taong kinasusuklaman niya pero kaylan man ay hindi nawaglit sa isipan niya sa loob ng dalawang taon.

"Tama... dalawang taon na ang lumipas Catherine at dapat ay nakamove on ka na. Tapos na yun matagal na. Matagal ka na niyang itinaboy. Matagal ka na niyang kinalimutan kaya pwede ba wag kang boba!"

"Pero anong ginagawa niya rito? Bakit sa dinami dami naman ng lugar sa mundo. Dito pa talaga?" bulong ni Catherine habang pasulya sulyap sa pintuanng pinasukan ng pamilyar na bultong  ipinanalangin niya noon pa na huwag na sanang makita pa. Kapag nangbiro nga naman ang tahdhana na noon pa man ay tila malupit na sa kanya ay wala kang magagawa. Pero bakit naman  sa lahat ng tao ay eto..? siya pa talaga?

Biglang naalerto si Catherine ng makitang lumabas ng opisina ang lalaki kasama ang matandang ang alam niya ay siyang may ari ng malaking pabrika. Umikot ikot ang paningin ng mga ito sa kabuohan ng production department. Nakita niyang kausap nito ang matanda at tila nagpapaliwanag naman ang matanda dito.

Itinuturo nito sa lalaki ang bawat makinang makita. Nang mapadako ang turo ng matandang lalaki sa lugar niya ay parang may nagtakbuhang kabayo sa dibdib ni Catherine. Wala siyang pwedeng mapagtaguan. Kapag sumilong siya ay kita pa rin siya at malamang sisitahin siya ng mga kasama at lalong lilikha iyon ng komusyun.Kung bigla naman siyang tatalikod ay malamang masermunan siya ng amo pero mas maigi nang iyon ang gawin kesa ang magkita sila ng lalakign iyon.Pero inabot abot ng kaba si Catherine kaya hindi ito makakilos. Dumaloy bigla ang kaba sa katawan niya. 

Nanatiling nakatayo si Catherine.Yumuko na lamang siya at nanalangin na sana ay hindi siya makilala ng lalaki. Panalangin niya na sana hindi sana ito lumapit sa gawi niya. Pero mukhang tulog ang diyos ng sandaling iyon dahil heto at papalapit na ang lalaking naging laman ng kanyang mga panaginip sa loob ng dalawang taon. Ang lalakign malaki ang nagawang papgbabago sa buhay niya pero naging impyerno lamang ang sumunod pang taon.

Kasama sa orientation nila ang pagbati sa may ari ng kompanya at maging sa bisitang kasama nito. Kung gayon ay mapipilitan siyang humarap at bumati. parang mas bumibilis ang tibok ng puso ni Catherine ng marinig na halos isang dipa na lamang ang  layo ng tunog ng mga sapatos nito pati na rin ang timbre ng boses ng lalaki ay malakas na sa pandinig niya kaya  ang ibig sabihin noon ay malapit na ito sa kinatatayun niya.

Ang timbre ng boses nito , ang istriktong timbre ng boses nito ang lalong nagpanginig ng mga tuhod ni Catherine saka bumuhos ang isang bahagi ng alalang gusto na niyang ibaon sa lupa.

"Paano na? anong gagawin ko?" namomoroblemang tanong ni Catherine sa sarili. Paano nga ba niya haharapin si Andrew Kim. Matapos niyang umalis ng bahay nito dalawang taon na ang nakakaraan.